Η Σερβία και οι ψευτομακεδόνες των Σκοπίων

του Γεωργίου Χ. Μόδη

Διάλεξις δοθείσα έν Φλωρίνη, την 15ην ‘Ιουλίου 1962 (πριν 50 χρόνια)

(Οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)

Κατά την Πάλαιαν Διαθήκην η Σάρα, η σεβάσμια Σάρα, απέκτησε στα βαθειά γεράματα τέκνον τον ‘Ισαάκ η ‘Ιακώβ.

Έγινε θεϊκό θαύμα !!!

Κατά τον ίδιο τρόπο και η γηραιά Ευρώπη, γηραλέα όσον και η Σάρα, απέκτησε το 1944 νέον λαόν τους « Μακεδόνας» ή καλλίτερα τους ψευτομακεδόνας των Σκοπίων……

Έγινε άλλο θαύμα.

Τα τελευταία χρόνια έδημιουργήθησαν βέβαια πολλοί καινούργιοι λαοί, νέα έθνη και κράτη.

Άλλα έγεννήθησαν εις την ‘Αφρικήν και την ‘Ασίαν.

Είναι μαύροι.

Οί ψευτομακεδόνες είδαν το φώς του ηλίου εις την Εύρώπην και είναι άσπροι άν και είδα στα Σκόπια όταν πέρασα πρό ολίγων ετών πάρα πολλούς κατάμαυρους και καθαροαίμους ‘Αθιγγάνους ….

Οί ψευτομακεδόνες αυτοί με τά…. Πολωνικά ονόματα εις όφσκι η έφσκη είναι περίεργοι.

Αύτοκαλούνται Μακεδόνες και προέρχονται οι περισσότεροι από μέρη τα οποία δεν άνηκαν ποτέ εις την ίστορικήν και πραγματικήν Μακεδονίαν.

Ούτε το Κομάνοβον, το Τέτοβον η τα Σκόπια ήσαν ποτέ Μακεδονία.

Τα όριά της δεν ήσαν πολύ βορειότερα από τα σημερινά σύνορα μας. όποιος παραδέχονται και πολλοί Σέρβοι συγγραφείς Γκύπτσεβιτς, ο Ντνιεγκρόρσκη.

Ώνομάσθησαν Μακεδονία ιδία υπό των Βουλγάρων όλα τα μέρη τα οποία μετά την συνθήκην του Βερολίνου έμειναν Τουρκικά όπως π. χ. και η Έλασσώνα η οποία έπί Τουρκοκρατίας έχαρακτηρίζετο ώς Μακεδονία!

Εάν το Νίς δεν είχε παραχωρηθή τότε στην Σερβίαν θά εθεωρείτο επίσης ως Μακεδονία.

Το 1944 μάλιστα εις την Αίγυπτον Γιουγκοσλαυική αποστολή επρότεινε εις το Συμμαχικό στρατηγείο να δημιουργηθώ ανεξάρτητος Μακεδονία με πρωτεύουσαν το Νίς!

Λέγονται Μακεδόνες άλλα δεν παραδέχονται καμμίαν σχέσιν με τους αρχαίους κατοίκους της Μακεδονίας!….

‘Ισχυρίζονται ότι κατάγονται άπ’ευθείας άπό τους μεσαιωνικούς επιδρομείς ωσάν να ήτο ο τόπος αυτός ολότελα άδειος και ακατοίκητος περισσότερο και από την Σαχάρα.

Παραδέχονται και ομολογούν ότι είναι ξένοι εις την Μακεδονία !

‘Αλλά γιατί τότε λέγονται Μακεδόνες :

Δεν είναι περισσότερο Μακεδόνες άπό τους Τούρκους που έμειναν επίσης 600 σχεδόν χρόνια εις αυτά εδώ τα μέρη.

Θά μπορούσαν και οι Βούλγαροι να λέγωνται θράκες.

Δεν αναγνωρίζουν ουδέ τον Μέγαν Άλέξανδρον την σημαντικότερη μορφή της Παγκοσμίου ιστορίας άπό τον όποιον προβάλουν καταγωγή ολόκληροι λαοί της Άσίας και ‘Αφρικής.

Ο κ. Δοξιάδης π. χ. πήγε πρό ολίγων ετών στο Πακιστάν δια να λάβη μέρος εις ένα διεθνή διαγωνισμόν δια την νέαν πρωτεύουσαν.

Αλλ’ όταν είδε εκεί κολοσσιαίες εταιρίες ‘Αγγλικές — το Πακιστάν ήταν ‘Αγγλική αποικία και ανήκει και σήμερα στην Άγγλικήν συμπολιτείαν — Αμερικανικές, Γερμανικές, Γαλλικές έθεώρησε καλόν να ζήτηση την προστασίαν του τότε αρχιστρατήγου και τώρα Προέδρου του Πακιστάν του στρατηγού Έγιούπ Χάν.

Με κατάπληξίν του τον ήκουσε να λίγη

« άφού είσθε Έλληνας είμαι υποχρεωμένος να σας υποστηρίξω διότι και έγώ είμαι Έλληνας. Κατάγομαι άπό τον Μέγαν Άλέξανδρον και η οικογένεια μας λέγεται Γιουνάν ».

Έτσι χάρις εις τον Μέγαν Άλέξανδρον πήρε την έργολαβίαν ο κ. Δοξιάδης….

Ή νέα πρωτεύουσα μάλιστα ιδρύεται κοντά εις μίαν πόλιν την οποίαν είχε ιδρύσει ο Μέγας Αλέξανδρος.

Όταν τελείωσα την διάλεξιν στο Κιλκίς ο Μέραρχος μας είπε ότι στην Κορέα ο ‘Ινδός στρατηγός κάλεσε σε τραπέζι τους Έλληνας αξιωματικούς διότι ήτο και αυτός Έλλην απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου… Όταν έκαμα μίαν άλλην διάλεξιν στην Έδεσσα ‘ένας, Έδεσσαίος που είχε υίόν σπουδαστήν στην Ρώμην μού έδειξε Ίταλικόν περιοδικόν που έγραφε πολλά δια μίαν φυλήν των ‘Ιμαλαίων που είχε μεγάλην μακροζωίαν και λέγει ότι κατάγεται άπό τρεϊς στρατιώτας του Αλεξάνδρου.

Ο πρώην πρεσβευτής κ. Παπάς ήκουσε το 1944 τον πρώην βασιλέα της ‘Ιορδανίας να του λέγη εις μίαν εορτήν κατά την οποίαν ήτο παρατεταγμένος όλος ο στρατός του, η περίφημος Αραβική λεγεών του Γκλόπ πάσα: να είπήτε εις τον βασιλέα Γεώργιον ότι όλος αυτός ο στρατός είναι εις την διάθεσίν του διότι όλοι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ένας γιατρός, ο κ. Φωτεινόπουλος, ο όποιος έμενε με μίαν Άμερικανικήν άποστολήν εις το Αφγανιστάν είδε να τον επισκέπτωνται εντόπιοι άρρωστοι και μη και να λέγουν όλοι ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Μία φυλή μάλιστα ορεινή ημπορεί να σέ κατασπάραξη αν αμφισβήτησης την κατάγω γήν της άπό τον Μέγαν Άλέξανδρον.

Έφερε ο κ. Φωτεινόπουλος και πολλά νομίσματα αρχαία άπό το Αφγανιστάν έκ των όποιων αποδεικνύεται ότι εις το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Βελουχιστάν, το Τουρκεστάν, στις ‘Ινδίες υπήρξαν 60 άγνωστοι κατά το πλείστον Έλληνο — Μακεδόνες βασιλείς που έζησαν και 300 και 400 χρόνια μετά τον Μέγαν Άλέξανδρον αποκομμένοι άπό τον άλλον Έλληνισμόν. Είχα και έγώ διαβάσει προπολεμικώς ‘Ινδικό μυθιστόρημα μεταφρασμένο Γαλλικά τα κυριώτερα πρόσωπα του οποίου έκαυχώντο ότι κατήγοντο άπό τον Αλέξανδρο.

