Λόγος του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς στον θρίαμβο της Εκκλησίας

…Η Εκκλησία διεξάγει τον πόλεμο μα οι ιδιώτες τον αγώνα. Τα μεμονωμένα μέλη της μπορεί να χάσουν τη μάχη, η Εκκλησία όμως δεν μπορεί να χάσει τον πόλεμο. Ο Ιούδας έπεσε μα η Εκκλησία ενίκησε. Ο Άρειος και ο Μακεδόνιος απώλεσαν τις ψυχές τους στη μάχη μα η Εκκλησία κέρδισε την νίκη. Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης εξέπεσε, η Εκκλησία κέρδισε. Οι εξισλαμισμένοι υπέκυψαν στο πειρασμό μα η Εκκλησία εθριάμβευσε. Η αθεϊστική εξουσία στη Ρωσία θα κατρακυλά στις ζητωκραυγές αλλά η Εκκλησία θα θριαμβεύσει και πάλι. Αυτοκρατορίες κατέπεσαν μα η Εκκλησία παρέμεινε. Οι αιρετικοί εξαφανίστηκαν μα η Εκκλησία επέζησε. Σε μερικά μέτωπα σημειώθηκαν απώλειες μα το συνολικό μέτωπο της Εκκλησίας ποτέ δεν υπέστη την ρήξη…

******

Μερικοί άνθρωποι τιμούν την τριακονταετή ή την πεντηκονταετή επέτειο της εργασιακής τους προσφοράς. Κάποιοι οργανισμοί εορτάζουν μόλις την εκατοστή επέτειο της λειτουργίας τους. Τις μεγαλύτερες επετείους εορτάζουν μονάχα κάποια κράτη τα οποία είναι και τα πιο μακροβιότερα ανάμεσα στους παροδικούς θεσμούς του κόσμου τούτου. Όμως, επέτειο δεκαεννέα αιώνων μπορεί να εορτάσει σήμερα μονάχα η Εκκλησία και μάλιστα η Εκκλησία της Καινής Διαθήκης. Η επέτειος δε της Εκκλησίας γενικότερα, υπολογίζοντας και την παλαιοδιαθηκική της διάρκεια, από τους πρώτους ανθρώπους επί της γης μέχρι σήμερα, θα αριθμούσε πολλές φορές τους δεκαεννέα αιώνες.

Αυτή η επέτειος της Εκκλησίας διαφοροποιείται πιο πολλές άλλες συνήθεις ανθρώπινες επετείους οι οποίες αποτελούν μονάχα εορτασμό χρονικής διαρκείας. Η Εκκλησία δεν εορτάζει αποκλειστικά την μακραίωνη διάρκειά της αλλά πάνω και πριν από αυτό, τον μακραίωνο αγώνα της, τις θλίψεις, τους κόπους και τις νίκες. Όχι μόνον οι αιώνες της αλλά και κάθε δεκαετία, κάθε έτος και κάθε μέρα της είναι γεμάτα από αγώνες, θλίψεις, κόπους και νίκες. Επειδή η Εκκλησία του Χριστού είναι ένας ζωντανός οργανισμός, αποτελούμενος από ζώντα κύτταρα, από τα ζώντα μέλη της.

Και αν ακόμη η ίδια ως σύνολο δεν βρίσκεται σε καθημερινή βάση σε αγώνα και θλίψη, βρίσκεται όμως ένα μέρος των μελών της. Η κάθε μέρα της ζωής της ήτανε πλήρης από πτώση και ανάσταση, κάθε μέρα ποτισμένη με τα δάκρυα των μετανοούντων και τις ιαχές των νικητών. Ακόμη και σε καιρούς ελευθερίας και ευμάρειας για την Εκκλησία ως σύνολο, κάποια μεμονωμένα μέλη της ήταν αναγκασμένα να διεξάγουν αγώνα ενάντια στην αμαρτία και τα κακά πνεύματα, ενάντια στην επικυριαρχία του σκότους και του ψεύδους στη προσωπική τους ζωή. Αναγκάστηκαν να κοπιάσουν για να αμυνθεί η ψυχή τους και να πλουτίσει, πασχίζοντας με όλα τούτα να γίνουν μέτοχοι εκείνης της φωτεινής νίκης που κατάφερε ο Χριστός επί της αμαρτίας, του θανάτου και του διαβόλου.

Η Εκκλησία διεξάγει τον πόλεμο μα οι ιδιώτες τον αγώνα. Τα μεμονωμένα μέλη της μπορεί να χάσουν τη μάχη, η Εκκλησία όμως δεν μπορεί να χάσει τον πόλεμο. Ο Ιούδας έπεσε μα η Εκκλησία ενίκησε. Ο Άρειος και ο Μακεδόνιος απώλεσαν τις ψυχές τους στη μάχη μα η Εκκλησία κέρδισε την νίκη. Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης εξέπεσε, η Εκκλησία κέρδισε. Οι εξισλαμισμένοι υπέκυψαν στο πειρασμό μα η Εκκλησία εθριάμβευσε. Η αθεϊστική εξουσία στη Ρωσία θα κατρακυλά στις ζητωκραυγές αλλά η Εκκλησία θα θριαμβεύσει και πάλι.* Αυτοκρατορίες κατέπεσαν μα η Εκκλησία παρέμεινε. Οι αιρετικοί εξαφανίστηκαν μα η Εκκλησία επέζησε. Σε μερικά μέτωπα σημειώθηκαν απώλειες μα το συνολικό μέτωπο της Εκκλησίας ποτέ δεν υπέστη την ρήξη.

Όπως είχε προειπωθεί έτσι και έγινε. Για τους σκανδαλίζοντες και τους σκανδαλιζομένους έχει προφητευθεί η απώλεια, για την Εκκλησία η νίκη. Τους αμετανόητους αμαρτωλούς συνέλαβε μέσα από τις παρατάξεις τους η δύναμη του άδου και τους κατάπιε ενώ την Εκκλησία πύλαι Άδου ου κατίσχυσαν. Χριστιανοί βασιλείς και πατριάρχες έχασαν τα κεφάλια τους μα η Εκκλησία δεν έμεινε ακέφαλη. Κράτη χριστιανικά κατέπεσαν μα η Εκκλησία έμεινε απτόητη. Τους χριστιανικούς λαούς κατεπλάκωσε η πλημμυρίδα των αλλοπίστων Σαρακινών, Περσών, Μογγόλων, Τούρκων, μα το σκάφος της Εκκλησίας έπλεε επάνω στα κύματα έως ότου κατέπαυσε ο κατακλυσμός…

 

Η συνέχεια εδώ: impantokratoros.gr