Η Κύπρος απο ψηλά (μοιάζει με ζωγραφιά)

 

4 του Ιούνη. Επιστροφή από Αθήνα. Καθώς το αεροπλάνο πλησιάζει την Κύπρο διακρίνεται η μαγεία του νησιού μας. Γύρω-γύρω η θάλασσα, ενώ, σε ελάχιστες αποστάσεις, μπορείς να βρεθείς από την παραλία στην δροσιά του πευκοδάσους. Η μεσογειακή θέση δημιουργεί ένα κλίμα ζηλευτό από πολλούς. Όλα αυτά συνέτειναν ώστε να έχουμε και ένα πολύ πλούσιο φυσικό περιβάλλον και μια μοναδική ποικιλότητα φυτών και ζώων.

*Αεροφωτογραφία: Λίμνη Ορόκλινης (LIFE10NATCY716 – OROKLINI)

Αυτή είναι η Κύπρος. Ένα χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος. Και αν δεν σε εξιτάρει ο χώρος μας είναι επειδή τον έχεις δεδομένο. Αν γινόσουν Άγγλος για μια μέρα, θα έβλεπες πόσο φανταστικό είναι να έχεις ηλιοφάνεια τις περισσότερες μέρες στη χώρα σου. Αν ήσουν Ρώσος δεν θα πίστευες ότι σε 30 λεπτά μπορείς να «διακτινιστείς» από την παραλία στο βουνό. Και αν ήσουν Ιάπωνας, απλά δεν θα σταματούσες να βγάζεις φωτογραφίες…

Από ψηλά μοιάζει με ζωγραφιά. Τι κάνουμε για να την διατηρήσουμε «ζωγραφιστή» και όταν προσγειωθούμε;

 

Ακάμας (φώτο: Ναθαναήλ Αντρέου)

 

Αλυκή Ακρωτηρίου (φώτο: Σάββας Ζώτος)

 

Λάρα (φώτο: Παναγιώτα Κουτσόφτα)

 

 

Μην ρίχνεις τίποτε έξω από το αυτοκίνητο, εκτός από το συνοδηγό σου, αν πετάξει κάτι εκείνος έξω! Μην κάψεις το δάσος γιατί σου τέλειωσε το τσιγάρο και, περιέργως, τα πλαϊνά του δρόμου σου θυμίζουν ένα μεγάλο τασάκι.

 

 

Σεβάσου τον εκδρομικό χώρο και μην αφήσεις τίποτε πίσω, έτσι ώστε να τον βρει ειδυλλιακό και ο τουρίστας, που θα έρθει μετά από σένα. Και μια άσχετη παρένθεση… Αν κάποιος έφαγε λίγο παστουρμά παραπάνω μην τον εγκαταλείψεις στον εκδρομικό χώρο. Δέξου τον μέσα στο αυτοκίνητο, άνοιξε κανένα παράθυρο και δώσε του λίγες τσίχλες. Είναι και αυτός άνθρωπος. Μιλώ έχοντας προσωπική εμπειρία εγκατάλειψης!

 

Φράγμα Κούρρη (φώτο: Παναγιώτα Κουτσόφτα)

 

Καλοπαναγιώτης (φώτο: Ναθαναήλ Αντρέου)

 

Φώτο: Ναθαναήλ Αντρέου

 

 

Και αρκετά με τα αμπελοπούλια! Κόψε τα επιτέλους. Πολλοί από τους ανθρώπους από τις κύριες χώρες που μας επισκέπτονται, δεν γουστάρουν να τα τρως. Παγιδεύονται μη επιλεκτικά. Δηλαδή, για να πιαστεί ένα αμπελοπούλι παγιδεύονται και σκοτώνονται στα δίκτυα και ξόβεργα, ως παράπλευρες απώλειες, και πεντέξι άλλα πουλιά, που πολλές φορές είναι και σπάνια. Ενημερωτικά, έχουν καταγραφεί μέχρι και 152 διαφορετικά είδη να παγιδεύονται στα δίκτυα και ξόβεργα. Εκατοντάδες χιλιάδες πουλιά σκοτώνονται κάθε χρόνο, μέσω αυτής της παράνομης και αφορολόγητης επιχείρησης. Όπως σε περιόδους ανομβρίας λέμε, «ούτε και μια σταγόνα νερό να σπαταλιέται άδικα», έτσι θα πρέπει να πούμε τώρα που μας ταλανίζει η οικονομική κρίση, «ούτε και ένας τουρίστας χαμένος λόγω κακών εικόνων που δίνουμε προς τα έξω». Αν σταματήσει ο κόσμος να τρώει, ο παράνομος παγιδευτής δεν θα έχει σε κανένα να πουλήσει, και το φαινόμενο θα εξαλείψει.

 

Φώτο: Παναγιώτα Κουτσόφτα

 

Ακάμας (φώτο: Λεύκιος Σεργίδης)

 

Παναγιά της Πάφου (φώτο: Ναθαναήλ Αντρέου)

 

 

Όταν κοιτάς την Κύπρο από ψηλά βλέπεις μια πολλά υποσχόμενη τουριστική ατραξιόν. Δεν βλέπεις όμως κανένα ομφάλιο λώρο, γιατί μάλλον δεν είμαστε ο «ομφαλός της γης» και ούτε ασχολείται συνέχεια μαζί μας ο υπόλοιπος κόσμος. Θα πρέπει να συνετιστούμε, να δούμε πως θα αναδείξουμε το φυσικό περιβάλλον και την βιοποικιλότητα του νησιού μας, ώστε να καταφέρουμε από μόνοι μας να σώσουμε ότι σώζεται περιβαλλοντικά, από το οποίο οπωσδήποτε θα έχουμε και μακροχρόνια οικονομικά οφέλη ως σύνολο.

 

 

Αν καταφέρουμε να αναδείξουμε και να διαχειριστούμε το νησί μας ώστε να μοιάζει με ζωγραφιά και μετά την προσγείωση, τότε τα οικονομικά οφέλη από τους φυσιοδίφες τουρίστες που θα μας έρθουν (επιπρόσθετα από τους σημερινούς), δεν θα είναι καθόλου λίγα…

 

Πηγή: city.sigmalive.com