Οι Ουρανοί Διηγούνται…..

Πόσα να ψάλλει ο ουρανός,
να σε δοξολογήσει
πόσα, να πει αυτή η καρδιά
να σε ευχαριστήσει….
Τα πάντα υμνούν τη δόξα Σου
Παντάνακτα – Σωτήρα
και εμείς σε Εσέ , ελπίζουμε
τη βέβαια, ελπίδα…
Την πλάση όλη, έφτιαξες
Θεέ μου, με ένα νεύμα,
παρών και ο Παράκλητος,
το Ζωοδόχο, Πνεύμα…
Έπλασες γη και ουρανό
να έρθει να περπατήσει
ο προϋπάρχοντας Σου , Υιός
για να την ευλογήσει…
Θάλασσες- όρη και βουνά
φωνές Αγγέλων για ωσαννά,
τη δόξα να διηγούνται
τον Πλάστη όταν θυμούνται….
Πράσινο μπλε και θαλασσί
χρώματα που έφτιαξες εσύ,
για να σε ζωγραφίσουν,
το κάλλος σου, να υμνήσουν…
Άκου, στους κάμπους τα πουλιά
για Εσέ που χάρισες λαλιά,
να διηγούνται με χαρά,
όπως τα χρόνια τα παλιά
στου παραδείσου τη γωνιά,
τη δόξα σου την κραταιά….
Στα δάση ακούω το θρόισμα
στα φύλλα όταν κινούνται,
όταν βαδίζει ο Βασιλεύς,
έτσι αυτά , διηγούνται….
Χορούς στήνουν στις θάλασσες
μύριους χορούς τα ψάρια.
Δόξα διαγράφουν στα νερά
σαν νοιώθουν Θεία χάδια…
Όπου ακούμπησα, ο Θεός
τα έχει δημιουργήσει,
δεν είναι τούτο, αφορμή,
αυτή η καρδιά να υμνήσει….
Όλα δείχνουν το κάλλος Σου
και οι ουρανοί διηγούνται,
δόξα Θεού , στα πέρατα,
άνθρωποι να θυμούνται…
Από καρδίας, εύχομαι
ο Πλάστης να φωτίσει,
εμένα τον αχάριστο
και να με πλημμυρίζει,
με της ανάστασης το φως,
και έτσι η καρδιά να ζήσει
με τη ψυχή που θα τρυγά,
το μέλι που σκορπίζει….

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής