Φαινόμενα μεταμέλειας και μετάνοιας στη δίκη της Ε.Ο. 17Ν από τον Αρεοπαγίτη Νικόλαο Ζαΐρη την 26-2-2018

Ο Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου ε.τ. Νικόλαος Π. Ζαΐρης μετά από 39 χρόνια λαμπρής σταδιοδρομίας στο Δικαστικό Σώμα, ως δικαστής της τακτικής Πολιτικής και Ποινικής δικαιοσύνης και αφού ανήλθε στα ύπατα αξιώματα της ιεραρχίας του, αποχώρησε το 2013 της ενεργού δράσης.

Το θέμα που θα πραγματευθεί ο κ. Ζαϊρης, την Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018 είναι: «Φαινόμενα μεταμέλειας και μετάνοιας στη δίκη της Ε.Ο 17Ν». Ο κ. Ζαϊρης, υπήρξε τακτικό μέλος στην πρωτοβάθμια δίκη της Eπαναστατικής Οργάνωσης 17 Νοέμβρη, η οποία διήρκεσε επί 10μηνο, και θα αναφερθεί σε περιπτώσεις πολλών κατηγορουμένων στη δίκη εκείνη, οι οποίοι παρά τη
δεδομένη πολύχρονη παραβατικότητά τους, τη σκληρότητα και την ηθική αναλγησία που επέδειξαν απέναντι σε συνανθρώπους τους, στην 27χρονη δράση της Οργάνωσης, δεν απέβαλλαν ολοκληρωτικά, και δεν είχαν ξεριζωθεί απ’ αυτούς τα ανθρώπινα αισθήματα.

Και ότι ορισμένοι απ’ αυτούς είχαν τη γενναιότητα και τη ψυχική ανωτερότητα, να μετανοήσουν, να αναγνωρίσουν τα λάθη τους και να ζητήσουν το αμέριστο έλεος του Θεού, όπως ένας βασικός κατηγορούμενος που δήλωσε: «Θεωρώ μεγάλη αλαζονεία να λέει κάποιος, ότι δεν έχει μετανιώσει για τίποτα στη ζωή του. Αυτό που θα άλλαζα, αν μπορούσα από όλη αυτή την ιστορία, θα ήταν να μην είχα αφαιρέσει ζωή. Αυτό θα με κυνηγάει για πάντα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να το αλλάξω». Θα αναφερθεί επίσης, σε κάποιες αποκαλυπτικές και
ενδιαφέρουσες εξομολογήσεις των κατηγορουμένων, ενδεικτικές της εσωτερικής καλής αλλοίωσής τους, ώστε ο ακροατής σήμερα ευλόγως να διερωτάται, εάν όντως οι άνθρωποι αυτοί υπήρξαν κάποτε οι σκληρόκαρδοι, οι αμετανόητοι και ηθικά ανάλγητοι εγκληματίες.

Στην έναρξη της εκδήλωσης η οποία θα είναι αφιερωμένη στον προσφάτως εκλιπόντα Διευθυντή του Μουσικού Σχολείου κ. Δημήτριο Κυριακού θα ακουστούν κομμάτια Μουσικής Δωματίου από το Μουσικό Σχολείο Κατερίνης.

Σύντομο βιογραφικό Νικολάου Ζαϊρη.

Ο Νικόλαος Παύλου Ζαϊρης, γεννήθηκε στην Κάλυμνο το 1946 και είναι το έβδομο κατά σειρά από τα δέκα παιδιά του Παύλου και της Μαρίας Ζαϊρη. Εισήχθη στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, το έτος 1966. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, υπήρξε για (3) έτη υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Το έτος 1975, εισήχθη στο δικαστικό κλάδο με το βαθμό του Παρέδρου και υπηρέτησε στο Πρωτοδικείο Αθηνών. Το 1977 προήχθη σε Πρωτοδίκη, το 1990 σε Πρόεδρο Πρωτοδικών, το 1995 σε εφέτη, το 2005 σε Πρόεδρο Εφετών, το 2007 σε Αρεοπαγίτη και το 2011 επιλέχθηκε στη θέση του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου. Την 30-6-2013, απεχώρησε λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας. Είναι έγγαμος και πατέρας (2) θυγατέρων.

Κατά τη διάρκεια της δικαστικής του διαδρομής συμμετέσχε ως Προεδρεύων ή ως μέλος σε πολύ σημαντικές υποθέσεις που συγκλόνισαν το πανελλήνιο. Ενδεικτικά: α) στην υπόθεση της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, γνωστής και ως υπόθεση των τσιμέντων, της οικογένειας Τσάτσων. Η υπόθεση αυτή ως γνωστόν στοίχισε την αποπομπή από την Κυβέρνηση, του τότε υπουργού Εθνικής Οικονομίας, Γεράσιμου Αρσένη, ενώ υπήρξαν σοβαρές απειλές σε βάρος του ιδίου του κ. Ζαϊρη και των μελών της οικογένειάς του.

β) στην υπόθεση της «διαβολογυναίκας» με τα τηγανόψωμα, της Μαρίας Σαμπανιώτη. Ήταν εκείνη, που στα τηγανόψωμα που έφτιαξε είχε βάλλει ποντικοφάρμακο, με αποτέλεσμα να θανατώσει (3) ανθρώπους, να αφήσει εφόρου ζωής ανάπηρους άλλους (2), δηλητηριάζοντας μεταξύ αυτών και τους δυο υποψήφιους γαμπρούς της.

γ) στην υπόθεση της διασπάθισης του Δημοσίου Χρήματος, ύψους 1,5 δις δραχμών, από γνωστή εταιρεία πετρελαιοειδών, κατά του εκπροσώπου της οποίας και γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία, η 17Ν επιχείρησε τρομοκρατική ενέργεια.

δ) στην υπόθεση του γνωστού τρομοκράτη Νίκου Μαζιώτη,

ε) στην υπόθεση του δικαστή Ευάγγελου Καλούση, που κλείστηκε για 3,5 χρόνια στον Κορυδαλλό.

στ) στην υπόθεση κατασκοπείας των πυραύλων ΣΤΙΝΓΚΕΡ, που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο στο Αφγανιστάν, και για την οποία η εφημερίδα της Αμερικής WASHINGTON POST, άσκησε και όχι μόνο δριμεία κριτική, γιατί αθωώθηκαν οι (2) έλληνες κατηγορούμενοι. Και πολλών άλλων υποθέσεων.

Το έτος 2003, από την Ολομέλεια του Εφετείου Αθηνών, επιλέχθηκε μεταξύ των 30 εφετών και κληρώθηκε ως το πρώτο τακτικό μέλος στην πρωτοβάθμια δίκη της Ε.Ο 17Ν, που κράτησε 10 μήνες. Με την τελευταία ιδιότητά του, όντας εν ενεργεία δικαστής, συνέγραψε σχετικό με τη δίκη βιβλίο 640 σελίδων με τον τίτλο: «Τα παραλειπόμενα από τη δίκη της Ε.Ο 17Ν», που κυκλοφορήθηκε σε δυο εκδόσεις και τα έσοδα από το βιβλίο στο σύνολό τους δόθηκαν για φιλανθρωπικούς σκοπούς και έτερο με τον τίτλο «Έκριναν τον Κριτή».

Το έτος 2016 εκδόθηκε, το δοκίμιο με τον τίτλο: «Ο ρατσισμός, ως κοινωνικό φαινόμενο και Ορθοδοξία-Χριστιανισμός».

Έχει τιμηθεί το 2016 από την Ιερά Μητρόπολη Καλύμνου-Λέρου και Αστυπαλαίας, με τον Χρυσούν Σταυρόν της εν Δωδεκανήσω Εκκλησίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ενώ το έτος 2017 κυκλοφορήθηκαν με δαπάνες του τρία νέα πονήματά του, τα οποία διανεμήθηκαν δωρεάν:

1. «Η Ανθρώπινη και Θεία Δικαιοσύνη και ο ρόλος του Δικαστή» σε 2.000 αντίτυπα.

2. «Ψήφοι 42 έναντι 0» σε 500 αντίτυπα.

3. Η Οικογένεια Παύλου και Μαρίας Ζαϊρη.