Προσευχή ανωνύμου μοναχού (από τον η΄ λόγο της “Νηπτικής Θεωρίας”)

Αλλά, Κύριε, Κύριε, ο γλυκασμός και η ηδύτητα όλων των δούλων Σου που μνημονεύουν στην καρδιά με ευλάβεια το όνομά Σου το άγιο και θεϊκό, χάρισε, παρακαλώ, και σ’ εμένα να αγαπώ το Όνομά σου με όλη μου την καρδιά και να το μνημονεύω με πολλή ευλάβεια, για να αισθανθεί κάποτε, όταν επιστρέψει η Χάρη Σου, και η δικη μου γλώσσα αυτήν την θεϊκή και υψηλή γλυκύτητα.

Διότι τότε, Κύριέ μου, είμαι πληροφορημένος ότι συγχρόνως με αυτήν την θαυμαστή γλυκύτητα, θα λάμψει και το άγιο φως της θεογνωσίας Σου μέσα στην καρδιά μου, από το οποίο θα φωτισθούν τα μάτια της διάνοιάς μου στην αληθινή και τέλεια κατανόηση των θεϊκών σου λόγων.

Όταν γίνει αυτό σ’ εμένα, Κύριε, από Σε, τον δημιουργό και Θεό μου, αμέσως θα φανούν τα λόγια Σου γλυκά στον λάρυγγά μου και γλυκύτερα από μέλι στο στόμα μου. Ναι, ο γλυκύς μου Ιησούς, δέομαι και παρακαλώ την βασιλεία Σου, ράντισε και εμένα τον πολύ πικραμένο μία σταλαγματιά θεϊκής γλυκύτητος από την μεγάλη και ακατανόητη άβυσσο της δικής Σου θεϊκής και πνευματικής γλυκύτητος.

Διότι επόθησε η ψυχή μου αυτήν την πνευματική Σου θεία και θαυμαστή γλυκύτητα περισσότερο από χρυσάφι και τοπάζιο και περισσότερο από πολύτιμο λίθο, και γλυκαίνομαι ο δούλος Σου πνευματικώς όταν την σκέπτομαι, περισσότερο από μέλι και κηρήθρα.

Διότι Εσύ, Κύριέ μου, Κύριε, γλυκύτατε Ιησού μου, είσαι ο ανέκφραστος γλυκασμός ημών όλων των Χριστιανών και σοι την δόξαν αναπέμπωμεν εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

 

Πηγή: http://paterikakeimena.blogspot.com/2010/12/blog-post_7590.html