Τα αίτια της αυτοκαταστροφής μας.

Φαίνεται ότι οι σύγχρονοι Έλληνες αποφασίσαμε να μιμηθούμε όχι τους προγόνους μας που δόξασαν την Ελλάδα και δημιούργησαν πολιτισμό, τον όποιο ακτινοβόλησαν στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά εκείνους που μάλλον δυσφήμησαν τη χώρα αυτή. Διότι το σημερινό κατάντημα της Δημοκρατίας, για την οποια τόσο πολύ καυχόμαστε, δεν είναι νέο.
Έρχεται να έπαληθεύσει άκόμη μια φορά τα λόγια του Ισοκράτη, του έπιφανοϋς Αθηναίου ρήτορα και διδασκάλου πολλών ρητόρων (436-338 π.Χ.). Είπε ο Ισοκράτης έδώ και 2.400 χρόνια για την Αθηναική Δημοκρατία των ήμερών του: Ενώ η Δημοκρατία μας είναι διεφθαρμένη, έμείς τίποτε δεν κάνουμε για να τη διορθώσουμε. Όμως οι πρόγονοί μας, ο Σόλων και ο Κλεισθένης, δεν έκαναν τέτοια δημοκρατία. Δεν παιδαγωγούσαν τους πολίτες, ώστε να θεωρούν «την μεν άκολασίαν δημοκρατίαν, την δε παρανομίαν έλευθερίαν», την μεν άναίδειαν του λόγου ως ισότητα, την δε άναρχίαν εύδαιμονίαν.

Η πολιτεία στα χρόνια έκεινα «μισούσα και κολάζουσα» (^τιμωρούσα) όλους αύτούς, έκανε όλους τους πολίτες «βελτίους και σωφρονεστέρους». Δυστυχώς η ίδια παιδαγωγία προσφέρεται και σήμερα. Γι’αύτό η άναρχία βασιλεύει σ” όλα τα έπίπεδα της κοινωνίας και όχι μόνο στους δρόμους. Η παρανομία είναι καθεστώς η δε αύθάδεια δεν άνθεί μόνο μεταξύ των ώριμων, άλλά μεταξύ και αύτών των μαθητών, που ένισχυόμενοι έξωθεν πραγματοποιούν συνεχείς καταλήψεις των σχολείων τους, ένώ οι φοιτητές προβαίνουν σε… «εύγενέστερες» ένέργειες. Κτίζουν τις εισόδους των γραφείων των καθηγητών τους με τούβλα, έγκλωβίζοντας τους δασκάλους τους.

“Εξάλλου η κατάχρηση του δικαιώματος της έλευθερίας και της ίσότητος είναι τόσο μεγάλη, ώστε εν όνόματι της έλευθερίας ξεχάσαμε ότι η έλευθερία του ένός σταματά έκεί που άρχίζει η έλευθερία του άλλου. Ωστόσο η αίτια της κακοδαιμονίας και αύτοκαταστροφής μας δεν είναι μόνο η διαστροφή της έννοιας της Δημοκρατίας και η περιφρόνηση των λεγάμενων δημοκρατικών θεσμών ούτε μόνο η άδράνεια των άρχόντων προς διόρθωση του κακού.

Αιτία του κατήφορου της κοινωνίας μας είναι η άπομάκρυνσή μας άπό τον Θεό. Όσο άπομακρυνόμαστε άπό Αύτόν, τόσο περισσότερο πλησιάζουμε προς την καταστροφή. Μας το βεβαίωσε ο ιερός Ψαλμωδός με τον θεόπνευστο λόγο του: «Ιδού οι μακρύνοντες έαυτούς άπό σοϋ άπολούνται» (Ψαλμ. οβ” [72] 27). «Όσοι μακρύνουν τους έαυτούς τους άπό Σένα, τον Θεό, ιδού αύτοί θα άπολεσθούν»! Τίποτε λοιπόν δεν μας σώζει, ούτε βεβαίως και η Δημοκρατία, για την όποια όλοι κόπτονται, άλλά κανείς δεν την τιμά, παρά μόνο η έπιστροφή και ο σύνδεσμός μας με τον παντοκράτορα Θεό. Οι χωρίς Θεό διακηρύξεις και τα λαικίστικα συνθήματα μας σπρώχνουν βαθύτερα προς τον όλεθρο και την καταστροφή.

 

Πηγή: agioritikovima.gr