Σύναξη των Αγιορειτών Πατέρων

Εορτάζει 63 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.

 

Όρη παρήλθε πάντα, του Άθω Όρος.

Ευρωπικής γης, τη αγιωνυμία·

Ηνθησεν άνθη, ανθεοτρεφὴς Άθως,

Όντως νοητὰ, τους δε θείους Πατέρας·

Χορὸν Θεουδή, των εν  Άθω Πατέρων,

Χορὸς γεραίρει, των Μοναστών του Άθω.

Πληθὺς Αθωνιὰς, αμφὶ Θόωκον στήκε Θεοίο.

Της Βασίλισσας του Ουρανού η Παράταξη (Σύναξη των Αγιορειτών Πατέρων)

Μητροπολίτου Προικοννήσου Ιωσήφ

«Τη δευτέρα Κυριακή του Ματθαίου, την μνήμην εορτάζομεν πάντων των Οσίων Πατέρων, των εν Αγίω Όρει του Άθω λαμψάντων».

Όρη ιερά και, άγια υπάρχουν πολλά… Άγιο όρος και θεοβάδιστο, το Σινά. Εκεί δόθηκε από τον ίδιο το Θεό Σαβαώθ ο Νόμος στο δούλο Του τον Μωυσή. Άγιο όρος το Θαβώρ! Εκεί η Μεταμόρφωση του Ιησού υπήρξε για τους Αγίους Αποστόλους μια εμπειρία θεώσεως. Άγιο όρος το Όρος των Ελαιών, απ’ όπου ο Θεάνθρωπος ανελήφθη στους ουρανούς, «ίνα πέμψη τον Παράκλητον τω κόσμω» κ.λπ. Όμως εμείς όταν μιλάμε για «Άγιον Όρος», εννοούμε «τον αγιώνυμο Άθω, τον νοητό της Θεοτόκου και ωραίο παράδεισο». Το «Περιβόλι της Παναγίας», όπως απλά τον αποκαλούμε. Άθως. Άγιον Όρος, Περιβόλι της Παναγίας! Ένα βουνό και μια χερσόνησος, που έλαβε το όνομα της απ’ αυτό. Ένα τοπίο ελληνικό, αρκετά όμορφο βέβαια, μα όχι και μοναδικό στις φυσικές ομορφιές. Ένας ζωγράφος, ένας ποιητής, θα μπορούσε να ελκυσθεί ίσως περισσότερο από κάποιες άλλες γωνιές της ελληνικής γης. Κι όμως ο Άθως έχει μια δική του ομορφιά, μυστική, κρυμμένη από τα βέβηλα μάτια εκείνων που ως άφρονες λέγουν «εν τη καρδία αυτών: ουκ έστι Θεός» (Ψαλμ. 13: 1). Η ομορφιά αυτή, η απρόσιτη σ’ όσους δεν διαθέτουν τις πνευματικές προϋποθέσεις, οφείλεται στα μυρίπνοα άνθη που άνθισαν στις υπώρειες του. Στα κρίνα τα αειθαλή και πανεύοσμα, που φύτρωσαν στις κοιλάδες του. Στα δένδρα του τα ουρανομήκη και ευσκιόφυλλα, που αναβλάστησαν στα παράλιά του. Στο χορό, θέλω να πω, των Οσίων, των Ομολογητών, των Ιεραρχών και των Μαρτύρων, που στο διάστημα της υπερχιλιόχρονης χριστιανικής ιστορικής πορείας του ανέδειξε! Στα ιερά καρδιοστάλακτα δάκρυα τους! Στους αλάλητους στεναγμούς της καρδιάς τους! Στις θεοπειθείς ευχές τους! Στην ισάγγελη πολιτεία τους! Στην καλή ομολογία της Πίστεως! Στα τίμια μαρτυρικά αίματά τους! Η δεύτερη Κυριακή του Ματθαίου είναι ήμερα μνήμης, τιμής, εορτασμού και πανηγύρεως όλων εκείνων των φιλόθεων ψυχών, που με την κατά Θεόν άσκησή τους στον Άθωνα, με την καλή ομολογία της Ορθοδόξου Πίστεως, ή και το μαρτύριο ακόμη χάριν του Χριστού και της πατρώας ευσέβειας, «ευηρέστησαν Θεώ και ανθρώποις», έκλεισαν τον Ιερό εκείνο τόπο, δόξασαν την Εκκλησία, φώτισαν ολόκληρη την ανθρωπότητα, μας χάρισαν νέα, ακριβή σταθμά και μέτρα πίστεως και ευσέβειας!,..