Είς την βιβλιοθήκην της θεσσαλονίκης υπάρχουν τρία Αγγλικά βιβλία δια τους « Έλληνοινδούς » και τους « Ίνδο Έλληνας » Τόν Άλέξανδρον αυτόν που ζή κατά μοναδικόν παράδειγμα της ιστορίας εις την ψυχήν τόσων λαών έπί 2,5 χιλιάδες χρόνια δεν τον καταδέχονται οί ψευδομακεδόνες των Σκοπίων.

Άντ αύτού προτίμησαν τον Γκότσε Ντέλτσεφ, τον Τσακαλάρωφ, του Ποποτράϊκωφ και τους άλλους άρχικομιτατζήδες. Ώνόμασαν Μακεδονικήν την ίδικήν τους γλώσσαν η όποια περιέχει πολλές Τουρκικές και περισσότερες Ελληνικές λέξεις την οποίαν όμως παρεμόρφωσαν τόσον ώστε όταν ακούω το ραδιόφωνον των Σκοπίων δεν καταλαβαίνω πολλά πράγματα.

Τους κοροϊδεύει δι’ αυτο ο Βάντσε Μιχαήλωφ, ο αρχηγός του Κομιτάτου εις ενα βιβλίον του και έρωτα:

Οί άλλοι κάτοικοι της Μακεδονίας που δεν την ομιλούν δεν είναι Μακεδόνες;

Είναι Κινέζοι;

Άλλα και μεγάλοι Ρώσσοι συγγραφείς έχουν γράψει ότι αι σλαυϊκαί γλώσσαι έχουν μεταδοθή εις άλλους λαούς μηχανικώς.

Οί ίδιοι οί Ρώσσοι, έχουν αφομοίωση δεκάδες έκατομμυρίων άλλων γλωσσών. Παράδειγμα ότι οί ίδιοι οί Βούλγαροι που είχαν άρχικήν γλώσσαν Τούρκοταταρκήν όμιλούν όμως τώρα σλαυίκήν, την οποίαν έδανείσθησαν άπό άλλους.

Αγγλικά όμιλούν και οί μαύροι της Αμερικής και οι χειρότεροι έχθροί των Άγγλων οι ‘Ιρλανδοί. Το Πάσχα τού 1945 έγνώρισα εδώ τον Άγγλο λοχαγό Έβανς που είχε υπηρέτηση 2 χρόνια με τον ΕΛΑΣ, είχε ένα γραφείο ασφαλώς της Ίντελιτζένς Σέρβις, είχε μάθη κάμποσα Ελληνικά.

Μια μέρα μού ζήτησε και του έδωσα δύο τόμους προπολεμικούς με « Μακεδόνικες ιστορίες ». Μετά τέσσερες ήμερες ήλθε να με ευχαρίστηση θερμότατα. Δύο βιβλία τού είπα. Δεν είναι σπουδαίο πράγμα. Γιά μένα όμως ήσαν πολύ σπουδαία μου απήντησε.

Διατί: Τόν ερώτησα.

Διότι, μού είπε, έγώ που γυρίζω τρία σχεδόν χρόνια σ’ αυτά τα μέρη είχα την εντύπωσι ότι αυτοί έδώ που όμιλούν το τοπικόν ίδίωμα είναι Βούλγαροι, οι άλλοι που όμιλούν Βλάχικα είναι Ρουμάνοι, οί άλλοι με τα ‘Αρβανίτικα είναι Άλβανοί.

Όταν λοιπόν είδα στα βιβλία σας ότι εις αυτά έδώ τα χωρία πολεμούσαν, εσκοτώνοντο, έσφάζοντο, εκαίοντο δια την Ελλάδα δεν το πίστεψα.

Αλλά πήγα στην Πρώτη ρώτησα γέρους, γριές, παιδιά και έβεβαιώθηκα ότι είχατε δίκαιο.

Δεν μπορώ μόνον να εξηγήσω πώς οί άνθρωποι αυτοί άλλέως όμιλούν και άλλέως αισθάνονται.

Τον ρώτησα τότε και εγώ ποιοι είναι οί χειρότεροι εχθροί των Άγγλων.

Μου απήντησε αφού σκέφθηκε οί ‘Ιρλανδοί. Ποίαν γλώσσα όμιλούν τώρα; ρώτησα. Μού απήντησε ‘Αγγλικά ( ‘Ιρλανδοί, και Σκώτοι όμιλούν τώρα ‘Αγγλικά ενώ ομιλούσαν πρό ολίγων αιώνων Κελτικά ). Τόν ξαναρώτησα οί Ούαλλοί ( Ούελσ ) που είναι 6 εκατομμύρια και είναι καλοί Βρεταννοί πατριώται: Βέβαια μού απήντησε και ο Λόύδ Τζώρτζ, ο Μπέβαν και άλλοι πολλοί ήσαν Ούαλλοί.

Αυτοί όμιλούν χωριστήν ιδικήν τους γλώσσαν, Κελτικήν που δεν έχει καμμίαν σχέσιν με την Άγγλικήν.

Μάλιστα είπε και πρόσθεσε :

“Ομολογώ δεν το είχα καθόλου σκεφθή. Ώς τόσο στο Μοναστήρι το 1904, όταν άναψε ο άγων, άρχισαν να όμιλούν ‘Ελληνικά δια καλό και δια κακό και εις πείσμα των έχθρων όλοι, Βλαχοφωνοι, σλαυόφωνοί; αλβανόφωνοι και όταν ακόμη δεν τα ήξεραν καλά τα Ελληνικά και άκουες παρδαλά Ελληνικά που ήσαν γιά γέλοια. ‘Αλλά βέβαια καλώς έπραξαν.

‘Εξεδόθη εσχάτως ένα χαρακτηριστικόν βιβλίον.

Είναι του Άρη Πουλιανού που έσπούδασε είργάσθη, εργάζεται και ζή εις την Ρωσσίαν.

Είναι σπουδαίος ανθρωπολόγος μέλος του ‘Ινστιτούτου της ‘Ακαδημίας της Μόσχας η οποία και έβράβευσε το βιβλίον του.

Είναι βέβαια κομμουνιστής άλλα αντικειμενικός επιστήμων.

Κατεμέτρησε 3000 κεφάλια φυγάδων έξ ‘Ελλάδος εις την Ρωσσία και πολλών έκ της ‘Ελληνικής Μακεδονίας.

Μεταξύ αυτών ήσαν και πολλοί σλαυόφωνοι και βλαχοφωνοι.

Διαπίστωσε λοιπόν βάσει των καταμετρήσεων και των δεδομένων της Ρωσσικής επιστήμης ότι όλοι οί κάτοικοι της ‘Ελληνικής Μακεδονίας ‘Ελληνόφωνοι, Βλαχοφωνοι, σλαυόφωνοι είναι απόγονοι των αρχαίων κατοίκων της Μακεδονίας.

Έπίσης η Άγγλίς αρχαιολόγος και ανθρωπολόγος Χάξλωκ την οποίαν επικαλείται και ο κ. Πουλιανός και η όποια έχει έλθη και εις Φλώριναν καταμέτρησε το 1923 και 1924 κατά την άνταλλαγήν πολλά κεφάλια Ελληνοφώνων μουσουλμάνων και Χριστιανών των Γρεβενών και σλαυοφώνων μουσουλμάνων και Χριστιανών της Καρατζόβας ( Αλμωπίας ) και διαπίστωσε ότι παρά τάς θρησκευτικός και γλωσσικάς διαφοράς ανήκον όλοι εις τον αυτόν ακριβώς άνθρωπολογικόν τύπον, είχαν κοινόν το ύπόβαθρον, το όποιον είναι το άρχαίον Μακεδονικόν.

