Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Ας μη προβάλλει κανείς την νεότητα ή τα γηρατειά ως απολογία της ραθυμίας!

 

Συνέχεια από το προηγούμενο

Κι ο Παύλος, ο δάσκαλος της οικουμένης, αποδυόταν σε κείνους τους θαυμαστούς αγώνες σε βαθύτατα γερατειά, και δεσμά κι αλυσίδες και δεσμωτήρια υπέφερε με πολλή αντοχή σε γερασμένο σώμα και φανερώνοντας αυτό έλεγε αυτός:
Παύλος ο γέρων, τώρα δε και δέσμιος του Ιησού Χριστού.

Κι αυτά τα λέγω, χωρίς να προσβάλω τη νεότητα. Γιατί τα παιδιά που κατανίκησαν το καμίνι [οι Τρεις Παίδες εν καμίνω], ήταν πάρα πολύ νέοι κι εντελώς παιδιά, και κείνος που δέχτηκε την προφητεία, ο Ιερεμίας.

Κι ο Δανιήλ δε, όταν χαλιναγωγούσε τα λιοντάρια, και για την άφατη παρρησία του φανέρωσε κείνα τα κρύφια των βασιλικών ονείρων και τα γνώρισε σε ‘κείνον που τον παρακολουθούσε, ήταν πάρα πολύ νέος και η νιότη δεν έγινε καθόλου εμπόδιο στην αρετή του ανθρώπου.

Γιατί για τα εξωτερικά πράγματα μεν, όπως έφτασα να πω, και τα πολύ ώριμα γερατειά και η άγουρη νιότη πολύ μεγάλα εμπόδια θα ήταν· για τα παλαίσματα δε της αρετής όχι βέβαια, αλλά χρειάζεται ένα πράγμα, μονάχα απόφαση και ψυχή προετοιμασμένη, και ούτε η νιότη είναι άχρηστη, ούτε τα γερατειά ανενεργή αλλά σε καθεμιά από τις δυο αυτές ηλικίες θα έβλεπε κανένας να θάλλει ώριμος ο καρπός, μονάχα, όπως είπα νωρίτερα, αν κανείς έχει ψυχή αγρυπνούσα και που γνωρίζει να φιλοσοφεί και να επισύρει με την πολλή αρετή την εύνοια τον Θεού.

Ας μη προβάλλει λοιπόν κανείς ούτε νεότητα ούτε γερατειά ως απολογία της ραθυμίας· γιατί και τώρα, πολλοί ανάμεσά μας νέοι γεμίζουν αυτό το πνευματικό θέατρο, κείνοι δε που έχουν γεράσει ασχημονούν στις ιπποδρομίες· πάλι δε άλλοι γέροντες ασπρομάλληδες κοσμούνται με το ν’ ακούνε προσεκτικά, νέοι δε διαμορφώνουν τη νεότητα με την από κει πιο άλογη θεωρία.

Απόσπασμα από το λόγο του Αγίου Ιωάννη Χρυσόστομου, στο “Ο μεν θερισμός πολύς…” σε μετάφραση του Κώστα Τσιρόπουλου από την σειρά βιβλίων “Ιωάννου του Χρυσόστομου έργα”, τόμος έβδομος, των εκδόσεων ο Λόγος.