Ευχή….

 

Κύριε, εκέκραξα ο πτωχός

από τον ήλιο, μοίρα

δεν έχω, πλην Σου μα σαφώς

έχω χαρά και ελπίδα…

Συ η πνοή μου και το φως

για να βαδίζω ολοταχώς

στον άθλιο μου βίο,

με νούν, στο βέβαιο θάνατο

και ελπίζω στο βραβείο….

Κοιτάζω τα προβλήματα

και το Θεό, ξεχνώ.

Μήπως αυτό είναι αφορμή

αλλού για να κοιτώ….

Δέσποτα – Παντοκράτορα

που παίρνεις τις οδύνες

ας γίνουν τούτες αφορμή

να φύγω από τις χίμαιρες…

Το όνομά σου το Άγιο

τα χείλη να προφέρουν

και οι σωστικές οι χάρες σου,

τις λύσεις να επιφέρουν…

Προς σε ελπίζω για να βρω

τις λύσεις που ζητάω,  

δε ψάχνω άλλα να σωθώ

μέριμνες, προσπερνάω..

Με όπλο την ευχούλα σου

που η καρδία μου κράζει,

τα σύμπαντα συνωμοτούν

να μην αναστενάζει

τούτη η ψυχή που πλάστηκε,

τον Πλάστη να δοξάζει….

Ποιητικά προσεύχομαι

τους πειρασμούς, παρέρχομαι

και με όλες τις αισθήσεις

θα δώσεις την απάντηση

με έχεις συνηθίσει….

Είναι η πίστη ζωντανή

και γεύεται η αγάπη,

αλλού στο πρώτο σκίρτημα

θα βιώσεις την απάτη….

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής