Όσιος Παΐσιος: Να βάζουμε ερωτηματικά στους λογισμούς υπονοίας

– Γέροντα, τι βοηθάει να διώχνω τους λογισμούς υπόνοιας;

– Όλα είναι πάντα έτσι, όπως τα βλέπεις; Να βάζης πάντα ένα ερωτηματικό σε κάθε λογισμό σου, μια που όλα τα βλέπεις συνήθως αριστερά, καθώς επίσης και από κανέναν καλό λογισμό για τους άλλους, για να μην αμαρτάνης με τις κρίσεις σου.
Αν βάζης δύο ερωτηματικά, είναι πιο καλά. Αν βάζης τρία, είναι ακόμη καλύτερα.
Έτσι κι εσύ ειρηνεύεις και ωφελείσαι, άλλα και τον άλλον ωφελείς. Αλλιώς, με τον αριστερό λογισμό νευριάζεις, ταράζεσαι και στενοχωριέσαι, οπότε βλάπτεσαι πνευματικά.
Όταν αντιμετωπίζης ό,τι βλέπεις με καλούς λογισμούς, μετά από λίγο καιρό θα δης ότι όλα ήταν πράγματι έτσι, όπως τα είδες με καλούς λογισμούς.

Θα σου πω ένα περιστατικό, για να δης τι κάνει ο αριστερός λογισμός.
Μια μέρα ήρθε στο Καλύβι ένας μοναχός και μου λέει:
– Ο Γέρο-Χαράλαμπος είναι μάγος· έκανε μαγικά.
– Τι λες, μωρέ χαμένε; Δεν ντρέπεσαι; του λέω.
– Ναι, μου λέει, τον είδα μια νύχτα με φεγγάρι που έκανε «μ, μ, μμμ…» και έχυνε με μια νταμιτζάνα κάτι μέσα στα κλαδιά.

Πάω μια μέρα και βρίσκω τον Γέρο-Χαράλαμπο.
– Τι γίνεται, Γέρο-Χαράλαμπε; του λέω. Πώς τα περνάς; Τι κάνεις; Κάποιος σε είδε που έριχνες εκεί μέσα στα βάτα κάτι με μια νταμιτζάνα και έκανες «μ, μ, μμμ…».
– Ήταν κάτι κρίνα μέσα στα ρουμάνια, μου λέει, και πήγα να τα ποτίσω. Έλεγα «Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε»! και έριχνα λίγο νερό στο ένα κρίνο «Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε»! και έριχνα λίγο νερό στο άλλο… Γέμιζα πάλι την νταμιτζάνα, ξαναέριχνα.

Βλέπεις; Και ο άλλος τον πέρασε για μάγο!
Βλέπω, μερικοί κοσμικοί τι καλούς λογισμούς πού έχουν! Ενώ άλλοι, οι καημένοι, πόσο βασανίζονται με πράγματα που ούτε καν υπάρχουν, άλλα ούτε και ο πειρασμός θα μπορούσε να τα σκεφθή!

Μια φορά, όταν έβρεξε μετά από μεγάλη ανομβρία, ένιωσα τέτοια ευγνωμοσύνη στον Θεό, πού καθόμουν μέσα στο Καλύβι και έλεγα συνέχεια: “Σ’ ευχαριστώ εκατομμύρια-δισεκατομμύρια φορές, Θεέ μου”.

Έξω, χωρίς να το ξέρω, ήταν ένας κοσμικός και με άκουσε. Όταν με είδε μετά, μου είπε:
– Πάτερ, σκανδαλίσθηκα. Άκουσα να λες «εκατομμύρια-δισεκατομμύρια» και είπα «τι είναι αυτά πού λέει ο πατήρ Παΐσιος;».

Τι να του έλεγα; Εγώ εννοούσα ευχαριστίες στον Θεό για την βροχή, και αυτός νόμιζε ότι μετρούσα χρήματα. Και αν ήταν κανένας άλλος, θα μπορούσε να έρθη να με ληστέψη το βράδυ, να μου δώση και ένα γερό ξύλο, και τελικά δεν θα έβρισκε τίποτε.

 

Από το βιβλίο του Γέροντος [οσίου] Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου “Λόγοι Γ’, Πνευματικός αγώνας”, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης.