Ομιλία Σμύρνης Βαρθολομαίου στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας

Ακολουθεί η ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου, κατά την Δοξολογία στην προσκυνηματική επίσκεψή του στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας.

Πανοσιολογιώτατε ἅγιε Καθηγούμενε τῆς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καὶ Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας κύριε Ἐλισσαῖε,

Ὁσιώτατοι καὶ ἀγαπητοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Εἶναι μεγάλη καὶ ἰδιαιτέρα ἡ συγκίνησις τῆς ἐλαχιστότητός μου, τοῦ Μητροπολίτου Σμύρνης Βαρθολομαίου, πραγματοποιοῦντος προσκύνημα εἰς τὸ Ἱερὸν Σίμωνος τοῦ Μυροβλύτου, ἔνθα ἱερουργεῖται ἐπὶ ἑπτὰ καὶ πλέον αἰῶνας τὸ μυστήριον τῆς προσευχῆς καὶ τῆς ἀσκήσεως, καὶ προσκυνοῦντος εἰς τὸν τόπον ὅπου φυλάσσεται τὸ τεκμήριον τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἡ ἄφθαρτος χεὶρ τῆς ἰδούσης πρώτης τὸν Χριστὸν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς.

Αἰσθάνομαι διὰ πολλοὺς λόγους μεγάλην τὴν εὐλογίαν τοῦ προσκυνήματος τούτου τῆς ταπεινότητός μου, διὸ καὶ λύω νοερῶς τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων μου καὶ εἰσέρχομαι ψυχῇ, καρδίᾳ καὶ σώματι, εἰς τὸ Καθολικὸν τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μονῆς, ἡ ὁποία ᾠκοδόμηται ἐπὶ τὴν πέτραν τῆς πίστεως, ἐπὶ τὴν ξηρὰν καὶ ἄνυδρόν ποτε, νῦν δὲ ἔνυδρον καὶ καρποφοροῦσαν καρπὸν πολὺν Πέτραν ταύτην, τιμῶν μαζί σας, Γέροντα καὶ ἀδελφοί, “τοὺς τοῦ Ἄθω Πατέρας καὶ ἀγγέλους ἐν σώματι, Ὁμολογητὰς καὶ Ὁσίους, Ἱεράρχας καὶ Μάρτυρας”, τοὺς πολλάκις “διωχθέντας καὶ βασανισθέντας ὑπὲρ δικαιοσύνης καὶ εὐσεβείας”, μὲ προεξάρχοντας, μαζὶ μὲ τὸν ἀγαλλόμενον χορὸν τῶν Προφητῶν καὶ τῶν Ἀποστόλων, τοὺς Σίμωνα, τὸν Μυροβλύτην, καὶ Μαρίαν, τὴν Μαγδαληνήν, τοὺς πολιούχους φύλακας καὶ προστάτας τῆς Μονῆς σας.

Μεγάλη ἐπίσης εἶναι ἡ συγκίνησίς μου, διότι συναντῶ καὶ συμπροσεύχομαι μὲ πρόσωπα φίλια καὶ γνωστά, προεξαρχούσης τῆς ὑμετέρας Πανοσιολογιότητος, φίλτατε ἅγιε Καθηγούμενε, μετὰ τῶν ὁποίων συνδέομαι ἐκ παλαιοῦ καὶ τὰ ὁποῖα, ὡς καλῶς ἐπίσταμαι, ἀναλίσκονται εἰς τὴν προσευχήν, εἰς τὴν ἄσκησιν, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν καὶ Θεῷ εὐάρεστον.

Αἰσθάνομαι καὶ βιῶ τὴν θαλπωρὴν τῆς ἀγάπης σας, πάντοτε μέν, ἰδιαιτέρως ὅμως κατὰ τὴν δοξολογικὴν ταύτην στιγμήν, ἐφ᾿ ᾧ καὶ ἐκφράζω θερμὰς εὐχαριστίας.