Ποιούς να μνημονεύσει πρώτα κανείς και ποιούς έπειτα; Τον Αθανάσιο, δομήτορα, κτήτορα της Λαύρας; Πέτρο τον επώνυμο του Άθω; Γρηγόριο τον Παλαμά, τον στύλο της Ορθοδοξίας; Νήφωνα τον ιεραπόστολο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως; Συμεών τον Νεμάνια, που μετάλλαξε την επίγεια βασιλεία με την ουράνια; Κοσμά τον Πρώτο, τον Ιερομάρτυρα, και τους μαζί με αυτόν προμάχους της Ορθοδοξίας; Κοσμά τον Αιτωλό, τον Ισαπόστολο Φιλοθεΐτη; Μακάριο τον Διονυσιάτη Νεομάρτυρα; Τους διά πνιγμού τελειωθέντες Ιβηρίτες Οσιομάρτυρες; Τους ολοκαυτωθέντες Ζωγραφινούς; Νικόδημο τον Αγιορείτη, τον απλανή διδάσκαλο της Εκκλησίας; Ή μήπως τους ανώνυμους εκείνους κι άγνωστους -γνωστούς, όμως, πολύ καλά στο Θεό, των οποίων τα ιερά λείψανα «ως βοτάνη ανατέλλουν» σε κάθε γωνιά της αγιορείτικης γης και σκορπούν ευωδία και ιάματα; «Επιλείψει γαρ με διηγούμενον ο χρόνος…» (Εβρ. 11: 32).

Τί να τιμήσει και τί να θαυμάσει κανείς περισσότερο; Τα δάκρυα της κατανύξεως ή τα αίματα του μαρτυρίου; Τους βαθυκάρδιους στεναγμούς της μετανοίας ή τα βασανιστήρια της ομολογίας; Την πτωχεία για τον Ιησού ή τον πλούτο της αρετής; Το βάθος της ταπεινώσεως ή το ύψος της Θεολογίας; Τους αγώνες κατά των παθών ή τα τρόπαια κατά των αιρέσεων και της ασεβείας; Τη συνέπεια της πράξεως ή  τον πλούτο της θεωρίας; Την κατά κόσμον ασημότητα ή την εν Χριστώ μεγαλοσύνη; Το ατημέλητο της σάρκας ή τη λαμπρότητα της ψυχής; Την διά βίου σιωπή ή την κατά το μαρτύριο στεντόρεια ομολογία; Το χαροποιό πένθος ή τον γλυκασμό της θεοπτείας; Την εκκοπή κάθε ψεκτού πάθους ή το «παθείν τα θεία»; Τη νοερά προσευχή ή την με αγάπη διακονία; Την διά Χριστόν σαλότητα (τρέλλα) και μωρία ή την ένθεη σοφία; «Απορεί πάσα γλώσσα ευφημείν προς αξίαν»…

Αλλά η γιορτή των Αγιορειτών Αγίων, πέρα από την απόδοση της πρέπουσας τιμής στους ουρανοβάμονες αυτούς θείους άνδρες και επίγειους αγγέλους, έχει και μια άλλη διάσταση: Είναι ένας καθρέφτης. Ένας αδυσώπητος καθρέφτης για όλους εμάς! Για όλους που φέρουμε το υπεύθυνο όνομα «Χριστιανός Ορθόδοξος», κι ακόμα πιο πολύ για όσους φέρουμε το ίδιο με εκείνους σχήμα…

Αν «τιμή μάρτυρος», κατά τον πολύ τα θεια Χρυσόστομο, είναι η «μίμηση μάρτυρος», και εάν, κατά τον ίδιο, «εορτή είναι των  αγαθών έργων η επίδειξη· της ψυχής  η ευλάβεια· η προσοχή της ζωής μας», εκείνο στο οποίο μας καλεί ο πανηγυρικός εορτασμός των «του Άθω Πατέρων και αγγέλων εν σώματι», είναι προφανές και πασίδηλο…

Ένα τροπάριο της Λιτής της Ακολουθίας των Αγιορειτών Αγίων που είναι ύμνος και δέηση μαζί, θα ήταν νομίζω η καλύτερη κατακλείδα τούτων των γραμμών: «Όσιοι Πατέρες οι εν τω Όρει τούτω τους ασκητικούς αγώνας ανύσαντες, υμείς εκ νεότητος τον σταυρόν του Κυρίου αράμενοι, δι’ αυτού υμίν ο κόσμος εσταύρωται και αυτοί τω κόσμω· το μεν αισθητώς αυτού χωρισθέντες το δε, και νοητώς αυτώ νεκρωθέντες. Όθεν διπλήν ειδότες την πράξιν του σταυρού, διπλήν και την ανάβασιν προς αυτόν εποιήσατε, διά πράξεως και θεωρίας, εις την ενδεχομένην ανθρώποις ελάσαντες τελειότητα, και νυν εν ουρανοίς συνδοξασθέντες Χριστώ, ως και συμπαθόντες, πρεσβεύσατε υπέρ των ψυχών ημών».(Όσιοι Πατέρες, σεις αγωνιστήκατε τους ασκητικούς αγώνες σε τούτο το όρος, σεις από τα νιάτα σας σηκώσατε στον ώμο τον Σταυρό του Χριστού και μ’ αυτόν ο κόσμος σταυρώθηκε για σας και σεις για τον κόσμο, μα και νοερά πεθάνατε για τον κόσμο. Λοιπόν διπλή την μάθατε την πρακτική του Σταυρού και διπλά ανεβήκατε στο ύψος του, με την πράξη και με την θεωρία και έτσι φθάσατε στην τελειότητα που μπορεί να φθάσει ο άνθρωπος. Και τώρα που βρίσκεστε στον ουρανό και δοξάζεστε μαζί με το Χριστό, αφού πάθατε και μαρτυρήσατε μαζί του, παρακαλέστε Τον για τη σωτηρία των ψυχών μας.)

(Ιωσήφ, Μητροπολίτου Προικοννήσου, «Οσμή ζωής», εκδ. Άθως)

 

ΟΙΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΑΡΕΣ

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩΝΥΜΩ ΟΡΕΙ ΤΟΥ ΑΘΩ

ΔΙΑΛΑΜΨΑΝΤΑΣ ΟΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ

ΠΑΤΕΡΑΣ ΗΜΩΝ

 

Ποίημα Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη Υπερμάχω.

 

Ως υποφήτας των ενθέων αναβάσεων

Και συστοιχίαν δωρεών των υπέρ έννοιαν

Τους εν Άθω μακαρίσωμεν θεοφόρους

Τους Οσίους Ιεράρχας τε και Μάρτυρας

Ως ημών καθηγεμόνας και εκφάντορας

Τούτοις λέγοντες, χαίροις δήμε θεόλεκτε.

Άγγελοι εν τω Άθω, διαφόροις εν χρόνοις, ωράθητε Όσιοι Πατέρες (εκ γ’), και συν τη αγγελική ζωή, καταλλήλοις διαλάμπετε χάρισι, δι’ ών καταφαιδρύνετε, υμάς τους πίστει εκβοώντας.

Χαίρετε τύποι της εγκρατείας

Χαίρετε λύχνοι της αληθείας

Χαίρετε κανόνες λαμπρών αναβάσεων

Χαίρετε εικόνες αΰλων εμφάσεων

Χαίρετε όμιλε μακάριε των εν Άθω Ασκητών

Χαίρετε σύστημα ισάγγελον ανωνύμων και γνωστών

Χαίρετε ησυχίας ουρανόφωτοι στύλοι

Χαίρετε αληθείας ουρανόβροντα χείλη

Χαίρετε βότρυες της ασκήσεως

Χαίρετε σάλπιγγες της φρονήσεως

Χαίρετε μύσται Χριστού κοινωνίας

Χαίρετε στήλαι λαμπράς αριστείας

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι

Βίου του ισαγγέλου, ακριβείς χαρακτήρες, ωράθητε εν Άθω Πατέρες, τρόποις τε και θείαις αρεταίς, της μελλούσης λαμπρότητος την έλλαμψιν, εκφαίνοντες εκάστοτε, τοις τω Κυρίω εκβοώσιν.

Αλληλούϊα.

Γεηράς προσπαθείας, χωρισθέντες Πατέρες, προσήλθετε προθύμως εν Άθω, και βίω αμέμπτω εν αυτώ, προς υπερκόσμια όρη υψώθητε, παιδεύοντες τα κρείττονα, τους βοώντας υμίν τοιαύτα˙

Χαίρετε κρίνα της αφθαρσίας

Χαίρετε ρόδα της ευσεβείας

Χαίρε αρχηγέτα υμών Αθανάσιε

Χαίρε Εσφιγμένου βλαστέ Αγαθάγγελε

Χαίρε Πάτερ Αθανάσιε καλλονή Πατριαρχών

Χαίρε Όσιε Ακάκιε νέον άστρον Ασκητών

Χαίρε Βατοπαιδίου ώ Αγάπιε έρνος

Χαίρε Σκήτης Ιβήρων ώ Ακάκιε εύχος

Χαίρε σοφέ Παλαμά Γρηγόριε

Χαίρε λαμπτήρ Ιβήρων Γεώργιε

Χαίρετε ρήτορες δικαιοσύνης

Χαίρετε κήρυκες θεοφροσύνης

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Δύναμιν αληθείας, και πλούτον θεολογίας, δια πράξεως και θεωρίας, Ιεράρχαι οι θεοειδείς, οι εκ του Άθω ως αστέρες λάμψαντες, εν Χριστώ εθησαύρισαν, τη Εκκλησία εκβοώση˙

Αλληλούϊα.

Εκ χωρών διαφόρων, εν καιροίς τοις ιδίοις, δραμόντες εν τω Άθω Πατέρες, οία Χριστού άρνες λογικοί, της μυστικής νομής κατηξιώθητε, εκτρέφοντες ταις πράξεσι, τους ευλαβώς υμίν βοώντας˙

Χαίρε νοητόν Γερμανέ σέλας

Χαίρε Γεράσιμε θείον γέρας

Χαίρε της Μονής σου δομήτορ Γρηγόριε

Χαίρε Ιβηρίτα Γαβριήλ θεόληπτε

Χαίρε Όσιε Γρηγόριε νηπτικής μυσταγωγέ

Χαίρε Γεδεών αήττητε Καρακάλου αρωγέ

Χαίρε Βατοπαιδίου ο Γεννάδιος θρέμμα

Χαίρε Βουλευτηρίων ο Γερόντιος γέρας

Χαίρε Δομέστικε Γρηγόριε

Χαίρε Διονυσιάτα Γεννάδιε

Χαίρετε σκεύη λαμπρών χαρισμάτων

Χαίρετε βρύσεις ποικίλων θαυμάτων

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Ζήλω επτερωμένοι, ακροτάτης αγάπης, έθεσθε σ’ αυτούς υπέρ του πέλας, όσοι κτίτορες σεπτών Μονών, ατρύτοις καμάτοις αυτάς δειμάμενοι, ως ιατρεία κρείττονα, προς σωτηρίαν των βοώντων˙

Αλληλούϊα.

Ήρθη τη ση ελλάμψει, Υπερούσιε Λόγε, απάσης απανθούσης αξίας, η του Άθω Οσία πληθύς, και ταις αρεταίς καλύπτει τα πέρατα, δι’ ών αγιαζόμεθα, οι προς αυτούς βοώντες ταύτα˙

Χαίρετε κόσμου οι λαμπαδούχοι

Χαίρετε Άθω οι πολιούχοι

Χαίρε Κουτλουμουσίου Σκήτης Γεράσιμε

Χαίρε Φιλοθεΐτα θείε Δομέτιε

Χαίρε Πάτερ Διονύσιε κτίτωρ της λαμπράς Μονής

Χαίρε Όσιε Δομέτιε Διονυσίω προσφιλής

Χαίρε Μεγίστης Λαύρας Δαμασκηνέ φυτεία

Χαίρε της Φιλοθέου Δαμιανέ λυχνία

Χαίρε Ιβηρίτα Διονύσιε

Χαίρε Εσφιγμενίτα Δαμιανέ

Χαίρετε άμπελοι πράξεων θείων

Χαίρετε άροτρα πόνων αγίων

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Θαύμασι θεοσδότοις, κοσμηθέντες Πατέρες, ως βίου εναρέτου δοχεία, λαμπρύνετε τον Άθω αεί, τοις υπέρ φύσιν υμών κατορθώμασιν, και μοναστών συστήματα, παιδεύετε Κυρίω ψάλλειν˙

Αλληλούϊα.

Ιεράρχαι και θύται, Όσιοι και οπλίται, Ομολογηταί και Μυροβλύται, πόλιν τον Άθω περιφανή, περί ής δεδοξασμένα λελάληται, πνευματικώς ειργάσασθε, εκ βοώντα υμίν εκ πόθου˙

Χαίρετε πάροικοι των ενύλων

Χαίρετε μέτοχοι των αΰλων

Χαίρε Διονύσιε Ρήτορ μακάριε

Χαίρε Αγιαννανίτα Δαβίδ πανάριστε

Χαίρε Όσιε Ευδόκιμε Βατοπαιδινών χαρά

Χαίρε ένδοξε Ευθύμιε Δοχειαρίου ιδρυτά

Χαίρε Βατοπαιδίου Ευθύμιε ποιμενάρχα

Χαίρε Οσιομάρτυς Ευθύμιε Ιβηρίτα

Χαίρε πυρσέ Ιβήρων Ευθύμιε

Χαίρε κλεινέ Ιεράρχα Θεόληπτε

Χαίρετε όρπηκες αθανασίας

Χαίρετε γνώμονες ποιμαντορίας

Χαίρετε Πατέρες  Όσιοι.

Κλήματα ευσεβείας, νέκταρ της αφθαρσίας, αποστάζοντα τοις εν τω Άθω, ώφθηται Οσιοαθληταί, υπέρ Χριστού το αίμα εκχέαντες˙ ώ νυν συνδοξαζόμενοι, εκβοάτε συν τοις Αγγέλοις˙

Αλληλούϊα.

Λάμψαντες εν τω Άθω, πράξει και θεωρία, και πάσης αρετής φωταυγεία, οίαπερ λαμπάδες φαειναί, η των Οσίων χορεία υπέρτιμος, θείω φωτί λαμπρύνετε, τους εκβοώντας υμίν ούτω˙

Χαίρετε άστρα φωτός αδύτου

Χαίρετε πτώσις εχθρού δολίου

Χαίρε Μυροβλύτα Θεόφιλε Όσιε

Χαίρε Δοχειαρίου Θεόφανες πρόβολε

Χαίρε Θεωνά μακάριε Θεσσαλονίκης φωστήρ

Χαίρε Πάτερ Θεοδόσιε Τραπεζούντος ο αστήρ

Χαίρε Λαύρας η νάβλα ηδύφωνε Ιωάννη

Χαίρε κτίτωρ Ιβήρων ομώνυμε Ιωάννη

Χαίρε κλεινέ Ιβηρίτα Ιάκωβε

Χαίρε αυτού ιχνηλάτα Ιάκωβε

Χαίρετε κτίσεως φωταγωγία

Χαίρετε πίστεως λαμπαδουχία

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Μύρου του ουρανίου, δια βίου  αγίου, θησαυρίσαντες τας απορροίας, οι βλύζοντες μύρον θαυμαστώς, από του τάφου Μυροβλύται Όσιοι, πιστών αεί ευφραίνετε, την διάνοιαν των βοώντων˙

Αλληλούϊα.

Νόμοις της εγκρατείας, ως σοφοί νομοθέται, κοσμήσαντες υμών τα σεμνεία, γην επαγγελίας μυστικής, τον ουρανομήκη Άθω ειργάσασθε, εν ώ ζωήν αθάνατον, καρπούμεθα οι εκβοώντες˙

Χαίρετε Λόγου η ευωδία

Χαίρετε κόσμου η θυμηδία

Χαίρε των Ιβήρων λαμπάς Ιερόθεε

Χαίρε του Σωτήρος Λευΐτα Ιάκωβε

Χαίρε Ιωάσαφ ένδοξε Νήφωνος ο μαθητής

Χαίρε Σκήτης της Προμήτορος Ιλαρίων οικητής

Χαίρε Διονυσίου Ιωσήφ Μονής δόμα

Χαίρε των Αποστόλων Κοσμά ένθεον στόμα

Χαίρε ποιμήν ποιμένων ώ Κάλλιστε

Χαίρε τρυφή της Λαύρας Κωνστάντιε

Χαίρετε στάχυες θείων καμάτων

Χαίρετε σύσκηνοι των Ασωμάτων

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Ξενωθέντες τελείως, των του βίου φροντίδων, χορός Ησυχαστών μακαρίων, κατά μόνας μόνω τω Θεώ, ησύχω νω λατρεύειν ηρετίσασθε, θεοειδείς δε ώφθητε, τη θεία ενώσει βοώντες˙

Αλληλούϊα.

Όλη λελαμπρυσμένη, αρετών ταις ακτίσι, καθάπερ Εκκλησία εκ μέρους, η εξ Οσίων και Αθλητών, και Ιεραρχών του Άθω συνέλευσις, εκλάμπει εν τοις πέρασι, προς σωτηρίαν των βοώντων˙

Χαίρετε δόξης θείας επόπται

Χαίρετε Όσιοι οι θεόπται

Χαίρε της Ζωγράφου Κοσμά θείον κόσμημα

Χαίρε Κουτλουμουσίου Κυπριανέ ήδυσμα

Χαίρε Σκήτης της Προμήτορος Κοσμά κόσμος μυστικός

Χαίρε της αυτής αγλάϊσμα Λουκά Μάρτυς ο κλεινός

Χαίρε Μονής Προδρόμου ώ Λεόντιε άνθος

Χαίρε της αυτής αύθις ώ Μακάριε αύχος

Χαίρε Καυσοκαλυβίτα Μάξιμε

Χαίρε Αγιαννανίτα Μακάριε

Χαίρετε σύνδεσμοι της ομονοίας

Χαίρετε σύσκηνοι θείας ευκλείας

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Πόλεών τε και νήσων, αρωγοί και χωρίων, ώφθητε Μάρτυρες θεοφόροι, όσοι του Όρους προελθόντες, και τοις εν κόσμω Χριστόν εδοξάσατε, μαρτυρικοίς παλαίσμασι, βοώντες Χριστώ τω Κυρίω˙

Αλληλούϊα.

Ρώμη του Παρακλήτου, αριστεύσαντες  πάντες, οι εν τω Άθω θείοι Πατέρες, οδηγείτε ημάς ασφαλώς, προς εναρέτου ζωής κατορθώματα, ως ποδηγέται άριστοι, των εκβοώντων θεοφόροι˙

Χαίρετε Όσιοι θεηγόροι

Χαίρετε Μάρτυρες θεοφόροι

Χαίρε Αγιαννανίτα θείε Μητρόφανες

Χαίρε Βατοπαιδίου θρέμμα Νεόφυτε

Χαίρε Όσιε Νικόδημε νηπτικής υφηγητά

Χαίρε ένδοξε Νεόφυτε Δοχειαρίου ιδρυτά

Χαίρε Πατριαρχείας Πάτερ Νήφων η φαύσις

Χαίρε άστρον Νικήτα Σκήτης Αγίας Άννης

Χαίρε Μαξίμου Νήφων συνέκδημε

Χαίρε το νέκταρ Καρεών Νεκτάριε

Χαίρε σοφίας Νικόδημε πλήρης

Χαίρε σοφών διδαγμάτων ο μύστης

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Σκήτεων ποδηγέται, και Μονών κυβερνήται, και παντός του Όρους ευεργέται, πέλετε Πατέρες ευκλεείς, εν διαφόροις καιροίς διαλάμψαντες, πολυειδέσι πράξεσι˙ και νυν φρουρείτε τους βοώντας˙

Αλληλούϊα.

Τις αύτη η χορεία, η φαίνουσα εξ ερήμου, η συντεταγμένη ως θάμβος; Η εν τω Άθω παρεμβολή η συγκεκροτημένη θείω Πνεύματι˙ ώ αρμονίας κρείττονος! αλλ’ ούν βοήσωμεν εκ πόθου˙

Χαίρετε όρμοι χειμαζομένων

Χαίρετε βάσεις ριπιζομένων

Χαίρε Πάτερ Νείλε πηγή μύρων εύπνοε

Χαίρε Νικηφόρε τω βίω ισάγγελε

Χαίρε Σκήτης της Προμήτορος ώ Νικόδημε τρυφή

Χαίρε της αυτής ανάστημα ώ Νεκτάριε ηδύ

Χαίρε Οσιομάρτυς Ονούφριε Ιβηρίτα

Χαίρε Χριστού οπλίτα Παύλε Αγιαννανίτα

Χαίρε του Άθω Πέτρε ο πρώμαχος

Χαίρε Μονών σου Παύλε ο όρχαμος

Χαίρετε έφοροι των Μοναζόντων

Χαίρετε φύλακες των εκβοώντων

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Ύμνοις επινικίοις, των εν Άθω Οσίων, υμνήσωμεν τας ανδραγαθίας, των Οσίων και Ησυχαστών, των Ιεραρχών και Αθλοφόρων ομού, των γνωστών και ανωνύμων, βοώντες άπαντες Κυρίω˙

αλληλούΙα.

