Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού επιστολή (σαν σήμερα πριν 35 ολόκληρα χρόνια): «Νόμος πνευματικός και συνείδηση»

Νέα Σκήτη, 3-10-1984

Σεμνοπρεπεστάτη μου κόρη, η χάρις του Χριστού μας, μετά του πνεύματός σου, αμήν.

Πήρα το γραμματάκι σου, και οσφράνθηκα κατά τον λόγο «της οσμής της θυγατρός μου, εις οσμήν αγρού πλήρους» κατά τον γηραιόν Ισαάκ, γιατί τι άλλο θα περίμενα να ακούσω παρά νοήματα και θέματα πνευματικά;

Και να λοιπόν. «Νόμος πνευματικός και ιδίως συνείδηση», είναι το νόημα σε όλα τα ερωτήματά σου, και όλη σου η απορία τον ίδιο στόχο και σκοπό έχει.

Συνείδηση εδώ, κατά την πατερική γλώσσα, δεν είναι ούτε φιλοσοφικός όρος, ούτε επιστημονικός προσδιορισμός, αλλά ο φυσικός νόμος των λογικών όντων, που δεν εφθάρει και μετά την πτώση και χαρακτηρίζει την αξιοπρέπεια της λογικότητος, και μέρος του «κατ εικόνα και ομοίωσιν» φυσικού μεγαλείου των μετόχων και κληρονόμων αυτής της φύσεως. Σε όσους δεν καταστράφηκε και υποδούλωσε στα παρά φύση κακά και τη γενική διαφθορά, ο φυσικός αυτός νόμος, που ο Κύριός μας ονόμασε αντίδικο, ελέγχει μετά παρρησίας κάθε τι που είναι και λέγεται κακό, κάθε τι που δεν αρμόζει στη φύση, κάθε τι που είναι αντίθετο στο θέλημα του Θεού, και επομένως καταρρακώνει την προσωπικότητα και καταργεί τους όρους και νόμους της ζωής.

Όπως ο πόνος στο σώμα, σαν φρουρός, δηλώνει το μέρος που πάσχει και το κακό που συμβαίνει, για να προλάβομε με την θεραπεία τη φθορά, έτσι και η συνείδηση σαν άλλος πόνος ψυχικός, φανερώνει το σφάλμα, που θα προκαλέσει την απομάκρυνση της χάριτος και τον ψυχικό θάνατο. Δικαίως ο Ιησούς μας, υπενθυμίζει τον κίνδυνο λέγοντας «ίσθι ευνοών τω αντιδίκω σου ταχύ έως ότου ει εν τη οδώ  μετ’ αυτού, μήποτε σε παραδώ ο αντίδικος τω κριτή και ο κριτής σε παραδώ τω υπηρέτη και εις πυρ βληθήσει. Αμήν, λέγω σοι, ου μη εξέλθης εκείθεν έως ου αποδός τον έσχατον κοδράντην». Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρει, εννοώντας την συνείδηση, «κατεδυνάστευσεν Εφραίμ τον αντίδικον αυτού και κατεπάτησεν κρίσιν».

Τον υγιή αυτό νόμο και θεσμό της φύσεως στα λογικά όντα, που υποδεικνύει τα σωστά και ελέγχει αυτά που βλάπτουν, εννοεί εδώ ο μεγάλος αυτός φωστήρας της διακρίσεως και συμβουλεύει την προσοχή στις υποδείξεις  «του υγιούς ασφαλώς όντως και μη νενεκρωμένου» που σαν ζωντανός οδηγός και απλανής Γέροντας, θα μας οδηγήσει στην επιτυχία. Σε όσους φύλαξαν την συνείδησή τους, συμβουλεύει εδώ ο θείος αυτός πατέρας, να την διαβάζουν σαν βιβλίο, και με τον τρόπο αυτό θα οδηγηθούν στον κύριο σκοπό τους. Γενικά δε, ορίζει την προκοπή του ανθρώπου, αν τηρήσει τις υποδείξεις της συνειδήσεως, γιατί πράγματι, σε όσους την προσέχουν, γίνεται απαραλόγιστος δικαστής και αλάνθαστος διδάσκαλος, όσοι δε την αμαύρωσαν καταπατώντας την, σιγά- σιγά νεκρώθηκαν.

….

Στον υιό μου και τα μικρά μου αγγελούδια, εύχομαι πλήρωμα χάριτος και φωτισμού και όλη τη θεία ευλογία.

Με όλες μου τις ευχές και  τη στοργή εν Χριστώ,

ο ταπεινός σας πατέρας, Ιωσήφ.