Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Στον Αγιορείτη μοναχό για την προστάτιδα του Αγίου Όρους

 

Γιατί θλίβεστε εσείς οι Αγιορείτες; Και γιατί οι ψυχές σας είναι λυπημένες; Μήπως σας πιέζουν οι άνθρωποι; Κοιτάξτε τα πεύκα του Άθωνα, εκεί όπου υπάρχει περισσότερη στενότητα πόσο ψηλά, ίσια και λεία είναι.
Εσείς γνωρίζετε την αλήθεια και από την αλήθεια έχετε εσωτερική ελευθερία. Και από την αλήθεια και από την ελευθερία έρχεται η ησυχία της ψυχής. Από την ησυχία της ψυχής πηγάζει η χαρά. Εσείς ήσασταν οι φορείς της χαράς και οι σπορείς της παρηγοριάς στα Βαλκάνια μέσω πολλών αιώνων…

Όλος ο κόσμος δεν μπορεί να σας δώσει ούτε κομματάκι από την παρηγοριά, που δίνει η αθάνατη Βασίλισσα σας, η πρώτη κόρη του Βασιλιά. Όλες οι ονομασίες των πολυαρίθμων εικόνων της σημαίνουν τη χαρά και την παρηγοριά. Ξέρετε, πως ο Κύριος προφήτευσε στους αποστόλους: « Κλαύσετε και θρηνήσετε υμείς, ο δε κόσμος χαρήσεται· υμείς δε λυπηθήσεσθε» (Ιωάν. 16, 20). Μήπως οι απόστολοι ήταν τίποτα άλλο από ταξιδιώτες ασκητές; Όλος ο κόσμος ήταν το μοναστήρι τους. Αλλά σ’ αυτό το μεγάλο μοναστήρι ο καθένας απ’ αυτούς είχε από ένα κελί, στο οποίο ο κόσμος με τα σκάνδαλα του και τις φουρτούνες δεν είχε είσοδο. Μέσα στις καρδιές τους, σαν σε κλειδωμένα κελιά, κρατούσαν την αλήθεια και την ελευθερία, την ησυχία και την χαρά. Σ’ αυτά τα κρυμμένα κελιά οι ψυχές τους συναντιόνταν με το Πνεύμα του Ζωοδότη Θεού. Γι’ αυτό και μπορούσαν άφοβα να στέκουν επάνω στις σκοτεινές κορυφές του κόσμου και σαν φωτεινές λαμπάδες να λάμπουν με την αλήθεια και τη χαρά.
Κι εσείς είστε στο Άγιον Όρος, σαν σε ήσυχο λιμάνι απέναντι στον κόσμο. Παρόλο που είστε ακίνητοι σ’ αυτό τον τόπο, το φώς της αλήθειάς σας και η ευωδία των προσευχών σας γίνεται αισθητή στόν κόσμο. Είστε προσκολλημένοι σ’ αυτόν τον βράχο, που λέγεται Άγιον Όρος, όπως οι στηλίτες στη στήλη· όντως όλοι σας είστε στηλίτες. Εάν καμιά φορά οι τρικυμίες του κόσμου χτυπούν στή στήλη σας, εσείς θα φοβηθείτε; Κοιτάξτε, πως τα άσπρα κύματα με βρυχηθμό χτυπούν τον Άθωνα και διασπώνται φεύγοντας πάλι πίσω. Έτσι και τα αδύναμα κύματα της κοσμικής μοχθηρίας χτυπούν στις άγιες οικογένειές σας, αλλά πάλι σαν ντροπιασμένα επιστρέφουν στη ροή τους. Με το δυνατό σκήπτρο Της τα εμποδίζει η Οδηγήτρια. Όταν οι άνθρωποι σας πιέζουν και σας ενοχλούν, εσείς μην κοιτάτε τους ανθρώπους αλλά Αυτήν, την πεντακάθαρη Στρατηγό σας. Εκείνη ξέρει να εκκαθαρίζει όλους τους εχθρούς του κράτους Της, του αξιώματός Της. Έχετε διαβάσει, πώς Εκείνη από τους αρχαίους χρόνους τιμωρούσε αυστηρά τους επιτιθεμένους στο Άγιον Όρος. Θυμάστε, πως σας σκέπαζε στην αγκαλιά Της τον καιρό του Παγκόσμιου Πόλεμου. Πιο επιμελημένα απ’ ό,τι το χελιδόνι τα χελιδονάκια. Και είναι οι άνθρωποι κάποιοι φοβεροί εχθροί, για να τους φοβηθείτε; Το χόρτο και η σκόνη, πνεύματα της μοχθηρίας κάτω από τον ουρανό, με τα οποία εσείς, καλά ζωσμένοι, μπορείτε να παλεύετε. Και όταν η Δέσποινά σας, σας σώζει από τα αγριεμένα δαιμόνια, που δεν κοιμούνται ποτέ, άραγε δεν θα σας σώσει από την τιποτένια ανθρώπινη μοχθηρία; Και εσάς εννοούσε ο προφήτης όταν προφήτευσε, ότι θα παρουσιάσουν τις κοπέλες στο τσάρο ακολουθώντας εκείνη. Εκείνη είναι η πρώτη κόρη του Βασιλιά, ενώ οι ψυχές σας κοπέλες, οι οποίες την ακολουθούν μέχρι τον θρόνο του βασιλιά των βασιλέων. Το χέρι Της σας οδηγεί, το ράσο Της σας σκεπάζει, τα μάτια Της σας κοιτούν, η αγάπη Της σας ζεσταίνει, το παράδειγμά Της σας ενθαρρύνει. Μακάριοι εσείς, ακούραστοι δοξάζετε τον Θεό! Μακάριοι εσείς, εκλεγμένοι πολίτες του κράτους της Θεοτόκου! Εκείνη από σας δεν ζητά κανένα φόρο, αλλά ζητά σαν δώρο τρία χρυσά νομίσματα από τον φλέγοντα χρυσό. Το πρώτο χρυσό νόμισμα είναι η καθαρότητα της κοπέλας ( δηλαδή της ψυχής σας). Το δεύτερο χρυσό νόμισμα είναι η ταπεινοφροσύνη της. Το τρίτο χρυσό νόμισμα είναι η υπακοή της. Γι’ αυτά τα τρία δώρα της κοπέλας Εκείνη σας υπόσχεται να σας υψώσει από το Άγιον Όρος της γης στο Άγιον Όρος των Ουρανών.
Γιατί, λοιπόν, θλίβεστε Αγιορείτες; Και γιατί οι ψυχές σας είναι λυπημένες;
Από τον Θεό ευλογία σε σας και σωτηρία.

 

Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…, Εκδ. Εν πλω, Αθήνα 2008, σ. 151.