Η ψυχή δεν ξέρει την κούραση

 

• Δώσε μου ξεκούραση στο σώμα!

Σε τελική ανάλυση αυτό σημαίνει: δώσε μου ύπνο!

Δώσε μου ξεκούραση στην ψυχή!

Σε τελική ανάλυση σημαίνει: δώσε μου Θεό!

Είναι γελοίο να σκεφτούμε καν ότι η ψυχή που δανείζει την ισχύ στο σώμα, μπορεί να κου­ραστεί τόσο γρήγορα, όπως το σώμα και ακόμα ότι πρέπει να ξεκουράζεται τόση πολλή ώρα σαν το σώμα.

Τη νύχτα η ψυχή εργάζεται όπως και την ημέρα· τη νύχτα εκείνη συνοψίζει και αφομοιώ­νει το ημερήσιο μάθημά της. Και τη νύχτα η ψυχή αποφαίνεται τη φοβερή κρίση της επάνω στον άνθρωπο για την εκτελεσμένη εργασία.

Οι Αγιορείτες ασκητές, όπως γενικά οι ασκητές της ανατολής, έχουν τη συνήθεια να κοι­μούνται περισσότερη ώρα την ημέρα καθώς τη νύχτα περνούν στον στοχασμό και την προσευ­χή. Αυτό έχει τεράστια σημασία για την ψυχή τους. Στη νυχτερινή ησυχία και το σκοτάδι, όταν η δραστηριότητα των αισθήσεων σταματά, η ψυχή εργάζεται ανεμπόδιστα και συνεχώς.

Η ασταμάτητη επικοινωνία της ψυχής ενός πνευματικού με τον αόρατο, τον μη αισθητό κόσμο, κάνει και τα όνειρά του διαφορετικά από τα όνειρα των ανθρώπων των αισθήσεων.

Οι μεγάλοι αγωνιστές της προσευχής ξέρουν από την πείρα τους ότι η ψυχή είναι ακούραστη.

Οι άνθρωποι όμως που δεν έχουν μάθει ή που ξέμαθαν να επικοινωνούν με τον Θεό, μέσω στο­χασμών και προσευχών, μιλούν ασταμάτητα για την «ψυχική κούραση». Όμως αυτή η «ψυχική κούρασή» τους δεν είναι τίποτα άλλο απ’ ότι η τυραννία της υπερδραστηριότητας των αισθήσε­ων επάνω στην αδρανή και εμποδισμένη ψυχή.

 

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Στοχασμοί περί καλού και κακού, εκδ. Εν πλω, σ. 139-140)