Ποιο ήταν το αγαλλίαμα και η ευχαρίστηση του Αγίου Πορφυρίου

Να διαβάζεις τους κανόνες των Αγίων και της Παρακλητικής.
Να εμβαθύνεις στις λέξεις.

Πολλές φορές προσευχόμαστε χωρίς να προσευχόμαστε και διαβάζουμε χωρίς να διαβάζουμε.

Αυτοί που τα έγραψαν ήταν άγιοι ποιηταί, θεοφώτιστοι.

Προ ημερών, του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, πήγαμε μία βόλτα και βάλαμε κάποιον να μας διαβάσει τον κανόνα του Αγίου.
Πω, πω τι μεγαλυνάρια, τι Θεοτοκία ήταν εκείνα!
Τι θεολογία έκρυβαν!
Αν τα διάβαζες και συ όπως μου τα διάβασαν εμένα, τότε χαλάλι σου!

Το Θεοτοκάριον το έχεις;
(Εκείνη την στιγμή ο Γέροντας πήρε μια χαρά και με ωραία κατακάθαρη φωνή άρχισε να ψάλλει από το τηλέφωνο).
«Χαίροις μετά Θεόν η Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα».

Τους γονείς μας μπορεί να μην τους γνωρίσαμε, μπορεί να είναι μακριά.
Για μας γονείς είναι ο Χριστός και η Παναγίτσα, πάνω απ’ όλα είναι οι ουράνιοι γονείς.

Σου το επαναλαμβάνω, τώρα είναι ανάγκη να μελετάς με προσοχή τους κανόνες.
Εγώ ό,τι είμαι, σ’ αυτό το οφείλω.
Αυτά είναι η ευχαρίστησίς μου, το αγαλλίαμά μου.

Εκεί βρίσκω τρόπους πώς να νικήσω.

Έχω ένα αίσθημα πως δεν ανταποκρίνομαι στην αγάπη του Θεού.
Ο κόσμος λέει πως είμαι καλός, αλλά εγώ δεν είμαι.
Στενοχωριέμαι, θέλω να τον αγαπήσω περισσότερο.

 

Από το βιβλίο της Μοναχής Πορφυρίας (Σπυριδούλας Μόσχου), “Μαθητεία στον Γέροντα Πορφύριο”, των εκδόσεων η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι 2012.