Η αποκάλυψη των μυστηρίων

 

Δεν ανακάλυψαν πολλά μυστήρια οι έξυπνοι άνθρωποι με το μυαλό τους, αλλά μόνο με την επιθυμία τους. Με κόπο χτυπούσαν την πόρτα των μυστηρίων και ο Θεός τους άνοιξε.

Οι άνθρωποι επιθυμούσαν τη γνώση των πραγμάτων και των νόμων και ο Θεός τούτο τους αποκάλυψε, ανάλογα με την επιθυμία τους και τον κόπο τους. Εάν οι έξυπνοι άνθρωποι με όμοιο ζήλο και κόπο ζητούσαν τη γνώση του Θεού, ο Θεός θα τους αποκάλυπτε τον εαυτό Του κατά τον ίδιο τρόπο όπως τους αποκάλυψε το ράδιο και τη βαρύτητα.

Τα μεγάλα πνεύματα που αποκάλυψαν τα μυστήρια της δημιουργημένης φύσης ένιωθαν άβολα μπροστά στους επαίνους των ανθρώπων, επειδή αισθάνονταν ότι όλο τους το επίτευγμα συνίσταται στο χτύπημα της πόρτας των μυστη­ρίων, ενώ την πόρτα την ξεκλείδωσε Εκείνος, ο οποίος και κρατά τα κλειδιά όλων των μυστη­ρίων του ουρανού και της γης (Λκ. ια΄, 5-8).

Γι’ αυτό, όταν επιτυγχάνεις, πες: Κύριε, σ’ εμένα ανήκει μόνο ο κόπος, ενώ σ’ εσένα η επιτυχία.

Εάν συμπεριφερθείς με ενθουσιασμό για τον έπαινό σου να ξέρεις ότι ο ουρανός θα συμπεριφερθεί σε σένα κατά τον ίδιο τρόπο, όπως και ο γήινος κόσμος συμπεριφέρεται στον κλέφτη.

 

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Στοχασμοί περί καλού και κακού, εκδ. Εν πλω, σ. 88)