Φίλοι του Ζωοδότου, και μύσται της Θεοτόκου, ώφθητε θεοφόροι Πατέρες˙ και νυν συν Ασωμάτων χοροίς, της μεγαλοπρεπούς δόξης ετύχετε, υπέρ ημών πρεσβεύοντες, των εκβοώντων υμίν ταύτα˙

Χαίρε Προκόπιε Ιβηρίτα

Χαίρε Παχώμιε παθών λύτα

Χαίρε Ρωμανέ εν αθλήσει στερρόψυχε

Χαίρε Συμεών μονοχίτων θεόληπτε

Χαίρε Συμεών και Σάββα τε κλέος Χιλιανταρινών

Χαίρε Σάββα Οσιώτατε δόξα Βατοπαιδινών

Χαίρε Όσιε Σίμων Ασκητά Μυροφόρε

Χαίρε Αγίας Άννης Σάββα λύχνε φωσφόρε

Χαίρε Σάββα και Πάτερ Φιλόθεε

Χαίρε της Λαύρας θείε Φιλόθεε

Χαίρε Φιλόθεε Διονυσιάτα

Χαίρε Χριστοφόρε Μονής ταύτης χάρμα

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Χάριτος ουρανίου, και φωτός Τρισηλίου, τρυφώντες εν σκηναίς ουρανίοις, ο των γνωστών Οσίων χορός, και η των ανωνύμων θεία συνέλευσις, οι του Άθω πρόβολοι, φρουρείτε αεί τους εκβοώντας˙

Αλληλούϊα.

Ψάλλοντες αιωνίως, τον τρισύνθετον ύμνον, Θεώ τω Τρισηλίω Πατέρες, δέξασθε ημών τους ψελλισμούς, τη συνήθει κεχρημένοι χρηστότητι˙ ότι ου παύομεν πόθω του εκβοάν υμίν απαύστως˙

Χαίρετε Λόγου οι κληρονόμοι

Χαίρετε λύχνοι οι φωτοφόροι

Χαίρε των Οσίων χορεία θεόληπτε

Χαίρε των Μαρτύρων στρατεία θεόλεκτε

Χαίρε άθροισμα θεόσοφον ιερών Ιεραρχών

Χαίρε όμιλε πανεύφημε ευκλεών Ησυχαστών

Χαίρε Μυροχευμόνων μυροφόρε χορεία

Χαίρε ιερολόγων ιερά συνοδεία

Χαίρε πληθύς Πατέρων ανώνυμος

Χαίρε Χριστού εν πάσιν ακόλουθος

Χαίρετε πύργοι κυκλόθεν του Άθω

Χαίρετε σκέπη καμού, διο κράζω

Χαίρετε Πατέρες Όσιοι.

Ώ Πληθύς μακαρία, των εν Άθω Πατέρων, απάντων Μοναζόντων αλείπται (εκ γ’), μη παύσησθε εφοράν αεί, τόδε το Όρος όπερ ηρετίσασθε˙ ιδού γαρ μετά πίστεως, γεραίρει υμάς και κραυγάζει˙

Αλληλούϊα.

Και αύθις το Κοντάκιον.

Ήχος πλ. δ’. Τη Υπερμάχω.

Ως υποφήτας των ενθέων αναβάσεων

Και συστοιχίαν δωρεών των υπέρ έννοιαν

Τους εν Άθω μακαρίσωμεν θεοφόρους

Τους Οσίους, Ιεράρχας τε και Μάρτυρας

Ως ημών καθηγεμόνας και εκφάντορας

Τούτοις λέγοντες, χαίροις δήμε θεόλεκτε.

 

Δίστιχον.

Πληθύς πολυάριθμε Οσίων Άθω

Γεράσιμον ρύσασθε ροπής Χειρόνων.

 

 

 

Πηγές:saint.gr – fdathanasiou.wordpress.com