Το 1922 πέθαιναν απο διαβητική κετοξέωση

Αυτή είναι γνωστή ως μία από τις πιο απίστευτες στιγμές της «επιστήμης του φαρμάκου». Το 1922, στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, επιστήμονες πήγαν σε έναν νοσοκομειακό θάλαμο με παιδιά που ήταν σε κώμα και πέθαιναν από διαβητική κετοξέωση.

Φανταστείτε ένα δωμάτιο γεμάτο γονείς που κάθονταν δίπλα στα κρεβάτια περιμένοντας τον αναπόφευκτο θάνατο του παιδιού τους.

Οι επιστήμονες πήγαν από κρεβάτι σε κρεβάτι και έκαναν ένεση στα παιδιά με το νέο εκχύλισμα – ινσουλίνη. Καθώς άρχισαν να εγχέουν την ινσουλίνη στο τελευταίο παιδί με κώμα, το πρώτο παιδί που εγχύθηκε άρχισε να ξυπνάει. Ένα προς ένα, όλα τα παιδιά ξύπνησαν από το διαβητικό κώμα τους.

Ένα δωμάτιο θανάτου, έγινε τόπος χαράς και ελπίδας.

Ο Μπάντινγκ (δεξιά) με τον Τσαρλς Χ. Μπεστ, περίπου στο 1924 

Σας ευχαριστούμε Dr. Banting και ο Dr. Best. Χάρη σε σας ζούνε εκατομύρια άνθρωποι με διαβήτη μια φυσιολογική ζωή..