Πώς ο Γέροντας Ελπίδιος νουθέτησε τον βλάσφημο οδηγό…

[Κάποτε ο Γέροντας Ελπίδιος είχε πάει μαζί με την αδελφή του Αλεξάνδρα να προσκυνήσουν το λείψανο του αγίου Νεομάρτυρος Πολυδώρου του Κυπρίου στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην Πλάκα]: Όταν τελείωσαν από το προσκύνημα πήραν ταξί για να επιστρέψουν στο νοσοκομείο.
Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο ο Γέροντας είπε στον οδηγό:
– Καλημέρα, Κώστα.
– Με γνωρίζετε, πάτερ; τον ρώτησε έκπληκτος ο ταξιτζής.
– Α, όχι ευλογημένε! Έτσι, το πα!, του απάντησε.

Ενώ προχωρούσαν ο οδηγός εκνευρίσθηκε από κάτι που συνέβη στον δρόμο και βλασφήμησε. Τότε ο π. Ελπίδιος, κτυπώντας τον ελαφρά στον ώμο, του είπε:
– Κώστα Κεφαλλονίτη, είσαι πολύ βλάσφημος.

Μετά από αυτό, τα έχασε εντελώς ο ταξιτζής:
– Καλά, πάτερ, του είπε, από πού ξέρεις ότι είμαι Κεφαλλονίτης;

Τότε ο π. Ελπίδιος του απάντησε αυστηρά:
– Δεν έχει σημασία πού και πώς σε ξέρω, αλλά το να μη βλασφημάς τα Θεία!

Εν τω μεταξύ είχαν φθάσει έξω από το νοσοκομείο. Πριν προλάβει να πει οτιδήποτε άλλο ο ταξιτζής, κατέβηκαν από το ταξί, πλήρωσαν, και ο π. Ελπίδιος κινήθηκε με γοργό βήμα προς τα μέσα.
Ο ταξιτζής έμεινε να περιμένει έκπληκτος και σαστισμένος. Έκανε να φύγει, αλλά σε λίγο επέστρεψε πίσω. Πλησίασε τον θυρωρό και του είπε:
– Πριν από λίγο έφερα έναν ιερέα, τον ξέρετε;
– Βεβαίως!, του απάντησε ο θυρωρός. Είναι ο εφημέριος τον νοσοκομείου μας.
– Και που μπορώ να τον βρω; ξαναρώτησε ο ταξιτζής.
– Α, είναι απλό. Μένει σε ένα δωματιάκι εδώ πίσω από το νοσοκομείο, είπε ο θυρωρός.

Αμέσως τότε ο ταξιτζής πήγε, τον βρήκε, συζήτησαν εκτενώς και αποχώρησε μετανοημένος. Ο Γέροντας ήταν πολύ αυστηρός, όταν όμως χρειαζόταν ακολουθούσε και άλλες οδούς για να νουθετήσει μια ψυχή.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο ο “Γέροντας Ελπίδιος (1913-1983)”, έκδοση Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου, Ορούντας Κύπρου.