Η Εκκλησία και τα μοναστήρια δίπλα στον άνθρωπο τις μέρες της κρίσης

Η κρίση που χτύπησε την πόρτα ανεξαιρέτως κάθε ελληνικής οικογένειας συνεχίζει να αποδυναμώνει την κοινωνία και να μετατρέπει την καθημερινότητα των πολιτών από καθημερινότητα δημιουργίας και εξέλιξης σε καθημερινότητα καθήλωσης και εξαθλίωσης.

Της Μαρίας Γιαχνάκη

Στις μέρες της κρίσης οι δυνατότητες του ελληνικού κράτους, όπως κατέληξε, είναι σίγουρα περιορισμένες αν και γίνονται φιλότιμες προσπάθειες από τις τοπικές αυτοδιοικήσεις να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ακόμη και αυτές όμως οι προσπάθειες, καταλήγουν στην διακριτική ευχέρεια του απλού πολίτη που τρέφει ακόμη συναισθήματα αλληλεγγύης, μόνο που τώρα ο ίδιος είναι με άδειες τσέπες.

Ο φορέας που σταθερά όμως έχει αδιαμφισβήτητα πρωτοστατήσει τις κρίσιμες ώρες αυτές υπέρ της αλληλεγγύης , της στήριξης και ενδυνάμωσης των ασθενών ,των αδυνάτων και των καταπονημένων ομάδων, είναι η εκκλησία, παρά τον πόλεμο που κατά διαστήματα δέχεται από διάφορες ομάδες με άλλου είδους συμφέροντα.

Από την Εκκλησία οργανώνονται καθημερινά 280 συσσίτια, από τα οποία σιτίζονται 499.091 άτομα. Λειτουργούν 150 κοινωνικά παντοπωλεία, από τα οποία εξυπηρετούνται 75.588 πρόσωπα, χορηγούνται 1.303 επιδόματα-υποτροφίες και βοηθούνται στο σπίτι 3.502 πρόσωπα. Η Εκκλησία έχει υπό την εποπτεία της 2.070 μονάδες κοινωνικής φροντίδας, γηροκομεία, ορφανοτροφεία.

Ακόμη βέβαια το πρόβλημα δεν έχει εμφανιστεί σε όλο του το μέγεθος αφού καθημερινά διογκώνεται, παρά το γεγονός ότι η προσφορά και το κοινωνικού έργο της Εκκλησίας είναι τεράστιο.

Μητροπόλεις σε όλη την Ελλάδα δραστηριοποιούνται με όλες τους τις υπηρεσίες προκειμένου να αντιμετωπίζουν τα περιστατικά της περιοχή τους.

Η Αρχιεπισκοπή Κρήτης αλλά και μητροπόλεις όπως η Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, η Μητρόπολη Κορίνθου, η Μητρόπολη Πατρών, Ζακύνθου, Δωδώνης, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Κισσάμου και άλλες, προσφέρουν στους πολίτες που έχουν ανάγκη στηρίζοντας κοινωνικές υπηρεσίες που απευθύνονται σε άτομα με ειδικές ανάγκες, σε άτομα με αναπηρίες και σε καρκινοπαθείς.

Γεγονός είναι ότι μαζί με τα ντόπια περιστατικά ανέχειας τώρα πια έχουν προστεθεί σε μεγάλο βαθμό και τα περιστατικά προσφύγων που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με τους Έλληνες που χτυπήθηκαν από την κρίση.

Ιδιαίτερο μερίδιο σύμφωνα με τα στοιχεία έχει στο έργο αυτό, η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου , η οποία από την αρχή της κρίσης διάθεσε όλα τα κονδύλια και τις χορηγίες φίλων της Μονής για το έργο της εκκλησίας ,ούσα η μόνη σταθερή δύναμη μηνιαίως για τα συσσίτια της αρχιεπισκοπής, το κοινωνικό έργο μητροπόλεων, την στήριξη πολύτεκνων οικογενειών ακόμη και την παροχή σκαφών σε ακριτικά νησιά καθώς και τις αποφυλακίσεις πολιτών που μπήκαν φυλακή για οικονομικούς λόγους ενισχύοντας παράλληλα και τις οικογένειές τους.

Η ιερά Μονή λόγω της παγκόσμιας εμβέλειας και ως ένα από τα μεγαλύτερα ορθόδοξα μοναστήρια στον κόσμο έχει ενεργοποιήσει σύμφωνα με την έρευνα όλες τις πηγές εσόδων από ανθρώπους και ιδρύματα που ασπάζονται το έργο τους . Μόνο για τις αποφυλακίσεις αυτών έχουν δοθεί από την Ιερά Μονή τουλάχιστον 2 εκατ ευρώ. Υποτροφίες σε αριστούχους πολύτεκνους , ενίσχυση σε σχολεία , στήριξη ασθενών ομάδων και πολιτιστικών γεγονότων είναι μερικά από τα όσα η Μονή πρόσφερε στον άνθρωπο.

Με κέντρο αυτής της φιλανθρωπικής δράσης την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, πολλά μοναστήρια σε όλη την Ελλάδα προσφέρουν ανάλογα με τη δυνατότητά τους.

Παρόλα αυτά η Μονή Βατοπεδίου που στηρίζει τα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών με 50.000 ευρώ το μήνα , συνολικά έχει ως τώρα διαθέσει πάνω από 1,5 εκατομμύριο ευρώ.

Κάθε μήνα ενισχύει οικονομικά πάνω από 20 μητροπόλεις σε όλη την Ελλάδα, παρέχει σημαντική βοήθεια στην «Κιβωτό της Αγάπης», προμηθεύει τα κοινωνικά παντοπωλεία Θεσσαλονίκης και Μυτιλήνης , έχει προχωρήσει σε δωρεές ασθενοφόρων σε νοσοκομεία και ιδρύματα της περιφέρειας και σε απομακρυσμένες περιοχές καθώς και σε νησιά όπως στην Κρήτη στην Μητρόπολη Κισσάμου.

Υπάρχουν και άλλα μοναστήρια όμως του Αγίου Όρους και άλλων περιοχών, που από το υστέρημά τους στηρίζουν οικονομικά τους ανήμπορους Έλληνες μέσω των κατά τόπους Μητροπόλεων και εκκλησιών.

Το 2015 η Εκκλησία της Ελλάδος έδωσε πάνω από 130 εκατομμύρια ευρώ για το φιλανθρωπικό έργο της. Το ποσό αυτό καλύπτει όλες τις ανάγκες διατροφής , τα λειτουργικά έξοδα των Ιδρυμάτων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μάλιστα συγκρίνοντας τις σημερινές δαπάνες σε σχέση με προηγούμενα χρόνια , το ποσό έχει αυξηθεί κατά 26%,

Το έτος μάλιστα 2010 όλοι οι φορείς της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος δαπάνησαν για το φιλανθρωπικό και κοινωνικό τους έργο το ποσό των 96.234.510,47 ευρώ.

Στην Εκκλησία της Ελλάδος σήμερα, λειτουργούν 58 γηροκομεία, 21 οικοτροφεία, 13 ορφανοτροφεία, 15 ιδρύματα χρονίως πασχόντων ατόμων, 8 ιδρύματα ατόμων με ειδικές ανάγκες, 15 κέντρα ψυχικής υγείας, 15 νοσοκομεία, 2 άσυλα ανιάτων, 22 βρεφονηπιακοί σταθμοί, 6 παιδικοί σταθμοί, 75 φροντιστήρια σχολικών μαθημάτων, 103 σχολές διαφόρων ειδικοτήτων, 20 ξενώνες, 3 σχολεία, 6 φοιτητικές εστίες, 258 πνευματικά κέντρα, 77 τράπεζες ρούχων και 50 άλλα ιδρύματα. Επίσης, λειτουργούν 51 κατασκηνώσεις, στις οποίες εξυπηρετούνται 16.237 νέοι.

Οι ενορίες λειτουργούν ως βάση αυτής της προσφοράς αφού ο κάθε αδύναμος θα φτάσει μέχρι την ενορία να ζητήσει βοήθεια. Από τις 140 περίπου ενορίες οι περισσότερες των μισών διοργανώνουν συσσίτια για τους κατοίκους της περιοχής ενώ οι άστεγοι απευθύνονται συνήθως στα κεντρικά συσσίτια της Ομόνοιας εκεί που κάποτε πριν από πέντε δηλαδή χρόνια όσοι έτρωγαν από το συσσίτιο της Ομόνοιας ήταν μετανάστες ενώ σήμερα οι Έλληνες ξεπερνούν το 70%.

Η βοήθεια στο σπίτι είναι ακόμη ένας τρόπος προσφοράς αφού με ειδικά πακέτα τροφίμων βοηθιούνται οικογένειες ή άτομα που δεν μπορούν να καταφύγουν στα συσσίτια.

Άνεργοι νέοι, συνταξιούχοι, πρώην μισθωτοί, πρώην επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, είναι αρκετοί από αυτούς που δέχονται τα συσσίτια ως μάνα εξ ουρανού.

Καθημερινά ετοιμάζονται 1,5 εκατομμύριο μερίδες φαγητού σε όλη τη χώρα γι’ αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να φάνε σπίτι τους. Πέρα από τις προσφορές ανώνυμων φιλεύσπλαχνων πολιτών, η Εκκλησία στο σύνολό της ξοδεύει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για την κάλυψη των αναγκών των πεινασμένων.

Υπάρχουν ενορίες σε χαμηλότερου βιοτικού επιπέδου , περιοχές που στηρίζουν ακόμη και τα σχολεία της γειτονιάς . Σε πολλά από αυτά, τα παιδιά συνεχίζουν και λιποθυμούν από την ασιτία στην αυλή του σχολείου τους, με αποτέλεσμα οι δάσκαλοι να συνεργάζονται με την τοπική ενορία ώστε να φροντίζουν αυτά τα παιδιά και να μειώνουν τέτοια περιστατικά.

Πηγή: newsbomb.gr