Το απίθανο χωριό της Πάρου που μετράει 6 αιώνες ζωής και μαγεύει ακόμα και σήμερα με την ομορφιά του

Χτίστηκε το 15ο αιώνα και σήμερα οι Λεύκες είναι ένα από τα πιο συγκινητικά όμορφα χωριά των Κυκλάδων.

Αν σας αρέσουν τα κυκλαδίτικα χωριά, όπου το λευκό κάνει αντίθεση με το μπλε από τα παράθυρα και το μωβ από τις μπουκαμβίλιες και το μόνο που διακόπτει την ησυχία είναι ο ήχος των τζιτζικιών το μεσημέρι, τότε οι Λεύκες αξίζει να μπουν στη λίστα με τους καλοκαιρινούς σας προορισμούς.

Μπορεί η καρδιά της Πάρου να χτυπάει στην Παροικιά, αλλά η πρώτη πρωτεύουσα του νησιού ήταν οι Λεύκες. Πρόκειται για ένα ορεινό χωριό της Πάρου που μετράει 6 αιώνες ζωής και χτίστηκε, το 15ο αιώνα, με σκοπό να προστατεύσει τους κατοίκους των παραθαλάσσιων χωριών από τις επιδρομές των πειρατών. Μάλιστα εκεί, στα 755 μέτρα, βρίσκεται και η ψηλότερη κορυφή της Πάρου: η κορυφή των Αγίων Πάντων όπου θα βρείτε και την ομώνυμη εκκλησία. Είναι περιττό να πούμε ότι η θέα από εκεί κόβει την ανάσα.

H κεντρική εκκλησία είναι αυτή της Αγίας Τριάδας. Χρονολογείται από το 1830 και είναι χτισμένη με παριανό μάρμαρο.

Παρόλο που η Πάρος ανήκει στους πλέον δημοφιλείς και κοσμοπολίτικους προορισμούς, το συγκεκριμένο χωριό, το οποίο βρίσκεται 11χλμ νοτιοανατολικά της Παροικιάς, δεν έχει αλλοιωθεί από την επέλαση των τουριστών και διατηρεί τον παραδοσιακό του χαρακτήρα.

Ξεκινώντας από τον Ράμνο, τον κεντρικό δρόμο του οικισμού και περπατώντας στα γραφικά σοκάκια του, θα δείτε παλιά αρχοντικά που μαρτυρούν τον καταλυτικό ρόλο που έπαιζε κάποτε αυτό το χωριό στο εμπόριο του νησιού, την κεντρική πλατεία με τα υπεραιωνόβια δέντρα, τα παλιά πλυσταριά (τα οποία χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα) και την υπέροχη θέα προς τη Νάξο.

Αξίζει μάλιστα και μια στάση στο Σπίτι της Λογοτεχνίας, ένα επιβλητικό κτίριο στο κέντρο του Ράμνου το οποίο είναι κάτι σαν το πνευματικό κέντρο και έχει αναστηλωθεί με πρωτοβουλία του Δήμου Πάρου και του Ελληνικού Κέντρου Λογοτεχνικής Μετάφρασης (ΕΚΕΜΕΛ). Λειτουργεί όλο το χρόνο, έχει 14 δωμάτια, μία βιβλιοθήκη, χώρο μελέτης και χώρο εργασίας με ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Αν επισκεφτείτε το χωριό, προτείνουμε να το κάνετε προς το τέλος του Αυγούστου, τότε που, συνήθως, οργανώνεται το μεγάλο πανηγύρι του χωριού ή αλλιώς η «γιορτή του Καράβολα». Εκεί σερβίρονται καράβολοι (δηλαδή σαλιγκάρια στην παριανή διάλεκτο), τοπικά εδέσματα και άφθονο καλό κρασί υπό τους ήχους νησιώτικων τραγουδιών. Είναι μια ευκαιρία για τους Λευκιανούς να γιορτάσουν το τέλος του καλοκαιριού και για εσάς, να γίνετε ένα με αυτό τον τόπο που κουβαλάει ένα τεράστιο κομμάτι της ιστορίας και της παράδοσης του νησιού.

 

Πηγή: bovary.gr