Θυμός, οργή, κραυγή έκ τού στόματος υμών μή έξελθέτω

Γέροντα, τώρα τελευταία όλο νευριάζω και θυμώνω με το παραμικρό.
– Θυμός, οργή, κραυγή έκ τού στόματος υμών μή έξελθέτω!
Αυτό το παθαίνεις από τον υπέρμετρο εγωισμό σου.
“Οργή ανδρός, δικαιοσύνη Θεού ου κατεργάζεται”.
Θα πρέπει ν’ αντιδράς και να προσπαθείς να συγκρατείς τον εαυτό σου, και να προσεύχεσαι να σού δοθεί ταπείνωσης.
Να παρακαλείς και την Παναγία: «Υπεραγία Θεοτόκε, διά πρεσβειών τού φύλακος αγγέλου μου, των Αγίων Θεοδώρων και πάντων των Αγίων, χάρισε μου την ειρήνη τού Υιού σου».
Να παρακαλάς: «Κύριε δώσε μου διπλή την χάριν της επιγνώσεως της ελεεινότητας μου κι αναξιότητας μου, όπως έδωσες διπλή την χάριν τού Προφήτου ’Ηλίου στον Προφήτη Ελισαίο». Αυτά θα σου συμβαίνουν. Τα επιτρέπει κι ο Θεός, για να δεις τον εγωισμό σου, να ταπεινωθείς. Να δεις την αδυναμία σου.