Ναύπλιο -Άγιος Νικόλαος της παραλίας Καραθώνας

Πρόκειται για ένα εξωκλήσι στην περιοχή της Καραθώνας χτισμένο την περίοδο της Α’ Ενετοκρατίας από έναν καπετάνιο που μετέφερε κρασί από κάποιο νησί του Αιγαίου προς το Ναύπλιο, που ήταν τότε ένα μεγάλο λιμάνι και κέντρο εμπορίου προς την Ευρώπη και την Ανατολή. Ο καπετάνιος με το πλοίο του μπαίνοντας νύχτα στο λιμάνι έπεσε σε σφοδρή κακοκαιρία , μιας και το μέρος εκείνο το πιάνει ιδίως τον χειμώνα ο καιρός , ο καπετάνιος τότε για να σωθεί έταξε να φτιάξει μια εκκλησία σε εκείνο το μέρος αφιερωμένη στον προστάτη των ναυτικών Άγιο Νικόλαο ,έτσι και έγινε ,το καράβι σώθηκε και ο καπετάνιος πραγματοποίησε το τάμα του και έφτιαξε την εκκλησία και μάλιστα με πολύ κόπο λόγω του δύσβατου της περιοχής, μάλιστα αντί για νερό την λάσπη την έφτιαξε με κρασί…από τότε το εκκλησάκι στέκει αγέρωχο μέσα στους αέρηδες τα κύματα του χειμώνα και κόντρα στα φυσικά φαινόμενα αλλά και Χάρη στις προσπάθειες του εκκλησιαστικού συμβουλίου της ενορίας της Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου. Καταφέρνει μέχρι και σήμερα να είναι φύλακας άγγελος σε όλα τα πλοία που μπαίνουν στο λιμάνι της πόλης. Για να πάει κανείς εκεί περπατά λίγα χιλιόμετρα μέσα από ένα μονοπάτι και σαν όαση βλέπει το πανέμορφο αυτό εκκλησάκι .

Βιογραφία

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά. Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα – λόγω σφοδρών ανέμων – και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.

 

Πηγή: Ευάγγελος Μπουγιώτης