Άγιος Σιλουανός Αγιορείτης: Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι!

Όποιος αγαπά τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον και η θύμηση του Θεού γεννά την προσευχή.
Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι· και χωρίς την προσευχή δεν θα παραμείνη η ψυχή στην αγάπη του Θεού, γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή.
Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, διότι ο προσευχόμενος νους είναι απασχολημένος με τον Θεό και στέκεται με ταπεινωμένο πνεύμα ενώπιον του προσώπου του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου.
Ο αρχάριος όμως χρειάζεται βέβαια χειραγωγό, επειδή η ψυχή, πριν έλθη η χάρη του Αγίου Πνεύματος, έχει μεγάλο πόλεμο εναντίον των εχθρών και δεν μπορεί να διακρίνη η ίδια, αν η ηδύτητα που δοκιμάζει προέρχεται από τον εχθρό.
Αυτό μπορεί να το διακρίνη μόνον εκείνος που γεύθηκε ο ίδιος το Άγιο Πνεύμα και αυτός αναγνωρίζει τη χάρη κατά την γεύση. Όποιος Θέλει ν’ ασκή την προσευχή χωρίς χειραγωγό και μέσα στην υπερηφάνειά του φαντάζεται πως μπορεί να διδαχθή από τα βιβλία και δεν καταφεύγει σε γέροντα, αυτός μισοβρίσκεται κιόλας στη πλάνη.

Τον ταπεινό όμως τον προστατεύει ο Κύριος έτσι, αν δεν υπάρχη πράγματι έμπειρος οδηγός, αυτός καταφεύγει στον υπάρχοντα πνευματικό και ο Κύριος θα τον σκεπάση ένεκα της ταπεινώσεώς του.
Σκέψου πως στον πνευματικό ζη το Άγιο Πνεύμα, και αυτός θα σου πη το ωφέλιμο. Αν όμως σκεφτής πως ο πνευματικός ζη με αμέλεια και διερωτηθής πως είναι δυνατό να έχη το Άγιο Πνεύμα, θα υποστής αυτής της σκέψης σου μεγάλο πειρασμό και ο Κύριος θα σε ταπεινώση και θα επιτρέψη να πέσης σε κάποια πλάνη.

Η προσευχή δίνεται στον προσευχόμενο. Η προσευχή που γίνεται μόνο από συνήθεια, χωρίς καρδιά συντετριμμένη για τις αμαρτίες της, δεν είναι αρεστή στο Θεό.

 

Απόσπασμα από τον “Λόγο περί προσευχής” του αγίου Σιλουανού Αγιορείτη όπως δημοσιεύεται στο βιβλίο του οσίου Σωφρονίου του Έσσεξ ο “Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης”. Έκδοση Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας.