Γιατί πρέπει να αισθανόμαστε αγαλλίαση εν Κυρίω.

«Με τη σκέψη αυτή (δηλ. της σωτηρίας) να αισθάνεσθε αγαλλίαση, έστω κι αν χρειαστεί προς το παρόν να λυπηθείτε για λίγο από ποικίλες δοκιμασίες» (Α΄Πετρ. 1, 6)

Έτσι μίλησε ο άγιος Απόστολος Πέτρος, η ζωή του οποίου ήταν γεμάτη με πολλούς πειρασμούς και συχνές θλίψεις. Έτσι μιλάει ένας άνθρωπος ο οποίος άφησε το σπίτι και την οικογένειά του κι ακολούθησε τον Χριστό· ο οποίος για χάρη του Χριστού υπέμεινε πολλές δοκιμασίες – από πείνα, από δίψα, απ’ τους Ιουδαί­ους, απ’ τους Ρωμαίους, από ψευδοπροφήτες, από βάναυσους απίστους – και ο οποίος εν τέλει σταυρώθηκε, υπομείνας τα πάντα προς χάριν του Χριστού. Αυτός, ο οποίος στη ζωή του μαστιγώθηκε ανηλεώς από μεγάλες θλίψεις και χαλε­πούς πειρασμούς, μας προτρέπει να χαίρουμε αγαλλόμενοι εν Χριστώ, ώστε η αγαλλίαση αυτή να καταπιεί όλες τις άλλες πολύ μικρότερες λύπες μας και πειρασμούς.

Αλλά γιατί, αδελφοί μου, θα έπρεπε να αγαλλόμεθα εν Χριστώ; Διότι Εκείνος μας αποκάλυψε και μας έδειξε την πραγματικότητα των πιο υψηλών και πιο όμορφων ελπίδων και ιδανικών της ανθρωπότητας.

Εκείνος μας αποκάλυψε τον Ένα Ζώντα, Παντοδύναμο, Πάνσοφο και Πανοικτίρμονα Θεό, ο Οποίος μας έδωσε το προνόμιο να αποκαλούμεθα παιδιά Του.

Εκείνος αποκάλυψε και μας έδειξε την αθάνατη και αιώνια ζωή: την ασύγκριτα ανώτερη, εν σχέσει με τον επίγειο βίο, ζωή. Εκείνος μας αποκάλυψε το πνευματικό βασίλειο, το βασί­λειο των αγγέλων και των δικαίων, το βασίλειο παντός αγα­θού, του φωτός της αλήθειας και της δικαιοσύνης.

Εκείνος αποκάλυψε και μας έδειξε τον σκοπό της υπάρξεώς μας εδώ στη γη και τον σκοπό όλων των προσπαθειών και των βασάνων μας στον πρόσκαιρο τούτο βίο.

Εκείνος μας αποκάλυψε τον ωκεανό της ουράνιας ευφροσύνης, μπροστά στην οποία όλες οι παρούσες θλίψεις μας και οι πειρασμοί είναι σαν σταγόνες λασπόνερου, ανίκανες να θολώσουν αυτόν τον ωκεανό.

Ω αδελφοί, ποιά χαρά και αγαλλίαση μας περιμένει!

Ω αδελφοί, πόσο μικρό πράγματι τίμημα ζητά από εμάς ο Κύριος, για να εξαγοράσουμε αυτή την αγαλλίαση, μέσα στην οποία λούζονται οι άγγελοι και κολυμπούν οι δίκαιοι! Το μόνο που ζητείται από εμάς είναι απλώς να εκπληρώσουμε ελάχιστες σύντομες εντολές Του!

Ω Κύριε Ιησού, πανθαύμαστη Πηγή της χαράς, καύχημα και απόλαυση μας, δόξα και ευχαριστία μας: άγγιξε με το δάχτυλό Σου το στόμα μας και μην αφήσεις ούτε μία κηλίδα λασπόνερου λύπης και πειρασμού να μας δηλητηριάσει.

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

 

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος –Ιούλιος, εκδ. Άθως, σ. 15-16)