ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ή ΔΙΑΘΛΑΣΗ;
15 Ιουνίου 2015
Που και πως καταγράφονται οι αναμνήσεις μας;
Οι αναμνήσεις μας ,όπως γνωρίζουμε όλοι μας είναι μνήμες γεγονότων που μας έχουν συμβεί και έχουν καταγραφεί και αποθηκευθεί στον εγκέφαλο μας.
Αναμνήσεις γεγονότων που έχουν καταγράψει οι αισθήσεις μας εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή που συνέβη το γεγονός.
Και όποτε θέλουμε τις ανακαλούμε και λογικά πρέπει να θυμηθούμε και να ζήσουμε νοερά το γεγονός εκείνο όπως είχε καταγραφεί από τις αισθήσεις μας.
Δηλαδή τι είχαμε δει με τα μάτια μας, τι ακούγαμε παράλληλα ,τις μυρωδιές κ.λ.π.
Ας κάνουμε λοιπόν μια δοκιμή να το επιβεβαιώσουμε.
Ας θυμηθεί ο κάθε ένας από εμάς μια σκηνή από τα παιδικά του χρόνια.
Με τον αδελφό μας να παίζουμε, μια ζεστή αγκαλιά από την μητέρα μας, ένα παιχνίδι με ένα φίλο η φίλη μας, μια παρέλαση, μια εκδρομή με την οικογένεια , ένα οποιοδήποτε γεγονός τέλος πάντων που είχαμε ζήσει παιδιά.
Ας αφήσουμε τώρα την ανάμνηση αυτή να ξετυλιχτεί και να παίξει μέσα στο μυαλό μας όπως την είχαμε αποθηκεύσει.
……………………………………………………………………………………………………
Μα…….. κάτι δεν πάει καλά. Δεν μπορεί να έχει συμβεί αυτό που βλέπουμε, όπως το βλέπουμε. Ζώντας πάλι την ανάμνηση………… βλέπουμε και τον εαυτό μας………
Βλέπουμε εμάς σαν σε ταινία να εμφανιζόμαστε ολόκληροι σε αυτήν την ανάμνηση. Δεν βλέπουμε το γεγονός όπως είχε καταγραφεί από τα μάτια μας.!!!!!!!!!!
Γιατί τα μάτια μας δεν θα μπορούσαν να μας δουν έξω από εμάς. Θα έπρεπε να ξαναζήσουμε την ανάμνηση σαν να είχε καταγραφεί από μια κάμερα, όχι και την κάμερα μαζί.
Εμείς όμως βλέπουμε τον εαυτό μας ολόκληρο σαν σε ταινία……..
Ζούμε την ανάμνηση σαν να την ανακαλούμε από το τετράδιο του Θεού. Όπως γράφτηκε στο δικό του αρχείο.
Είναι τόσα πολλά παιδιά μου που δεν ξέρουμε, αλλά νομίζουμε ότι ξέρουμε.
Ας το έχουν υπ’ όψιν τους αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα. Αυτοί που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο, εκτός από αυτό που βλέπουν.
Κοιτάμε και δεν βλέπουμε τίποτα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και τίποτα.
Πατήρ Ιωάννης
