Στάρετς Λεωνίδας: Για τη δυσπιστία στον πνευματικό

Μαθητής: Πώς γίνεται να ‘χω χάσει την πίστη και την εκτίμησή μου στις συμβουλές σου, οι διδαχές σου να ‘χουν πάψει ν’ αγγίζουν την ψυχή μου κι όλα να μου φαίνονται δύσκολα;

Στάρετς Λεωνίδας: Την πίστη σου την έχασες από την καχυποψία σου και την εκτίμησή σου λόγω της οικειότητας.
Οι διδαχές μου δεν έχουν πια επιρροή πάνω σου επειδή τις ακούς με περίεργο νου.
Νομίζεις πως πηδάω ξαφνικά από το ένα θέμα στο άλλο κι ότι απαντώ σ’ όλες τις απορίες σου με απλοϊκά λόγια.
Διώξε την περιέργεια.
Μετρίασε την παρρησία σου.
Και να πιστεύεις πως ο Θεός είναι που σε διδάσκει μέσα από τους ανθρώπους.
Μην υπερηφανεύεσαι.
Να φυλάξεις την απλότητα της υπακοής και τότε θα νιώσεις άλλα πράγματα στην ψυχή σου.
Αν δεν έχεις απλότητα με διάκριση, φρόντισε να την αποκτήσεις.
Κι αυτό θα γίνει με το να μην εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και με το να θυμάσαι για ποιο σκοπό ήρθες εδώ [στο μοναστήρι].
Να θυμάσαι τη θέρμη που ένιωσες στην ψυχή σου την πρώτη φορά που σ’ επισκέφτηκε η χάρη τον Θεού, τη θεία αλλοίωση που επέφερε η δεξιά του Υψίστου.
Εκείνος που βρίσκεται σε πραγματική υπακοή, με τη βοήθεια του Θεού τα βρίσκει όλα εύκολα, τίποτα δεν του φαίνεται δύσκολο.
Αν έχεις αληθινή αυταπάρνηση θα νιώθεις πάντα πως ο ζυγός της σωτηρίας είναι χρηστός. Οι πειρασμοί δεν είναι ισχυρότεροι από τα χαρίσματα του Θεού.
Εκείνος που θέλει να σωθεί, μπορεί να κάνει τα πάντα με τη δύναμη του ονόματος Εκείνου που ενισχύει τους πάντες – του Κυρίου Ιησού.
Κι αυτό είναι τόσο αληθινό ώστε όποιος έχει ζωντανή πίστη δε θα το αμφισβητήσει ποτέ.

Σε κείνον που δεν έχει πίστη ακόμα κι η παραμικρή σκόνη του φαίνεται βουνό· το ίδιο γίνεται και με κείνον που πιστεύει πως είναι πολύ απλό κι εύκολο να διώξει τα βουνά των πειρασμών.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο, “Σταρετς Λεωνίδας της Όπτινα”, Αθήνα 2000. Μετάφραση, επιμέλεια Πέτρος Μπότσης.