Τὴν συγκίνησιν τοῦ Μητροπολίτου Σμύρνης Βαρθολομαίου ἐπαυξάνει ἀσφαλῶς τὸ γεγονὸς ὅτι ἐπισκέπτεται τὴν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει “Μονὴν τῶν Σμυρναίων”, ἐπιτραπήτω μοι ἡ ἔκφρασις, καθὼς εἶναι γνωστὸν ὅτι ἡ πλειονότης τῶν ἀδελφῶν αὐτῆς ἀπὸ τῶν μέσων τοῦ 19ου αἰῶνος καὶ ἑξῆς προήρχοντο ἐκ τῆς εὐλογημένης γῆς τῆς Ἰωνίας, καὶ πλέον συγκεκριμένως ἐκ τῆς Χερσονήσου τῆς Ἐρυθραίας, ἐκ τῶν Ἀλατσάτων, ἐκ τῆς Κρήνης, ἐκ τῶν Βρυούλων…

Αὐτὴν τὴν ἁγίαν ρίζαν, παρέλαβε κατ᾿ εὐδοκίαν Θεοῦ καὶ “εἰς ὑποταγὴν Γέροντος” (Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου) ὁ πολυσέβαστος Γέρων Αἰμιλιανός, αὐτὴν ἀνέδειξεν ἐμβολιάσας εἰς αὐτὴν τὴν ἰδικήν σας Ἀδελφότητα, ἐλθοῦσαν ἐξ ἄλλων ἀκροτόμων βράχων, τῶν Μετεώρων, εἰς τὴν ἀκρότομον ταύτην Πέτραν τοῦ Ὁσίου Σίμωνος τοῦ Μυροβλύτου, τοῦ ἀκούσαντος τὴν φωνὴν τῆς Θεοτόκου ἐν τῇ νυκτὶ τῶν Χριστουγένων, “προστάζουσαν νὰ κτίσῃ τὸ Μοναστήριον ἐπάνω εἰς τὴν πέτραν, ὅπου καὶ ἀστέρα εἶδεν ἱστάμενον κατελθόντα ἄνωθεν”.

Ὁ Μυροβλύτης Σίμων ἔκτισε τὴν Ἱερὰν Μονήν σας, οἱ ἀνὰ τοὺς ἑπτὰ αἰῶνας πατέρες διὰ τῆς προσευχῆς καὶ τῆς ἀσκήσεως καὶ τῶν δακρύων ἡγίασαν τὸν τόπον.

Ὁ Γέρων Αἰμιλιανὸς τὸν ἀνέδειξε μετὰ περίοδον ἀμβλύνσεως καὶ ἐρημώσεων, ὁ ἴδιος δὲ κατέστη ὁ κατὰ τὴν τελευταίαν πεντηκονταετίαν ἀστὴρ φαεινὸς τῆς Ἱερᾶς σας Μονῆς καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, συγκαταλεγόμενος μεταξὺ τῶν σπουδαίων συγχρόνων πνευματικῶν ταγῶν τοῦ Ὀρθοδόξου Μοναχισμοῦ. Σεῖς, ἅγιε Καθηγούμενε, καθιερώσατε τὴν Ἱερὰν Μονὴν πανελληνίως καὶ εὐρύτερον, κενούμενος καθ᾿ ἡμέραν “εἰς ὑποταγὴν ἀγάπης”, ἀθορύβως ἐνεργῶν τὰ κράτιστα καὶ τὰ ἀμείνονα καὶ τὰ εἰς σωτήριαν ἀπάγοντα.

Ὁ πενευματικός σας πατήρ, τῶν παλαιοτέρων ἀδελφῶν, Ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανός, καὶ σεῖς, π. Ἐλισσαῖε, ηὕρετε ἐνταῦθα τὰ τέκνα τῆς παραδοσιακῆς μικρασιατικῆς εὐλαβείας, τὸν Γέρο-Κάλλιστον, τὸν Γέρο-Γελάσιον, τὸν παπᾶ-Σίμωνα καὶ λοιπούς, καὶ ἐσυνεχίσατε τὸν ζῆλον καὶ τὴν εὐπρέπειάν των.

Καὶ εἶμαι βέβαιος ὅτι ἀγάλλονται μὲ τὴν σημερινὴν συμπροσευχήν μας, ἐμοῦ τοῦ κληθέντος ἵνα διακονήσῃ ἱεροπρεπῶς καὶ ἐκκλησιαστικῶς τὸ ἐναπομεῖναν εἰς τὴν νύμφην τοῦ Αἰγαίου μικρὸν Ὀρθόδοξον λῆμμα, τοὺς ὀλίγους καὶ τοὺς ἀμετρήτους, καὶ ὑμῶν ὅλων, Γέροντα καὶ ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ὅσοι ἐν τῇ ἀκρωρείᾳ ταύτῃ, μεταξὺ γῆς καὶ οὐρανοῦ, τὸν ἀγῶνα τῆς ἀσκήσεως ἐργάζεσθε καὶ “μόνοι μόνῳ τῷ Θεῷ ἑνοῦσθε”, διὰ νὰ ἐπαναλάβωμεν τὸ λόγιον τοῦ ἰδιαιτέρως τιμωμένου γόνου τοῦ Ὄρους τούτου Ἁγίου Νικοδήμου.

Αἰσθάνομαι, λοιπόν, ἱστάμενος ἐν τόπῳ ἁγίῳ, ὅτι, μαζὶ μὲ σᾶς μὲ ὑποδέχονται καὶ συναγάλλονται καὶ οἱ ἡγιασμένοι ἐκεῖνοι μικρασιατικῆς καταβολῆς ἁγιορεῖται συμμονασταί σας, προσφέροντες τῇ ταπεινότητί μου ἁγιορειτικὴν καὶ μικρασιατικὴν ξενίαν.

Βιώνω “μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου”, ὅπως θὰ ἔλεγεν ὁ ποιητής, τὸν σύνδεσμον τῆς ἐκλεκτῆς ἀδελφότητός σας, ἅγιε Καθηγούμενε, μετὰ τῆς προαπελθούσης παλαιᾶς, μετὰ τοῦ ὑπομένοντος τὸν σταυρὸν τῆς δοκιμασίας τῆς ἀσθενείας τῆς σαρκὸς μικρασιάτου Γέροντός σας Αἰμιλιανοῦ, μετὰ τοῦ δοκιμάσαντος τὸν σταυρὸν τῆς ἐξορίας Γέροντος Ἱερωνύμου, τοῦ ἐκ Κρήνης, ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν ἁγίων μας, τῆς ἐν Ἐφέσῳ ταφείσης Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς καὶ τοῦ Ὁσίου Σίμωνος καὶ τοῦ Ἁγίου Βουκόλου καὶ τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Πολυκάρπου.

Ἐν τῇ ἀδελφικῇ ὑμῶν καὶ ἡμῶν κοινωνίᾳ ταύτῃ, δοξάζω τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸν καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὴν Μίαν Θεότητα καὶ Δύναμιν καὶ Ἐξουσίαν, τὸν θαυμαστὸν ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ, τοῖς ἐν τῷ Ὄρει τῷ Ἁγίῳ καὶ τοῖς ἐν Σμύρνῃ καὶ τοῖς ἐν ἁπάσῃ τῇ Δεσποτείᾳ Κυρίου διαλάμψασι καὶ εὐχαριστῶ ἀπὸ καρδίας πᾶσιν ὑμῖν διὰ τὴν ἐπιφυλαχθεῖσαν εἰς τὴν ἐμὴν ταπεινότητα δοχὴν καὶ κομίζω πρὸς πάντας τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν εὐχὴν τοῦ Ἐπισκόπου τοῦ Ἱεροῦ Τόπου Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μας κ. κ. Βαρθολομαίου, ἑνώνων καὶ τὰς ἐμὰς ἀρχιερατικὰς εὐχάς, ὅπως ὁ Κύριος, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν διὰ τοῦ Παναγίου Αὐτοῦ Πνεύματος, ἐνισχύῃ ὑμᾶς, ἅγιε Καθηγούμενε, εἰς τὴν πολυεύθυνον διακονίαν τῆς Ἀδελφότητος, τὴν ὁποίαν ποδηγετεῖτε εἰς νομὰς σωτηρίους καὶ εἰς ὅρμους γαληνιῶντας.

Τέλος, εἰς ὅλους ὑμᾶς, ἀδελφοὶ καὶ πατέρες τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μονῆς, εὔχομαι ὁ Κύριος νὰ χαρίζῃ κάθε εὐλογίαν καὶ θείαν δωρεὰν καὶ σωτηρίαν, ταῖς μητρικαῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἐν Σμύρνῃ διαλαμψάντων Ἁγίων καὶ Μαρτύρων, καὶ τῶν ἐκ Σμύρνης ἀπ᾿ αἰώνων ἐνταῦθα ἁγιασθέντων καὶ ἐν οὐρανοῖς ἀναπαυομένων θεοφιλῶν πατέρων καὶ συνασκητῶν σας. Ἀμήν.

 

Πηγή: romfea.gr