Θαύματα τον πατρός Ιωάννου της Κροστάνδης

Μας έλεγε, ο κ. Ηλιάσεβιτς, Ρώσος υπάλληλος, για τον πατέρα Ιωάννη της Κροστάνδης τα εξής:

«Μπροστά στα μάτια μου ο Ιωάννης θεράπευσε μία φρενοβλαβή γυναίκα. Όσο ο π. Ιωάννης ντυνόταν για τη Λειτουργία, η φρενοβλαβής γυναίκα ξέφυγε απ’ εκεί­νους που την έφεραν στην εκκλησία κρατώντας την κι άρχισε να τρέχει ανάμεσα στον κόσμο φωνάζοντας. Ο π. Ιωάννης βγήκε στον άμβωνα και διέταξε τη γυναίκα: “Βγες έξω αμέσως!”. Η γυναίκα αντί να βγει άρχισε να πλησιάζει τον π. Ιωάννη κι όλο και πιο δυνατά να ουρ­λιάζει. “Βγες έξω!” της είπε ο δούλος του Θεού. Κι η φρενοβλαβής πήδησε κοντά του και τον χτύπησε στο κε­φάλι με το χέρι της. Σαν να μη συνέβη τίποτα ο π. Ιωάν­νης στεκόταν ήρεμα και φώναζε: “Βγες έξω απ’ αυτήν!”. Η γυναίκα φώναξε κι έπεσε. Όταν τη σήκωσαν, ο π. Ιωάννης τη διέταξε να κάνει το σταυρό της. Με μεγάλη δυσκολία εκείνη σήκωσε το δεξί της χέρι και έκανε το σταυρό της όπως μπόρεσε. Τη διέταξε να κάνει το σταυ­ρό της άλλη μία φορά και ακόμα μία φορά, μέχρι που θε­ραπευμένη και κουρασμένη η γυναίκα άρχισε κανονικά και καθαρά να κάνει το σταυρό της. Το δαιμόνιο την άφησε, κι εκείνη ήρεμα στεκόταν σ’ όλη τη Λειτουργία έως το τέλος. Αυτό το είδα με τα μάτια μου και βλέπον­τας τέτοιο θαύμα ανατρίχιασα από φόβο».

Ο π. Ιωάννης εμφανιζόταν από μακριά όπως ο Ά­γιος Νικόλαος και βοηθούσε τους ανθρώπους. Εγώ ήξε­ρα ένα συνταγματάρχη στον Καύκασο, ο οποίος μου έλεγε πως ο ίδιος όταν ήταν υπολοχαγός είχε τρελαθεί και πως τον είχαν δέσει με αλυσίδες σ’ ένα δοκάρι του σπιτιού του. Δεν ξέρει ποιός απευθύνθηκε στον π. Ιωάννη για να προσευχηθεί για εκείνον, αλλά θυμάται καλά ότι ένα πρωί όσο όλοι κοιμόντουσαν στάθηκε μπροστά του ο π. Ιωάννης με το δισκοπότηρο και τον κοινώνησε. Μόλις, λέει, πήρα τη μετάληψη ήρθα στα λο­γικά μου κι άρχισα να φωνάζω να με λύσουν.

 

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Εμμανουήλ, εκδ. Χρόες, Αθήνα 2010, σ. 78-79)