Έξω παίζεται το αρχαίο μας… δράμα
24 Φεβρουαρίου 2017
Οι ξένοι συγγραφείς και σκηνοθέτες ανακαλύπτουν εκ νέου τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και εμπνέονται από αυτές.
Στο δικό μας θέατρο δε σταματάμε ποτέ να ανεβάζουμε τις αρχαίες τραγωδίες– πολλές φορές βέβαια το κάνουμε από κεκτημένη ταχύτητα, χωρίς να έχουμε κάτι ιδιαίτερο να πούμε- ωστόσο, αν κάπου δεν υστερούμε, αυτό είναι η επαφή μας με τα έργα των κλασικών Ελλήνων.
Ιδιαίτερη εντύπωση προξενεί πως στο εξωτερικό αυτήν την περίοδο παρατηρείται μια μεγάλη στροφή στους ελληνικούς μύθους και τις κλασικές τραγωδίες.
Συγκεκριμένα πέρα από τις συχνές σύγχρονες σκηνοθεσίες των κλασικών, όπως για παράδειγμα τηςKristin Scott Thomas στο ρόλο της Ηλέκτρας στο Old Vic Theatre, η αρχαία ελληνική τραγωδία εμπνέει και διάφορους άλλους δημιουργικούς τομείς από το θέατρο, τη λογοτεχνία, τα παιδικά βιβλία μέχρι και την τηλεόραση. Έτσι, βιβλίο του μήνα στα διάσημα βρετανικά βιβλιοπωλεία Waterstones είναι το «Who Let The Gods Out?» της Maz Evans -ένα παιδικό βιβλίο με αρχαίους θεούς- ενώ εξαιρετικά δημοφιλές είναι και το ενήλικο και σύγχρονο «Olympus Bound» της Αμερικανίδας συγγραφέως Jordanna Max Brodsky.
Την ίδια στιγμή, το βρετανικό τηλεοπτικό BBC ετοιμάζει το «Troy: Fall of a City» για το 2018, ένα πολυαναμενόμενο δράμα γύρω από τον Τρωικό πόλεμο. Και αυτά είναι μερικά μόνο από παραδείγματα, καθώς υπάρχουν και βιβλία, όπως του Ιρλανδού συγγραφέα Colm Tóibin που έγραψε το House of Names εμπνευσμένο από τον Οίκο των Ατρειδών και τον Αγαμέμνονα ή της βρετανίδας Natalie Haynes και το Children of Jocasta, το οποίο διηγείται την ιστορία του Οιδίποδα μέσα από τα μάτια της Ιοκάστης και της Ισμήνης.
«Οι ελληνικές τραγωδίες διηγούνται σκοτεινές ιστορίες εμμονής και εκδίκησης, οι οποίες αντηχούν πολύ καλά μέσα στην εποχή μας, καθώς ζούμε σε σκοτεινούς καιρούς», σχολιάζει σχετικά με το «φαινόμενο» της πρόσφατης ελληνολατρείας, η Melissa Cox, διευθύντρια των βρετανικών εκδόσεων Hodder & Stoughton. «Ως εκδότρια, αν κάποιος ερχόταν σε μένα μ’ ένα βιβλίο εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία στην παρούσα φάση, ομολογώ ότι θα με ενθουσίαζε πολύ».
Πέρα από τη σκοτεινή ατμόσφαιρα των κλασικών όμως, το συναισθηματικό βάθος και η δύναμη της ποίησης τους αποτελεί σίγουρα άλλη μια αφορμή, διαχρονική και ανεξάντλητη, που η ελληνική τραγωδία ασκεί τέτοια γοητεία και εμπνέει αυτή την περίοδο τα δημιουργικά μυαλά όλου του κόσμου.