Νύχτα Χριστουγέννων στην μαγευτική Πρίγκηππο
17 Δεκεμβρίου 2017
Του Αγγέλου Πάκλαρα, Θεολόγου για την Romfea.gr
“Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστόν εξ ουρανόν απαντήσατε, Χριστός επι γης υψώθητε, άσατε τω Κυρίω πάσα η γη και εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί ότι δεδόξασθαι”
Η μεγάλη Δεσποτική και Μητρόπολη των εορτών των Χριστουγέννων, είναι μία πνευματική γέφυρα, καθώς ο ποταμός του χρόνου γίνεται παρελθόν και μας μεταφέρει στο παρόν και στο μέλλον.
Κάθε Χριστούγεννα θα πρέπει να σημαίνουν την δημιουργία ευτυχισμένων ωρών για το αύριο, για να ξαναζήσουμε συγκινητικές στιγμές του χθες.
Χριστούγεννα είναι η αγάπη εν δράσει.
Κάθε φορά που αγαπάμε, κάθε φορά που προσφέρουμε είναι νύχτα Χριστουγέννων.
Στις μέρες αυτές των εορτών, είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις, στις οποίες οι άνθρωποι γίνονται φιλεύσπλαχνοι και ελεήμονες…
Είναι η εποχή που συγκεντρώνει όλο τον κόσμο σε μία “συνομωσία ευαισθησίας” και εν Χριστώ αγάπης.
Οι αναμνήσεις μεγαλώνουν με τις αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας και γινόμαστε ξανά μέσα στο πνεύμα των εορτών, ένα παιδί της εποχής των Αγίου Δωδεκαημέρου…
Χριστούγεννα, δεν είναι μόνο η εποχή για προσάναμμα ξύλων στο τζάκι, το στόλισμα του δένδρου, αλλά πρωτίστως η πρόσχαρη φλόγα της φιλανθρωπίας και η δοτικότητας της προσφοράς απο την καρδιά μας προς όλους ανεξαιρέτως…
Χριστούγεννα, είναι η τήρηση και η υπόσχεση στον εαυτό μας, να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη για να μπορέσουμε να ξαναβιώσουμε τις όμορφες αναμνήσεις της παιδικής αθωότητάς μας…
Αυτός που δεν έχει αισθανθεί το μήνυμα των Χριστουγέννων και της Γέννησης του Χριστού στην καρδιά του, ποτέ δεν θα το βρει κάτω από ένα φωτισμένο δέντρο.
Τα Χριστούγεννα θα τα βιώνουμε πάντα, όσο ενωνόμαστε καρδιά με καρδιά και χέρι με χέρι..
Σφάλουν όσοι πιστεύουν ότι ο Άγιος Βασίλης κατεβαίνει από την καμινάδα, ο αληθινός Μέγας Βασίλειος, στην πραγματικότητα έρχεται μέσα από την καρδιά μας.
Η πανέμορφη Πρίγκηππος, τον νησί των εξόριστων πριγκήπων, με το διασημότερο σε όλο τον κόσμο μοναστήρι και το εικόνισμα του Αγίου Γεωργίου, του Κουδουνά, του Θαυματουργού, που ευλαβούνται Έλληνες και Τούρκοι…
Σ’ αυτό το υπέροχο, ιστορικό και πολλές φορές χιονισμένο νησάκι της Κωνσταντινούπολις, με την καταγάλανη Θάλασσα που το περιβάλλει, αισθάνεται και βιώνει ο επισκέπτης την νύχτα των Χριστουγέννων, “ωσάν επι γης ίσταται, ενώ εν ουρανώ εστάται..”
Ενθυμούμενος κάποιος προσκυνητής, τους Ιεράρχες του Οικουμενικού Θρόνου, που διαμέσου τον αιώνων, διηκόνησαν την Μητρόπολη Πριγκηποννήσων και δαπάνησαν όλο τους το ζην, ενώπιον του Αγίου Θυσιαστηρίου, συγκινείται και αισθάνεται υπερήφανος που βρίσκεται κι εκείνος σ’ αυτό το ίδιο μέρος παρών…
Διότι βάδισε κι αυτός στα βήματα των Αρχιερέων, που λειτούργησαν στον Μητροπολιτικό Ναό Πριγκηποννήσων, ανάμεσά τους και οι δύο τελευταίοι, μακαριστοί Μητροπολίτες Δωροθέος και Συμεών μαζί με τους άλλους προκατόχους τους και τον νυν ποιμενάρχη Σεβ. Πριγκηποννήσων κ. Ιάκωβο.
Μέσα στο λιγοστό εκκλησίασμα του Μητροπολιτικού Ναού, Αγίου Δημητρίου και την επιβλητική χοροστασία και Αρχιερατική Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία, του μεγαλοπρεπούς Μητροπολίτου Πριγκηποννήσων κ. Ιακώβου, αναβιώνει και ζει ο καθένας το φοβερό μυστήριο της Ενσαρκώσεως του Λόγου του Θεού που Θεία συγκαταβάσει λαμβάνει ανθρώπινη φύση για να γίνουμε κι εμείς άγιοι κατά χάριν αλλά και να φανερωθεί “εν τω κόσμω ο αληθινός Θεός ίνα σώση τον κόσμον…”
“Αυγούστου μοναρχήσαντος επί της γης η πολυθεία των ανθρώπων επαύσατο και σου εναθρωπήσαντος εκ της Αγνής η πολυθεία των ειδώλων κατήργηται…απεγράφησαν οι λαοί τω δόγματι του Καίσαρος, επεγράφημεν οι πιστοί ονόματι Θεότητος σου, του εναθρωπήσαντος Θεού ημών. (Δοξαστικό Εσπερινού των Χριστουγέννων)
Εξερχόμενοι του Ι.Ναού της Πριγκήππου, έρχονται τότε στην σκέψη μας, τα ωραιότερα δώρα των Χριστουγέννων: για τον εχθρό μας συγχώρεση, για έναν που μας στεναχωρεί προσευχή, για έναν αληθινό φίλο, την ζεστή καρδιά μας.
Σε κάθε παιδί ένα καλό παράδειγμα, σε κάθε πτωχό λίγη ελεημοσύνη, σε κάθε θλιμμένο λίγη χαρά, σε κάθε απελπισμένο λίγη ελπίδα…
Προς όλους φιλανθρωπία, στοργή και αγάπη, ανόθευτη και ειλικρινή.
Στον εαυτό μας, σεβασμό…
Για να βρούμε έλεος και καταφυγή από τον νηπιάσαντα Χριστό…
Εαν πάλι κάποιοι αρνηθούν τις προσφορές της ψυχής μας, αυτές δεν χάνονται, διότι ήδη έχουν δοθεί…
Ποτέ να μην χάνουμε την ευκαιρία να θαυμάζουμε την νύχτα των Χριστουγέννων, τα μεγαλεία του Θεού, γιατί το μεγαλείο και η ομορφιά είναι το χειρόγραφο του Θεού…
Ας καλωσορίσουμε, κάθε ωραίο ουρανό, κάθε όμορφο πρόσωπο, κάθε όμορφο λουλούδι κι ας ακούσουμε τον κτύπο της Χριστουγεννιάτικης καμπάνας να δονεί την ψυχή μας, προσκαλώντας μας στην σημαντικώτερη, αιώνια και αθάνατη, πνευματική Τράπεζα…
Ας ευχαριστήσουμε τον Θεό για όλα αυτά τα δώρα της αγάπης του και όλες τις ουράνιες ευλογίες Του.
Να είμαστε τότε σίγουροι ότι θα βιώσουμε, εν αληθεία, ίσως για πρώτη φορά, το αληθινό και μοναδικό νόημα του Τεχθέντος νηπίου Χριστού, ερχομένου επι γης…
“Επεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο Σωτήρ ημών, ανατολή ανατολών και τους εν σκότει και σκιά, εύρομεν την αλήθειαν και γαρ εκ της Παρθένου, ετέχθη ο Κύριος… (Εξαποστειλάριο εορτής)
Πηγή: romfea.gr