Άθωνας….

( Βασισμένο σε ομιλία , του Γέροντα Αθανάσιου Σιμωνοπετρίτη, για τη διαχρονική Ομολογία του Αγίου Όρους…)

 

Τούτο τον τόπο, ψηλαφώ

το μύριο, ειπωμένο..

Χρόνια χιλιάδες, ιστορώ

και ακούραστα  προσμένω,

κάτι σπουδαίο και θαυμαστό

και όσο ερευνώ, επιμένω…

Ψάχνω να βρω, στην καταχνιά

μέσα, εάν υπάρχουν χρώματα

και έτσι την γνώση αναζητώ,

πέρα στα Άγια Χώματα

και ευθύς γεμίζει η καρδιά,

με ουράνια αρώματα

που αναδύουν, από παλαιά

του Άθωνα, τα χώματα…..

 

Ψάχνω στο χρονοντούλαπο

να βρω την ιστορία

και να προσθέσω, ποιητικά

στοίχους, για μαρτυρία,

αναζητώντας  πινελιές

απ, την  μυθολογία..

Γιγάντων μάχη και  θεών

που ήταν σε διαφωνία,

τούτο τον τόπο , γέννησε

που γράφει ιστορία…..

Από τη Θράκη, πέταξε

ο  Άθως ,  έναν βράχο

τον Ποσειδώνα  για να βρει

μα πέφτει προς το βάθος…

 

Βούλιαξε μες, τη θάλασσα,

νέος  φυτρώνει χώρος,

που ο θρύλος τον ονόμασε

του Άθωνα, το όρος…….

Άλλη σελίδα , έγραψε

πως πέρα εκεί ,  η Δάφνη

φυλάει την παρθενία της

στου λιμανιού, μια άκρη..

Έτσι εις τον Απόλλωνα

το σώμα , δε θα δώσει

και χώρος προδιαγράφηκε

την παρθενία ,  να  σώσει…

 

Είναι θαρρώ  προπύργιο

μέγα και κραταιό.

φρούριο για τους Έλληνες,

που  σώζει, απ, το κακό

και  εξοστρακίζει μακριά,

το βάρβαρο, εχθρό…

Πλέοντας ο  Μαρδόνιος

να πάρει την Ελλάδα,

στον Άθωνα προσέκρουσε,

και  του έφερε ζαλάδα..

Εκεί ακόμη θα χαθούν

τα  πλοία   απ, την Σπάρτη,

σαν στρατιώτης κράτησε,

ετούτο τον αντάρτη…

Σαν ένωσε  ο Αλέξανδρος

σε ένα, την Ελλάδα ,

έγινε πρόταση σε αυτόν,

άγαλμα, σαν Παλλάδα

όλος ο Άθως να γενεί

με τη την τρανή , μορφή του,

να σκιάζονται οι εχθροί του…

((Αφήστε ετούτο το βουνό

θα ειπεί , στην ησυχία)),

σεβόμενος  προφητικά

τα προ αιώνων, Θεία….

 

Προς   την Κύπρο , η Θεοτόκος

έπλεε, σε ένα πλοίο…

Ξάφνου  η θάλασσα  ((θυμώνει ))

τρικυμία φανερώνει

και πλοίο αγκιστρώνει ,

σε βουνό που ελευθερώνει

και τους ουρανούς, ενώνει….

Είπε ,τούτος  ιδικός μου

θα είναι τόπος και το βιός μου..

Κλήρος  και Άγιο περιβόλι

Παραδείσου, νέα πόλη….

Όπου αγγίξεις , ένα δάκρυ

ένας πειρασμός,  στην άκρη.

Δόξα στον Θεό Πατέρα

με πρεσβεία τη Μητέρα

και δυο, λέξεις,  στον αιθέρα.

Κύριε Ελέησον , παντιέρα…..

 

Το  είπε Αυτή , στον Αθωνίτη

στο ιδικό μου, ετούτο  σπίτι

θα είμαι ακοίμητος φρουρός

και δεν θα είσαι μοναχός…

θα φροντίζω τον καθένα

που δοξολογά τον Έναν…

ψάλε εσύ , εις το Παιδί μου

και στον ουρανό μαζί μου

θα είσαι, με τους εκλεκτούς

στους δυστήνους μας καιρούς…

Κράτα εσύ τους στεναγμούς,

παίρνω εγώ, τους οδυρμούς

θλίψεις – μέριμνες και άλλα

για να φθάσεις στα μεγάλα,

στου παράδεισου, την άκρη

μέσα  σε πελάγη, δάκρυ..

 

Μοναστήρια και καλύβες,

σπήλαια – σκήτες και ότι είδες …

Λάβρες , μες, τις ερημιές

και αόρατοι ασκητές…..

Πάνω από χίλια χρόνια

πολεμούν, σε ζέστη- χίονια

για να ζήσουμε , αιώνια,

μακριά, απ τα καταχθόνια…

Σε ακμή  ή  λειψανδρία

η ευχή είναι ευλογία…

Ναι  υπάρχει  υπογραφή,

έχει του Θεού αφή…

 

Στης ορθοδοξίας το φάρο

τρέμει και θρηνεί , ο χάρος…

Είναι αδελφοί η Ελλάδα

και το Όρος , Θεία δάδα….

φως που φέγγει παγκοσμίως

την παράδοση , κυρίως….

Σε σκλαβιά,  η  ελευθερία

τι σοφά, Πρόνοια Θεία,

πρώτα εκείνο θα μιλήσει,

το κακό για να σιγήσει…

Στο Θεό και στους ανθρώπους,

ξέρει ο Μοναχός τους τρόπους…

Τόπος είναι αγιασμένος

και  από Χάρη, ποτισμένος….

 

Και ήρθε η Χιλιετηρίδα,

άραγε, τι να γιορτάσω…

Χίλια χρόνια, ευλογία

ή να κλάψω , να ξεσπάσω…

Μια χούφτα καλογέρια

και ερείπια θα μετρήσω,

Παναγία μου βοήθα

άλλο για να μη θρηνήσω…

Τέλειωσε πια ο κανόνας

που είχε ο Θεός, ορίσει,

Προσευχή στο κάθε δώμα

πλέον, ο καθείς θα ακούσει

και έπαψε το Άγιο Όρος,

να είναι , εν δυνάμει  πτώμα….

Όλα πια τα Μοναστήρια

έχουν νέους Καλογέρους

που  δοξάζουν νύκτα μέρα

με δεήσεις και με αίνους..

Έκαψαν , πτυχία και ανέσεις

και προσμένουν, ((επιθέσεις)),

να ανταποδώσει   ο Πλάστης

της καρδιάς, τις καταθέσεις..

 

Πενήντα πάντα θα μετρώ

να χει ο Άθως , Άγιους

το πλοίο για να  ρυμουλκούν,

μακριά,   απ, το ναυάγιο…

Και όταν ρωτά, ο Πλάστης μου,

ως έκανε στα Σόδομα,

να του απαντούν δια προσοχής,

Κύριε , μην δεις τα Γόμορρα…

Έτσι στην άθλια τη ζωή

που ρέπει, προς την πτώση,

μια μόνο,  ενάρετη ψυχή

θα ελκύει, αγάπη τόση…

Αγάπη είναι ο Θεός

δεν θέλει το κακό μας,

παρά τις ενοχές μας…

Δικαίων ακούει προσευχές

και δίδει ενάρετες ψυχές….

 

Επιστροφή λαχτάρισε,

τον Άθωνα μας χάρισε

κοντά του μας προσκάλεσε

την δίκαια, ανακάλεσε

της πτώσης τιμωρία

και έδειξε τρόπο πρακτικό,

να επέλθει σωτηρία…

Εκεί προσεύχονται οι ψυχές

καρδίας   θυμιατήρι.

Δοξολογία και δέηση

δυο λέξεις – ξυπνητήρι…

Aντιφωνούν   στις παρυφές

του ουρανού τις υψηλές,

και  έτσι  ελκύουν  τις σωστικές

άμετρες, Θείες δωρεές.

Άγιο το Όρος και ειν, σαφές….

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής,