Κινηματογραφική απόλαυση για τυφλούς

Βρετανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin, εργάζονται πυρετωδώς επάνω στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών με στόχο την ενίσχυση της τηλεοπτικής και κινηματογραφικής απόλαυσης ατόμων με προβλήματα όρασης.

Σύμφωνα με την επικεφαλής της μελέτης, δρα Μαριάνα Λόπεζ, η ομάδα της έχει προχωρήσει ήδη στις πρώτες επιτυχείς δοκιμές στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν ηχητικά και άλλα ακουστικά συστήματα.

«Ένα από τα βασικά προβλήματα της απλής ηχητικής περιγραφής είναι ότι δεν αποτελεί μέρος της ευρύτερης δημιουργικής διαδικασίας που βοηθάει τον θεατή να βιώσει μια ολοκληρωμένη εμπειρία» εξηγεί η ίδια. «Η μεταφορά της υπόθεσης μιας ταινίας μέσω π.χ. της αφήγησης δεν μπορεί να προσφέρει στον δέκτη την καλλιτεχνική ματιά του σκηνοθέτη. Η ηχητική περιγραφή υπάρχει εδώ και μερικές δεκαετίες, διάστημα κατά τη διάρκεια του οποίου έχουν αναπτυχθεί υπέροχες τεχνικές και τεχνολογίες ήχου».

«Τρισδιάστατα» ηχητικά ερεθίσματα

Οι ερευνητές δημιούργησαν την ηχητική εκδοχή μιας σύντομης ιστορίας (Lamb to the Slaughter) του φημισμένου βρετανού συγγραφέα Ρόαλντ Νταλ – γνωστός στο ευρύ κοινό για το έργο του «Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας». Στόχος τους ήταν να προσφέρουν στον ακροατή τη δυνατότητα να ακολουθεί την πλοκή και την δράση της ταινίας, ξεφεύγοντας από το γνωστό μοτίβο της αφήγησης.

Με τη βοήθεια συστημάτων surround, ηχητικών εφέ και τεχνικής «διαστρωμάτωσης» του ήχου ο ακροατής λαμβάνει ένα… τρισδιάστατο ακουστικό ερέθισμα που του επιτρέπει να αντιλαμβάνεται την υπόθεση με «προοπτική» κατανοώντας π.χ. αν κάποιος βρίσκεται στο βάθος του δωματίου. Προστέθηκαν ακόμα, επιμέρους ηχητικά στοιχεία τα οποία εμπλουτίζουν την ιδέα που διαμορφώνει ο ακροατής (π.χ. οι χτύποι ενός ρολογιού) γύρω από τον χώρο στον οποίο διαδραματίζεται η κάθε σκηνή.

Σε επόμενη φάση, οι επιστήμονες στοχεύουν στην ηχητική μεταφορά μιας κινηματογραφικής παραγωγής.

«Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια ενισχυμένη εκδοχή της ηχητικής περιγραφής η οποία να επιτρέπει τόσο σε άτομα που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης, όσο και σε τυφλούς, τη δυνατότητα να απολαμβάνουν ισάξια την εμπειρία του εν λόγω υλικού, γεφυρώνοντας έτσι το χάσμα που οδηγεί τους δεύτερους στην κοινωνική αποξένωση» καταλήγει η δρ Λόπεζ.