Έβεβαιώθη δηλ. και επιστημονικώς ότι ημείς της « Μακεδονίας του Αιγαίου », όπως την λέγουν, είμεθα κατ’ εύθείαν απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων και δικαιούμεθα να λεγώμεθα Μακεδόνες.

Οι κάτοικοι των Σκοπίων και της Μακεδονίας του Βαρδαρίου δεν ξέρομε εις ποίον άνθρωπολογικόν τύπον ανήκουν.

Αλλ’ άφού οί ίδιοι λέγουν ότι κατάγονται άπό ξένους βαρβάρους επιδρομείς δεν έχουν προφανώς κανένα δικαίωμα έπί τού ονόματος του Μακεδόνος.

Είναι κοινοί σφετερισταί και κλέπται αύτού και κοινότατοι απατεώνες.

Ήμουν Γεν. Διοικητής στην Θες/νίκη τον Νοέμβριο του 1944, όταν ήλθαν μιά μέρα δυό καλοί Μοναστηριώται και μού άνεκοίνωσαν ότι είχε κηρυχθή εκεί κάποιο Μακεδόνικο κράτος και ότι φώναζαν Σόλουν Σόλουν ( Θες/νίκη ) και διαλαλούσαν ότι σήμερα αύριο θα ροβολούσαν προς τα κάτω. Την ίδια μέρα έμάθαμε ότι έδώ είχαν καλέσει τους δημοδιδασκάλους εις Πολυπόταμον και είς Τριανταφυλλιάν και τους έξεβίαζαν ν’ ανοίξουν σλαυομακεδονικά σχολεία.

Ευτυχώς οι δάσκαλοι μας έπρόβαλαν ομαδικήν και απόλυτον άρνησιν παρά τον άμεσον κίνδυνον που διέτρεχαν.

Έγινε όμως φανερόν ότι ευρισκόμεθα ενώπιον κοινής εξωτερικής και εσωτερικής επιβουλής. Είς τα Σκόπια όταν ο πόλεμος έκλινε πλέον εις βάρος της Γερμανίας και της Βουλγαρίας εμασκαρευθησαν εις Μακεδόνας και ευρέθησαν Έλληνες που τους υποβοηθούσαν εις τα σκοτεινά αυτά σχέδια.

‘Ισχυρίζονται οι ψευδομακεδόνες ότι υπήρχαν πάντοτε, άλλα πού ήσαν κρυμμένοι;

‘Επί Τουρκοκρατίας υπήρχαν αρκετά καλά ληξιαρχικά βιβλία τα « νοφουζ νταϊρεσί », Έξέδιδαν οί Τούρκοι και τα νοφούζια εις τα όποια έγραφαν και τα ονόματα του πατέρα, της μητέρας, την κατοικίαν άλλα και την εθνικότητα ( μιλέτ ).

Τους Μουσουλμάνους τους έγραφαν όλους Ισλάμ και αν ήσαν επαναστάται ‘Αλβανοί, Άραβες, Κούρδοι, Τους Χριστιανούς όμως τους έγραφαν χωριστά τους Έλληνας Ούρούμ, τους Βουλγάρους Μπόλγαρ,τούς ‘Αρμενίους Έρμέν, τους Ρουμανίζοντας Ούλάχ.

Πώς δεν ευρέθηκε ούτε ενα νοφούζι εθνικότητα « μιλέτ » Μακεντόν;

Οι Τούρκοι είχαν συμφέρον σύμφωνα με το διαίρει και βασίλευε να πολλαπλασιάζουν τας διαμαχομένας Χριστιανικός εθνικότητας.

Διατί δεν ευρέθη ούτε ένα νοφούζι με μιλέτ Μακεντόν ;

Που γής έβοσκαν οί περίφημοι αυτοί Μακεδόνες:

Άν υπήρχε και ένα τέτοιο νοφούζι θά το είχαν χρυσώσει στα Σκόπια και θα το είχαν σε χρυσά πλαίσια στο μουσείο τους.

Το 1905 έγινε απογραφή του πληθυσμού.

Είχαν έφαρμοσθή τότε αι «Εύρωπαϊκαί μεταρρυθμίσεις» είχαν έλθη ο Χιλμή πασάς με τον Ρώσσον και τον Αύστριακόν Σύμβουλον και βοηθόν, οί Ευρωπαίοι αξιωματικοί της Χωρ/κής. Κάθε έθνικότης έφρόντισε και αγωνίσθηκε να παρουσίαση μεγαλύτερον πληθυσμόν.

Οί « Μακεδόνες » όμως πουθενά δεν έφάνησαν !

Διατί αν υπήρχαν; Ποιος τους εμπόδισε ς

Άφ’ ότου άρχισε έντονος η δράσις του Κομιτάτου έγιναν πολλά φοβερά και συνταρακτικά στην Μακεδονία.

Συνεταράχθησαν η Ευρωπαϊκή διπλωματία και η κοινή γνώμη.

Οι Ευρωπαίοι τόσο ζαλίσθησαν με τάς πολλάς διαπληκτιζομένας και διαμαχομένας εθνικότητας ώστε ώνόμαζαν Μασεντοάν ( Μακεδονίαν ) την άνάμικτην σαλάταν, η οποία και διατηρεί ακόμη το όνομά της. ‘Αλλά και εις την σαλάταν αυτήν ξένοι και ανύπαρκτοι υπήρξαν οί ψευτο Μακεδόνες.

Πουθενά δεν άνεφάνησαν.

‘Επί Νεότουρκων διεξήχθησαν δυό φορές βουλευτικές εκλογές.

‘Εξελέγησαν και τις δύο φορές εις την Έλληνικήν Μακεδονίαν

πέντε Έλληνες βουλευταί και

δύο μόνον Βούλγαροι.

Εξελέγη και έκτος Έλλην βουλευτής ο Τραϊανός Μάλης εις το Μοναστήρι της Γιουγκοσλαυίας.

Κανένας « Μακεδών » του τύπου Σκοπίων δεν εξελέγη!

Είναι αλήθεια ότι εξελέγη βουλευτής ο περιβόητος Ντιμήτρη Βλάχωφ ο Πατριάρχης των ψευτομακεδόνων και της Μακεδονίας του Βαρδαρίου.

‘Αλλά παρεκάθησε και τις δύο φορές εις την Όθωμανικήν βουλήν ώς Βούλγαρος βουλευτής και αντιπρόσωπος των Βουλγάρων!!

Έάν ένας πρώην Βούλγαρος βουλευτής και μάλιστα και Γενικός Διοικητής μετεμορφώθη εις « Μακεδόνα» ποιάν χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων ότι πρόκειται περί καθαράς μασκαρωσύνης;

Έτσι εμασκαρεύθησαν και όλοι οί άρχικομιτατζήδες και οί κομιτατζήδες.

Εις τα απομνημονεύματα του, τα όποια έδημοσιεύθησαν το 1925 άπο το Ίνστιτούτον της Σόφιας, ο άρχικομιτατζής Πάντο Κλιάσεφ γράφει ότι

το 1900 ο Ελληνισμός είχε βαθύτατες ρίζες εις την περιφέρειαν Καστοριάς — Φλωρίνης.

Όλα τα χωριά πλην δύο ήσαν Ελληνικά, Γραικομάνικα.

Άρχισαν λοιπόν την προπαγάνδαν γιά ελευθερία, άντιτουρκικήν έκστρατείαν και σταυροφορίαν κλπ.

Αλλά δεν έλησμόνησαν και την τρομοκρατίαν.

Την εγκαινίασε ο καθηγητής Βουλγαρικού ήμιγυμνασίου Λάζος Πόπο Τράϊκωφ ο όποιος κατά τον Κλιάσεφ ήδη τον Ίούνιον του 1899 έστησε ένέδραν μαζύ με κάποιον Ρόζεν και έδολοφόνησαν δύο νοικοκυραίους άπό την Βασιλειάδα η Ζαγορίτσανην που επέστρεφαν ανύποπτοι άπό το παζάρι Μισιρλήν και Δημητριάδην η Τσουτσούλην δια μόνον τον λόγον ότι ήσαν Γραικομάνοι και δεν ήθελαν να γίνουν Βούλγαροι. Έσκότωσαν έπειτα και άλλους πολλούς.

Ό Ποποτράϊκωφ έγινε αργότερα αρχηγός του Κομιτάτου της περιφερείας και το 1903 τον έκαθάρισαν άνδρες του Κώττα εις τα Χάλαρα όπου κατά διαταγήν του είχαν σφαγιασθή ο εφημέριος Παπαηλίας, ο Γιαμώτσης και άλλοι.

Αλλά η « εποποιία του “Ηλιντεν » που εξεδόθη στα Σκόπια αναθεματίζει με τα χειρότερα λόγια τον Κώττα και εξυμνεί μέχρι έβδομου ούρανού τον Ποποτράϊκωφ.

Ήτο λέγει μεγάλος Μακεδών, μεγάλος ήρωας της Μακεδονίας, ευγενικός ποιητής της Μακεδονίας, έκλεκτόν τέκνον της Μακεδονίας κλπ,

Δια τα Σκόπια είνε μεγάλος και καθαρόαιμος Μακεδών ο Βούλγαρος καθηγητής Βουλγαρικού γυμνασίου, πληρωνόμενος άπό την Σόφιαν ο όποιος με τα ίδια τα χέρια του έδολοψόνησε Μακεδόνας χωρικούς διότι δεν ήθελαν να γίνουν Βούλγαροι!!

Υπάρχει μεγαλύτερα και αυθαδεστέρα διαστροφή ;

Εις την Μακεδονίαν διεξήχθη τότε αιματηρός και άγριος Έλληνοβουλγαρικός πόλεμος εις τα περί τα Σκόπια όμως μέρη και Σέρβο — Βουλγαρικός. Διεμαρτυρήθη επανειλημμένως και εντόνως η Σερβική Κυβέρνησι και ο ίδιος ο Βασιλεύς προς τας « Μεγάλας Δυνάμεις » την Τουρκίαν και την Βουλγαρία δια τας σφαγάς εκεί Σέρβων χωρικών υπό των κομιτατζήδων.

Ποίοι διενεργούσαν τάς σφαγάς αύτάς άφού δεν υπάρχουν σήμερα καθόλου Βούλγαροι εις την « Μακεδονίαν τού Βαρδαρίου » ;

Κατηρτίσθησαν έπειτα και Σερβικά ανταρτικά σώματα.

Διεκρίθησαν και Σέρβοι οπλαρχηγοί.

Κατά τίνων έπολέμησαν αυτοί άφού δεν υπάρχουν Βούλγαροι ;!

Έσκιαμάχησαν κατά ανεμόμυλων;

Η ήσαν Βούλγαροι και φανατικοί οι σημερινοί ψευτο Μακεδόνες ;

Παριστάνουν τώρα και πολλοί δικοί μας φυγάδες στα Σκόπια τον γνήσιο και ακραιφνή « Μακεδόνα » που θα σε έδερναν έπί κατοχής αν τους έλεγες Μακεδόνα!

Είχαν ανακηρύξει τον Χίτλεο «ελευθερωτή» έστησαν αψίδες με τις σημαίες και τις εικόνες τού Χίτλερ, το Μουσολίνι, του Τσάρ Μπόρη της Βουλγαρίας και ξελαρυγγίσθησαν και ξετρελλάθηκαν σέ ούρράα υπέρ του Κάλτσεφ, του Μλαντένωφ και έκαμαν σωρείαν ακατονόμαστων και αύθεδεστάτων άσχημιών και στο τέλος έφυγαν μαζύ με τον Γερμανικόν στρατόν.

Άλλοι κατέθεσαν ενόρκως στους Γερμανούς ότι με τον μακαρίτην τον έξάδελφόν μου, τον μακαρίτην Χατζητάσην, τον καλοκάγαθον ίατρόν θα εσφάζαμεν τους Γερμανούς και τους Βουλγάρους και τα κεφάλια τους θα κατρακυλούσαν στους δρόμους της Φλωρίνης !

Τους τρεις έξ αυτών τους είχα ευεργετήσει και προστατεύσει πάρα πολλές φορές!

Είς την Νόβα Μακεντόνια του 1946 έπόζαρε μεταξύ άλλων και η φωτογραφία του Μαντά η Μάφτσε άπό την ‘Ιτιά που παρίστανε τον « Μακεδόνα » και « δημοκράτην », θύμα του Έλληνικού φασισμού ένω είχε διορισθή το 1942 αυθαιρέτως και παρανόμως Πρόεδρος της Κοινότητος Ιτιάς άπό τον Γερμανό φρούραρχο και τον Κάλτσεφ !

Βούλγαρος φανατικός ήτο και ο πατέρας του που είχε συνεργασθή με την συμμορία του Βουλγάρου ίλάρχου Γκιρόφσκη η οποία έρριξε τις δύο μπόμπες στο καφενείο Διεθνές το 1925 και έτραυμάτισε σοβαρά ενδεκα ανθρώπους.

Άλλοι και έξωπλίσθησαν ως Βούλγαροι από τους ‘Ιταλούς, τους Γερμανούς και τον Κάλτσεφ εναντίον του ΕΛΑΣ, εναντίον δηλαδή κομμουνιστών « αντιφασιστών » όπως είναι σήμερα οί ήγεται των Σκοπίων!

Όλοι αυτοί όχι Μακεδόνες άλλ’ ούτε άνθρωποι κάν δεν είναι!….

Έν τούτοις ήλθε και ο ίδιος ο ‘Υπουργός των ‘Εξωτερικών της Γιουγκοσλαυίας και με δηλώσεις του αξίωσε να κατασκευάσωμε και ήμείς εις τον τόπον μας «Μακεδόνας » κατ’ εικόνα και ομοίωση των ιδικών του!

Σημειωτέον η Σερβική Κυβέρνησι κατήγγειλε το 1925 και 1926 την ΈλληνοΣερβικήν συμμαχίαν διότι θελήσαμεν ν’ άναγνωρίσωμεν Βουλγαρικήν μειονότητα εις την χώραν μας.

Είχα συνηγορήσει και εγώ υπέρ της αναγνωρίσεως αυτής διότι ήτο συμφωνοτέρα με τάς φιλελευθέρας Ελληνικάς παραδόσεις.

Βέβαια οί σωστοί Βούλγαροι έπρεπε να είχαν φύγει στην Βουλγαρίαν δυνάμει της έκουσίας ΈλληνοΒουλγαρικής ανταλλαγής.

‘Αλλά και εάν υπήρχαν ολίγαι χιλιάδες θα ήσαν σταγών έν ωκεανώ μέσα εις τα δύο εκατομμύρια των κατοίκων της Μακεδονίας.

Άλλωστε πουθενά δεν χωρίζονται εις τα σύνορα τα έθνη με το μαχαίρι.

Ό Δούναβης χωρίζει άπ’ αίώνων την Σερβίαν άπό την Ρουμανία.

‘Εν τούτοις όλος ο Νομός Τιμώκ της Παλαιάς Σερβίας κατοικείται έξ όλοκλήρου άπό Ρουμάνους.

Ρουμάνικα χωριά υπάρχουν και περί το Βιντίν της Βουλγαρίας όπως και Βουλγάρικα εις την Βλαχία.

Ή Σερβική όμως κυβέρνηση μας εδήλωσε ότι θα θεωρούσε πράξιν έχθρικήν εναντίον της την άναγνώρισιν ύφ’ ημών της Βουλγαρικής μειονότητος.

Έξαπελύθη τότε και θορυβωοεστάτη συκοφαντική εναντίον μας εκστρατεία δημοσιογραφική. Κατελόγισαν εις ημάς και σφαγάς χωρικών της περιοχής ‘Αμυνταίου τάς οποίας ενήργησε μπροστά στα μάτια δλου του κόσμου ο Σέρβος οπλαρχηγός Μπαμπούνσκη που παρακολουθούσε τα μαχόμενα Γάλλο—Σερβικά στρατεύματα το θέρος του 1916!

Άνεκάλυψαν επίσης ότι είχαμεν υπόδουλους 300.000 (!)

«αρχαίους Σέρβους» (Στάρι Σήρμπι),

όπως έλεγαν εκείνη την εποχή τους σημερινούς «Μακεδόνας»,

ενώ ήξευραν πολύ καλά ότι δεν υπήρχε ουδέ ένας Σέρβος

παλαιότερος η νεώτερος εις τον τόπον μας!

Ύπεδέχοντο έξ άλλου με θερμοτάτας άνοικτάς άγκάλας

κομιτατζήδες, άρχικομιτατζήδες

ως «πρόσφυγας αδελφούς»

μεταξύ αυτών και τον βοεβόδαν Λέοντε άπό το Νεοχωράκι.

Έξέδιδαν έπί πλέον στ Μοναστήρι την εφημερίδα «Νότιος Αστήρ» (Γιούζνα Ζβέζνιντα) η οποία από την πρώτην ως την τελευταίαν γραμμήν μας περιέλουσε με ύβρεις και συκοφαντίες και διεκτραγοδούσε τα μαρτύρια των υποδούλων 300.000 «αρχαίων Σέρβων».

Το δε Σερβικόν προξενείον Θεσ)νίκης έμοίραζε και έδέχετο άπροκαλύπτως αιτήσεις ν’ αναγνωρισθούν ώς Σέρβοι Έλληνες πολίται!

Έστείλαμεν τότε και παρουσιάσθησαν εις το Προξενείον ώς υποψήφιοι Σέρβοι ο Σωτήριος Βέλιος με τον Μήτρε άπό την ‘Ατραπό, ο Κώστας άπό τον Τριπόταμο και άλλοι, ακόμη και αξιωματικοί μεταμφιεσμένοι, όπως ο λοχαγός Σταμπουλής, που έφεραν πολλές δηλώσεις προς συμπλήρωσιν και περισσότερες προξενικές διαβεβαιώσεις!

Αλλά μίαν καλήν πρωίαν του ‘Ιουνίου 1926 ο διευθυντής του Νοτίου ‘Αστέρος Χατζηπόποβιτς έφονεύθη ύπό άγνωστων εις κεντρικώτατο σταυροδρόμι του Μοναστηρίου όπου οι ιδικοί μας κατά τον ‘Αγώνα είχαν εκτελέσει διαδοχικώς τρεις σημαίνοντας Βούλγαρους.

Αι Σερβικαί άρχαί απέδωσαν ώς ήτο φυσικόν την δολοφονίαν εις τους Έλληνας δια τους όποιους ο Χατζηπόποβιτς ήτο το κόκκινο πανί.

Συνέλαβον αρκετούς και έτοιμάζοντο να φυλακίσουν εκατοντάδας Ελλήνων.

Ό Σελίμ όμως που είχε ίδιάζουσαν χαρακτηριστικήν ίστορίαν υπέδειξε εις τον Διευθυντήν της Αστυνομίας να έξετάση τι απέγιναν οι τρεις «πρόσφυγες αδελφοί» που είχαν έλθη πρό 10 ήμερων άπό την Σόφιαν.

Διεπιστώθη ότι είχαν γίνη άφαντοι άπό την ώραν του φόνου!

Ό αρχηγός των Βασίλ Λιπίτκωφ, παλαιός κομιτατζής από το Πεδινό, πέρασε νύκτα τα ΈλληνοΣερβικά σύνορα ταξίδεψε μ’ ένα Βλάχικο καραβάνι έως εις την Κρυσταλλοπηγή και συνελήφθη τυχαίως ενώ επιχειρούσε να προσπέραση και τα Άλβανικά σύνορα.

Βρέθηκαν επάνω του δύο πιστόλια, χρήματα, πιστοποιητικά και άλλα πολλά.

Είχε σταλή η «Τρόικα» να κάμη τον φόνον του Χατζηπόποβιτς στο ώρισμένο σταυροδρόμι δια ν’ άποδοθή ούτος εις ημάς και να εκτραχυνθούν αι ήδη αρκετά τεταμέναι ‘Ελληνο — Σερβικαί σχέσεις.

Οί Σέρβοι τότε συνήλθαν, σταμάτησαν το τροπάριο των «αρχαίων Σέρβων» έπαυσαν να δέχωνται «αδελφούς πρόσφυγας» άπό την Βουλγαρία και τον άτυχο βοεβόδα Λέοντι που είχαν ύποδεχθή μετά φανών και λαμπάδων τον έσκότωσαν διότι δήθεν «επεχείρησε να δραπέτευση».!… ‘

Αλλά αν το τροπάριο των «αρχαίων Σέρβων» έσταμάτησε

άρχισε όμως το τροπάριο των «Μακεδόνων».

Το βιολί άλλαξε άλλα ο χαβάς έμεινε ο ίδιος και μάλιστα έγινε δυνατώτερος!

Το Κ.Κ. της Γιουγκοσλαυίας απεδείχθη περισσότερο άδηφάγον και άπό τους πλέον μεγαλοευφαντάστους μεγαλοΣέρβους έθνικιστάς.

Προχθές είδα ένα βιβλίον που εξεδόθη εσχάτως στα Σκόπια και ασχολείται με αρχαιολογικά ευρήματα προ 100 και πλέον ετών στην… Θεσσαλονίκην και στην περιφέρεια… Γρεβενών—Βοίου..: θεωρούν όλόκληρον την Μακεδονίαν μέχρι θεσσαλονίκης ίδικόν των οίκόπεδον!

Αλλά ποιους θά κατασκευάσωμεν «Μακεδόνας» του τύπου Σκοπίων ; !

Δεν έπέσαμεν τέλος πάντων άπό κανένα άλλον πλανήτην δια να μή ξεύρωμεν τα πράγματα και την πρόσφατον ίστορίαν του τόπου.

‘Εδώ έγινε σκληρός, αιματηρός άγων.

Χιλιάδες έπεσαν και έσφάγησαν.

Δεν υπήρχε σχεδόν χωριό που δεν έδωσε θύματα.

Οί παπάδες υπέστησαν ανηλεή διωγμόν, έδωσαν άληθινάς έκατόμβας αίματος.

Δύο έσφαγιάσθησαν από τους κομιτατζήδες επί Τουρκοκρατίας και τρίτος άπηγχονίσθη έπί κατοχής χάρις εις κομιτατζιδικάς ενεργείας εις μόνην την Σκοπιάν!

Άλλοι δύο στον Πολυπόταμον! Άλλοι δύο επίσης στην Περίκοπήν και τρίτος αργότερα! ‘Αναρίθμητοι είναι εκείνοι που μεμονωμένοι έξοντώθησαν.

Το ίδιον συνέβη και εις άλλες περιφέρειες.

Στο Μεσημέρι π.χ. της ‘Εδέσσης έχουν σφαγιασθή 40 !

Στην περιφέρειάν μας είχαμεν καί τους Μακεδονομάχους οπλαρχηγούς

τον Κώτταν,

τον Βαγγέλην,

τον «Στρεμπενιώτην»,

τον Νταλίπην,

τον Λάζο Άποστολιδην,

τον Σιδέρκαν,

τον Παύλον Κύρου,

τον Βούλιον,

τον Κυρίτσην,

τον Σίμον,

τον Παύλον Ρακοβίτην

και τους χωρικούς του Βασίλη

και Κώσταν Μποϊκοβίτην,

τον Λάκη Πύρζαν,

τον Άντώνιον Ζώην,

τον Στέφον,

τον Πέτρον Χρήστου,

τον Μπραγιάννην,

τον Κωτσόπουλον,

τον Γκόνον Χολέρην,

τον Χρήστον Παναγιωτίδην η Μαλέτσκον,

τον Γρηγόρη Βαενά,

τον Ρώμπαπα καί άλλους.

Δεν είχαν μητρικήν τους γλώσσαν την Έλληνικήν

άλλα άγωνίσθησαν και έθυσιάσθησαν δια την Ελλάδα.

Ό Λάκης Νταίλάκης άπό το Βερνίκ έδολοφονήθη άπό Βουλγάρους τον Σεπτέμβριον 1941 έπί κατοχής.

Ό αδελφός του Γιάννης, επίσης αγωνιστής κατεσφάγη άπό τους κομμουνιστάς την ϊδιαν ήμέραν κατά την οποίον ο υιός του, μαθητής τού Γυμνασίου, έτουφεκίζετο στην Καστορίαν άπό τους Ιταλούς!

Αργότερα και ο άλλος υιός του κατεσφάγη ομοίως !

Και εις την άλλην Μακεδονίαν πλείστοι άνεδείχθησαν μεγάλοι οπλαρχηγοί και άφθαστοι ήρωες

ο Τσότσος άπό τους Προμάχους,

ο Γκόνος Γιώτας άπό τα Γιανιτσα,

ο Χότζας άπό την Άγρα,

ο Λάζος και Γκόνος Δουγιαμάς άπό την Καστανερήν,

ο Παντελής Γράκος άπό την Στρώμιτσα,

ο Καραϊσκάκης,

ο Γιάννης Ραμναλής

ο θρυλικός Μητρούσης των Σερρών

ο επίσης ηρωικός μαρτυρικός Παπασχάλης, ιερεύς του οποίου οι κομιτατζήδες εσκότωσαν τον πατέρα και την μητέρα, έκαψαν το σπίτι, έγινε οπλαρχηγός και έπεσε πράγματι ηρωίκώς,

ο Μπάρτζος και άλλοι ήσαν σλαυόφωνοι.

Σλαυόφωνοι επίσης ήσαν παλαιότεροι οπλαρχηγοί και ο Ναούμης που απήγαγε σκλάβον μέσα άπό την Φλώρινα τον Τούρκον καϊμακάμην, ο παλαιότερος Νταλίπης, ο στρατηγός Γάτσος και πολλοί άλλοι.

Θά ειπούμε εις όλους αυτούς τους ήρωας και μάρτυρας ότι έκαναν λάθος ν’ αγωνισθούν και να θυσιασθουν δια την Ελλάδα διότι δεν είναι Έλληνες; θ’ άλλάξωμε δηλ. την εθνικότητα των νεκρών;

Θά είπούμε και στους Στρωμνιτσώτας ότι λάθος έκαμαν το 1913 όταν η πατρίς των παρεχωρήθη δια της συνθήκης του Βουκουρεστίου στην όμόγλωσσον Βουλγαρίαν και έπροτίμησαν να εγκαταλείψουν σπίτια, μαγαζιά, χωράφια, εγκαταστάσεις τα πάντα και να έλθουν γυμνοί πρόσφυγες στην φτωχή Ελλάδα;

Κατά λάθος άγωνίσθησαν και έπί τέσσαρα έτη έστάθησαν αλύγιστα φρούρια τα χωριά μας εκείνα ευρισκόμενα μάλιστα πάνω στα σύνορα απέκρουσαν όλας τας μεγάλας επιθέσεις μεγάλων συμμοριών ακόμη και Νοφικών αποτελουμένων άπό πρώην Βουλγάρους μεταμορφωμένους εις ψευτοΜακεδόνας και Δημοκράτας, χωρίς να ύποστούν ποτέ κανένα ατύχημα, όπως τα ιδικά μας η Πρώτη, το Μεσοχώρι, η Κέλλη ,ή Μελίτη, η Σιτάρια, οι Πέτρες, oι θρυλικοί Πρόμαχοι, το Γαρέφη, το Άνω και Κάτω Μοναστηράκι, το Λουτράκι της ‘Αλμωπίας (Καρατζόβας) και άλλα:

Δεν αναφέρω τα προσφυγικά κυρίως χωριά οτιως τα ίδικά μας Άμμοχώρι, Μεσόκαμπος, η Λακκιά, η Παναγίτσα της ‘Εδέσσης καί άλλα.

Ή συμμοριακή μεραρχία που ερήμαξε την Νάουσαν όπου υπήρχε και αρκετός στρατός είχε κτυπήσει προηγουμένως την Άρδέαν της Καρατζόβας όπου υπήρχαν ελάχιστοι στρατιώται άλλα έσπασε την μούρη της και άφισε 200 και πλέον νεκρούς διότι της ρίχθηκαν και οι έξωπλισμένοι χωρικοί.

Χάρις εις αυτούς, άρχισε ο επαναπατρισμός στην Καρατζόβαν τον Μάϊον του 1948, όταν η Πελοπόννησος έφλέγετο!

Υπήρξε η άντίστασις των χωρικών μας αυτών φαινόμενον καθαρώς Μακεδονικόν.

Άν είχε συμβή άλλου θά έξυμνείτο και θά πανηγυρίζετο εις όλους τους τόνους και με όλα τα μέσα. Εδώ έλησμονήθη και άπό τους ιδίους τους ενδιαφερομένους και άν έλειπε το βιβλίον μου «Χωριά—Φρούρια Μακεδονίας» θά είχε παραμείνει ολότελα άγνωστον!

Δεν εδόθη κανένα μετάλλιον παρά τάς προσπάθειας μου εις τους θαυμαστούς αυτούς άγρότας — στρατιώτας ! ..

Ένω το 1941 oι ψευτοΜακεδόνες των Σκοπίων πέταξαν προ των Γερμανών και Ιταλών τα όπλα και δεν έρριξαν ουδέ τουφεκιά, τα ιδικά μας Μακεδόνικα συντάγματα πολεμούσαν κατά τρόπον που προκαλούσε τον παγκόσμιον θαυμασμό !

‘Ιδιαίτερα τα 33 και 28 συντάγματα.

Τι θά πούμε εις αυτούς τους παγκοσμίως ανεγνωρισμένους ήρωας μας :

Ενας Ιταλός υπολοχαγός κοντός που μιλούσε Γαλλικά μού έλεγε εδώ το 1942 με παράπονο ότι στην ‘Οχρίδα όπου μπήκαν αμαχητί έγιναν δεκτοί άπό τον λαόν με πανηγυρικόν ένθουσιασμόν, ζητωκραυγάς, στεφάνια. Ημείς κάπως διαφορετικώτερα τους ύποδεχθήκαμεν…

Το 1905 εξεδόθη στο Παρίσι λεπτομερής στατιστική του Χριστιανικού πληθυσμού της Μακεδονίας με συγγραφέα κάποιον «Μπιράγκωφ».

Ύπό το ψευδώνυμον τούτο έκρύπτετο ο Γενικός Γραμματεύς της ‘Εξαρχίας Μίσεφ.

Άπό την στατιστικήν αυτήν προκύπτει αναμφισβητήτως και άριδήλως ότι η πλειονότης των σλαυοφώνων της ‘Ελληνικής Μακεδονίας ήτο με την «Έλληνικήν πλευράν και το Πατριαρχείον».

Είς μερικούς καζάδες μάλιστα όπως της Βερροίας καί της Άνασελίτσης ήτο η όλότης.

Ό καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου κ. Ντούσιαν Πόποβιτς έγραψε προπολεμικώς δύο βιβλία που είναι επιστημονικά και χαρακτηριστικώτατα. Λέγει ότι όλη η ιθύνουσα τάξη της Σερβίας όλοι οί Πόποβιτς, Χριστόβιτς, Νίκολιτς κλπ., όλα τα ιδρύματα και τα κληροδοτήματα ως και πολλά προτερήματα και ελαττώματα του Σέρβικου λαού προέρχονται από Έλληνας εκ Μακεδονίας.

Έμελέτησε τα άρχεία των Έλληνικών Κοινοτήτων Αυστροουγγαρίας και Γιουγκοσλαυίας και έμεινε κατάπληκτος. Άγωνίσθησαν οι πτωχοί και αγράμματοι εκείνοι πρόσφυγες και μετανάσται σκληρά τριάντα και σαράντα χρόνια δια ν’ αποκτήσουν Έλληνικάς εκκλησίας και Έλληνικά σχολεία διότι αντιδρούσε το Σερβικόν Πατριαρχείον του Κάρλοβιτς προστατευόμενον άπό την Αύστριακήν Κυβέρνηση το όποιον έλεγε ότι έφ΄ όσον υπήρχαν ορθόδοξοι Σερβικαί έκκλησίαι δεν έπιτρέπετο ν’ άνεγερθούν και Έλληνικαί.

‘Επειδή μάλιστα οί δικοί μας ζητούσαν την άδειαν ν’ ανεγείρουν Έλληνικάς εκκλησίας στην Βουδαπέστην δια τον λόγον ότι δεν καταλάβαιναν τα Σλαυονικά των Σερβικών ο Σέρβος Μητροπολίτης της Βουδαπέστης και άλλοι απαντούσαν ότι δεν καταλάβαιναν και τα Έλληνικά διότι ή περισσότεροι δεν ήξεραν ούτε να τα μιλήσουν.

Έν τούτοις έκτισαν περίλαμπρους εκκλησίας και εις τα πλέον απίθανα μέρη της Ουγγαρίας που και σήμερα προκαλούν τον θαυμασμόν.

Πλείστοι έγιναν άπό τους μεγαλύτερους μεγαλέμπορους και μεγαλοτραπεζίτας της Ευρώπης όπως ο Σίνας, ο Νταρβάρης, ο Σταύρος, ο Δουμάς, ο Τίρκος και άλλοι καθώς και βαρώνοι και κομήτες.

Ό μεγάλος σήμερα μαέστρος της Βιέννης φόν Καρανιάν κατάγεται από την Κοζάνην.

Στατιστινός ήτο ο πρώτος έκδοτης Σερβικής εφημερίδος, Καστοριανός ο πρώτος συγγραφεύς της ιστορίας του Καραγεώργη, ιδικός μας και δ έκδοτης του πρώτου Σέρβικου και Βουλγαρικού βιβλίου.

Εις τα Έλληνικά εκείνα σχολεία έμορφώθησαν και Ούγγροι, Ρουμάνοι, Πολωνοί και ακόμα και Γερμανοί και εις τα νοτιώτερα Σέρβοι, Κροάται, Σλοβένοι.

Το πρώτο Έλληνικό διδασκαλείον ιδρύθηκε το 1912 στην Βουδαπέστη με κύριον χορηγόν τον Βουκέλα η Βικέλαν άπό την Βέρροια.

Με τας θαυμαστός αυτάς Κοινότητας ήσχολήθη και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου ‘Αθηνών Σπυρίδων Λάμπρου εις τον πρυτανικόν του λόγον τον Μάρτιον του 1912 τα ώνόμασε « Μακεδονίαν του ‘Εξωτερικού » διότι άπό Μακεδόνας κυρίως αποτελούντο.

Ό κ. Ντούσιαν Πόποβιτς ασχολήθηκε εκτενέστερα.

Γράφει επίσης ότι το Βελιγράδι είχε τότε όψιν Έλληνικήν.

Στην θάλασσα των ‘Ελληνικών επιγραφών των εμπορικών καταστημάτων με δυσκολίαν ευρίσκεται μίαν Σερβικήν.

Κλεισσουριώτικα ήσαν τα περισσότερα — ‘Ελληνική ήτο η γλώσσα του εμπορίου, των συντεχνιών, των εκκλησιών, των δημαρχιών και αυτών των ανακτόρων του ήγεμόνος Όβρέδοβιτς ο όποιος ύπάνδρευσε την θυγατέρα του και τας δύο άνηψιάς του με Έλληνας εκ Μακεδονίας.

Εις τα Έλληνικά σχολεία του Βελιγραδίου και του Ζέμαν εμορφώθησαν έκτος πολλών άλλων Σέρβων και οι πρώτοι πολιτικοί αρχηγοί και πρωθυπουργοί, Γκαρασάνιν και Μιλιοστοβίτς.

Οι δικοί μας αποτελούσαν την αριστοκρατία και έμαθαν τους Σέρβους πώς να ντύνωνται, πώς να τρώγουν, να πίνουν τον καφέ, πώς να φέρωνται και πώς να μή…. δέρνουν τις γυναίκες τους!!!

Τους εξελλήνισαν και τους εκπολίτισαν.

Και έρχονται σήμερα Σέρβοι και ψευτοΜακεδόνες να μας διδάξουν με άνυπέρβλητον άναίδειαν τι είμεθα και τι δεν είμεθα όταν οί πάπποι και προπάπποι μας εξελλήνισαν και εκπολίτισαν αυτήν την πρωτεύουσάν τους !!!

Ό Ντουσιάν Πόποβιτς περιπίπτει εις μίαν ύπερβολήν. Λέγει ότι όλοι αυτοί ήσαν κυρίως βλαχόφωνοι.

Προσθέτει όμως ότι είτε Βλαχόφωνοι είτε ‘Ελληνόφωνοι ή Σλαυόφωνοι ήσαν άνηκαν εις τον αυτόν « κύκλον » καί αποτελούσαν μιαν οίκογένειαν.

Εις τα αρχεία των εκκλησιών βρήκε πολλούς καταγόμενους άπό σλαυοφωνα μέρη ιδία την Κατράνιτσαν.

‘Απ’ εκεί ήσαν oι πρόκριτοι της Ελληνικής Κοινότητος του Ζέμουν αδελφοί Καραμάτα εις το σπίτι των οποίων έφιλοξενήθη δύο φορές το Αύτοκρατορικόν ζεύγος της Αυστρίας !

Άπό την Έδεσσαν ήτο ο Οικονόμου ο όποιος συμπεθέριασε με αυτήν την Αύτοκρατορικήν οίκογένειαν ! Ποιος είχε τόσο υψηλό το ανάστημα ώστε να έκβιάζη η καί απλώς να έπηρεάση πανίσχυρους ως αυτοί άρχοντας: Ελλάς τότε δεν υπήρχε.

Το Οίκουμενικόν Πατριαρχείον ήτο πολύ μακρυά εις ξένον κράτος.

Αντιθέτως υπήρχε το Σερβικόν Πατριαρχείον τού Κάρλοβατς της Αυστρίας.

Ητο η παράδοσις αιώνων και η φωνή του αίματος που τους ωθούσε, όπως μας το έξηγεί με το βιβλίο του ο ανθρωπολόγος της Ρωσσίας Πουλιανός.

Το νόστιμο είναι ότι ο σημερινός Υπουργός των Εξωτερικών της Γιουγκοσλαυίας είνε τού ίδιου « κύκλου » όπως θά έλεγε και ο κ. Ντουσιάν Πόποβιτς! διότι κατάγεται άπό το Κρούσοβο, όπως καί ο προπολεμικός προκάτοχος του Τσίντσα Μάρκοβιτς που κατήγετο από την Μπέλιτσα της Οχρίδας, όπως και ο προπολεμικός πρεσβευτής εις Αθήνας Χρήστητς του όποιου ο πάππος, μικρό τσομπανόπουλο άπό το Μπλάτση της Πτολεμαίδας, πήγε στην Σερβίαν και έγινε πρωθυπουργός της!…

Άλλα φώναξε ο κλέπτης δια να μη φωνάξη ο νοικοκύρης. Φωνάζουν αυτοί δι’ άνύπαρκτον εθνικότητα, την οποίαν νεοκατεσκεύασαν δια γνωστούς λόγους στή χώραν τους και σιωπαίνομεν ήμείς που έχομεν συμπαγείς ‘Ελληνικούς πληθυσμούς εις την «Λαϊκήν Δημοκρατίαν της Μακεδονίας του Βαρδαρίου » που δεν άλλαξαν εθνικότητα σαν πουκάμισο όπως οι ιδικοί τους και έχυσαν ποταμούς αιμάτων υπέρ της ‘Ελληνικής ιδέας.

Χωρίς να επεκταθώμεν εις την Στρώμνιτσα, την Γευγελήν, Δοϊράνην, Κρούσοβο, Μορίχοβο και τ’ άλλα μέρη και χωριά ας περιορισθούμε στο γειτονικό Μοναστήρι. Είχε Ελληνικά σχολεία από το 1750 η το 1700.

Το νοσοκομείον ο Ευαγγελισμός πρώτα Ιδρύθηκε το 1829 και άνηγέρθη έκ θεμελίων μεγαλοπρεπέστατον περί το 1899 με δαπάνην των αδελφών Δημητρίου η Πινίκα. Μοναστηριώτες αγωνίσθηκαν στην έπανάστασιν του 1821, στην έπανάστασιν της Κρήτης το 1866 οπότε έπεσαν στην μάχη του Βάφε τρείς Μοναστηριώτες φοιτητές, έκκινήθησαν και με την « Λέσχην » κατά τον Κριμαίκόν πόλεμον οπότε πολλοί έξωρίσθησαν και άπέθαναν στα βάθη της Μικράς Ασίας, κατά τον Ρωσσοτουρκικόν πόλεμον του 1877, κατά τα «Πηχενικά» και αργότερα. Και όταν άρχισε ο Μακεδόνικος Άγων εγινε το έθνικόν προπύργιον.

Ό λαός του Μοναστηρίου έξηνάγκασε τον Ίούνιον 1904 την Τουρκικήν κυβέρνηση ν’ άνακαλέση άπόφασίν της που έδιδε ένα αμφισβητούμενο νεκρόν εις το νεότευκτο άδειο Ρουμανικον νεκροταφείον !

Και είχε κινητοποιηθή χωροφυλακή, πεζικόν, ίππικόν! Μέσα στην πόλιν έβάφησαν τα καλτερίμια άπό το αίμα 30 σχεδόν ‘Ελλήνων και περισσοτέρων Βουλγάρων.

Είχαν την ύπεροχήν οί Βούλγαροι άλλα στην αρχήν.

Μιά μέρα όμως του Μαίου 1906 έπεσαν νεκροί εις κεντρικώτατα σημεία τρείς Βούλγαροι ηγέται συνοδευόμενοι μάλιστα άπό Τουρκοαλβανούς σωματοφύλακας και τέταρτος εις άπόκεντρον συνοικίαν.

Το Γυμνάσιον, το Παρθεναγωγείον, η Μουσίκειος Αστική Σχολή και 18 άλλα σχολεία με 3000 σχεδόν μαθητάς εστεγάζοντο εις ιδιόκτητα Κοινοτικά μέγαρα και ήσαν άπό τα παλαιότερα και καλλίτερα.

Όλα τα άλλα Βουλγαρικά, Σερβικά, Ρουμανικά καθαρώς προπαγανδιστικά που έπερναν φτωχά ορφανά παιδιά τα έμόρφωναν τα έτρεφαν τα έντυναν τζάμπα, εστεγάζοντο σε σπίτια με ενοίκιον.

Περί το 1900 οί Βούλγαροι ήλπισαν ν’ αποκτήσουν στέγην δια το Γυμνάσιον των διότι είχεν έλθη ο Βούλγαρος διπλωμάτης Ράντεφ που είχε μεγάλο παμπάλαιον σπίτι το όποιον είχε συμφωνήση να τους το πωλήση 500 λίρες και εις τρείς ετησίας δόσεις.

Άλλα παρουσιάσθηκε η ‘Ελληνική δημογεροντία η οποία του προσέφερε διπλάσιον ποσόν και όλο τοις μετρητοίς!

Και ο Βούλγαρος διπλωμάτης την προτίμησε! Ή Ελληνική Κοινότης το κατεδάφισε και ανήγειρε δύο μέγαρα έκ των οποίων το ένα έχρησίμευσε « Έλληνικόν Προξενείον » και το άλλο Γαλλικόν. Εγειτόνιαζε και με τον περίβολον της εκκλησίας τού Άγ. Δημητρίου και έτσι διευκολύνετο το Έλληνικόν Προξενείον και στάς αλλάς ενεργείας του…

Ή ‘Εκκλησία του Άγ. Δημητρίου είχε και το μοναδικόν στην Τουρκία προνόμιον να εκδίδη χαρτονόμισμα τους καϊμέδες των πέντε παράδων που κυκλοφορούσαν γενικά και είχαν άρκετήν τότε άξίαν.

Το Μοναστήρι είχε και τάς δύο φοράς Έλληνα βουλευτήν τον Τραϊανόν Νάλην, εις την Όθωμανικήν Βουλήν.

Όλα αυτά τα σχολεία και τα ιδρύματα τα κατέλαβε η « Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδαρίου », επέβαλε ιδικήν της γλώσσαν και κατεπάτησε βαρβαρώτατα όλα τα μειονοτικά και ανθρώπινα δικαιώματα.

Και έχουν το θράσος οι κύριοι των Σκοπίων και του Βελιγραδίου να όμιλούν περί προστασίας των μειονοτήτων!!

Ή εντροπή έχει εξαφανισθή εις την χώραν τους.

Είμεθα πιστοί εις την Έλληνο — Γιουγκοσλαυϊκήν φιλίαν.

Με τους Σέρβους είμεθα σύμμαχοι εις όλους τους πολέμους.

Ή ιθύνουσα τάξη των κατάγεται από ιδικούς μας. Πρέπει να ζήσωμεν καλά σαν καλοί γείτονες. Αλλ’ όταν θορυβούν άλλοτε δια « αρχαίους Σέρβους » τώρα δια τους ψευτοΜακεδόνες, όταν ο περιβόητος Δημήτρι Βλάχωφ φώναζε σέ συλλαλητήριον του Μοναστηρίου το 1946 « Τί γυρεύουν οι Έλληνες στην Μακεδονίαν ;

Δεν έχουν κανένα δικαίωμα, μας ανήκει » και ένας άλλος πολύ ανώτερος του εις συλλαλητήριον των Σκοπίων την 11ην ‘Οκτωβρίου 1945 ότι δεν θά ησυχάση αν δεν απελευθέρωση τους υπόδουλους στην ‘Ελλάδα «άδελφούς του Μακεδόνας» τότε πρέπει να άναγνωρισθη ότι η Έλληνο — Γιουγκοσλαυϊκή φιλία εξυπηρετείται κατά τον χειρότερον τρόπον.

Πηγή: yaunatakabara.blogspot.gr