Συνάντηση με τον Άγιο Παΐσιο λίγο πριν την κοίμηση του
20 Ιανουαρίου 2015
του Αριστείδη Βικέτου
στο amen.gr
Ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Μελίτων, μέλος της Κανονικής Επιτροπής του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και ο καθηγητής Ιστορίας της Ορθόδοξης Θεολογίας και Δογματικής στην Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γεώργιος Μαρτζέλος, ο οποίος από το Μάιο του 1994 μέχρι τον Οκτώβριο του 1996 διετέλεσε Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους, καταθέτουν την εμπειρία, που βίωσαν με τον Άγιο, από προχθές Γέροντα Παΐσιο, λίγο πριν από την κοίμησή του.
Ο κ. Μελίτων επισκέφτηκε τον Γέροντα Παΐσιο την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος του 1994, στην Μονή της Σουρωτής. Ο Γέροντας, όπως μας είπε ο κ. Μελίτων, πονούσε και δεν δεχόταν επισκέψεις, αλλά «την ελαχιστότητά μου την εδέχθη, κατ’ εξαίρεση, παρά τις αντιρρήσεις της Ηγουμένης και των μοναζουσών». Ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας έμεινε με τον Γέροντα περίπου 45 λεπτά και είχαν πνευματική συνομιλία. Ο Μητροπολίτης μας είπε: «Αφού φίλησα το χέρι Του και πήρα την ευχή Του, μου έδωσε με ειδική αφιέρωση την εικόνα του Γέροντος Του, Αγίου Αρσενίου, που είχε πάνω από το κρεββάτι του πόνου Του με ιδιόγραφη αφιέρωση, «εις τον Σεβασμιότατον Φιλαδελφείας κύριον Μελίτωνα δια να εύχεται, Μοναχός Παΐσιος». Επίσης μου έδωσε δυο εικονίδια ξύλινα, από αυτά που έφτιαχνε ο ίδιος, ένα για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και ένα για τον Μητροπολίτη Σεβαστείας Δημήτριο, τα οποία τους τα παρέδωσα μόλις επέστρεψα στην Πόλη». Επίσης, ο Μητροπολίτης Μελίτωνας μας είπε ότι, όταν Γέροντας Παΐσιος ήταν στο Άγιο Όρος, περνούσε από το κελί του στην Παναγούδα και απολάμβανε το παξιμάδι, που του πρόσφερε, κυρίως όμως τις συμβουλές Του. «Προσωπικά οφείλω πολλά στη ζωή μου και στην ταπεινή εκκλησιαστική διακονία μου στους Αγίους Πορφύριο και Παΐσιο», κατέληξε ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας.
Ο καθηγητής Γεώργιος Μαρτζέλος, πριν να ορκιστεί στο Ελληνικό ΥΠΕΞ ως Διοικητής του Αγίου Όρους σκέφτηκε να περάσει από το μοναστήρι της Σουρωτής, όπου φιλοξενείτο ασθενής ο μακαριστός Γέροντας για να πάρει την ευχή του. Όμως ήταν αδύνατο να πλησιάσει στο μοναστήρι, γιατί, όπως μας είπε, «ένα τεράστιο καραβάνι από πούλμαν και αυτοκίνητα ήταν παραταγμένο από το μοναστήρι μέχρι κάτω στο δημόσιο δρόμο, που έδειχνε ότι υπήρχε τεράστια κοσμοσυρροή από τα διάφορα μέρη της Ελλάδος. Όλος εκείνοι οι άνθρωποι που είχαν φτάσει εκεί ήθελαν, έστω και με ένα σημείωμα, να καταθέσουν το πρόβλημά τους στο μακαριστό Γέροντα και να εκζητήσουν τις θερμές προσευχές του». Ο καθηγητής πήγε ακόμη δύο φορές στην Μονή. Την πρώτη δεν κατάφερε να δει τον Γέροντα, λόγω και πάλι της κοσμοσυρροής και την δεύτερη, γιατί είχε υψηλό πυρετό και ήταν καταπονημένος.
Λίγες μέρες μετά την τρίτη επίσκεψη ο μακαριστός Γέροντας πήγε για εξετάσεις και νοσηλεία στο Θεαγένειο Νοσοκομείο. Η φίλη του καθηγητή Μαρτζέλου, κοινωνική λειτουργός, Χριστίνα Οικονόμου, το πρωί της Πέμπτης 14 Απριλίου, πλησίασε το Γέροντα και του ανέφερε πως ο καθηγητής ήθελε να πάρει την ευχή του, πριν αναλάβει τα καθήκοντα του ως Διοικητής του Αγ. Όρους.
Σύμφωνα με την κατάθεση του καθηγητή Μαρτζέλου ο Άγιος Παΐσιος είπε στην κοινωνική λειτουργό:«Πάρε επειγόντως το Διοικητή στο τηλέφωνο και πες του να έλθει τώρα αμέσως εδώ. Πρέπει να τον δω, για να του δώσω κάποιες οδηγίες». Ο καθηγητής Μαρτζέλος πήγε στο νοσοκομείο με άλλους συναδέλφους του, που ήθελαν και αυτοί να πάρουν την ευχή του Γέροντα. Αφού τους ευλόγησε έναν-ένα ξεχωριστά, στράφηκε προς τον κ. Μαρτζέλο και του είπε: «Εσύ μη φύγεις. Κάθισε, γιατί έχω να σου πω κάποια πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις ως Διοικητής στο Άγ. Όρος».
Ο καθηγητής Μαρτζέλος αναφέρει για την κατ’ ιδίαν συνάντηση του με τον Γέροντα: «Κατ’ αρχήν», άρχισε να μου λέει με πόνο ψυχής, «πρέπει να γνωρίζεις ότι έχει εισβάλει δυστυχώς το κοσμικό πνεύμα στο Άγ. Όρος, με κίνδυνο να αλλοιωθεί το ασκητικό πνεύμα του αγιορειτικού μοναχισμού. Έχω ένα μοναχό δίπλα στο κελί μου που βγαίνει στον κόσμο και επιστρέφει στο κελί του με το τζιπ. Τι το θέλει ο ευλογημένος το τζιπ στο Άγ. Όρος; Μοναχοί είμαστε, δεν μας χρειάζονται αυτά τα πράγματα. Πρέπει λοιπόν ως Διοικητής να φροντίσεις να σταματήσει αυτή η εισβολή του κοσμικού πνεύματος στο Άγ. Όρος. Έπειτα θα πρέπει να έχεις υπόψη σου ότι οι δεκατρείς (Μονές) κήρυξαν ανταρσία κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου και γι’ αυτό θα αντιμετωπίσεις ως Διοικητής δύσκολα προβλήματα, αλλά για να βγεις από το αδιέξοδο, θα κάνεις ό,τι σου πει η Ελληνική Πολιτεία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Γιατί δυστυχώς, πρέπει να ξέρεις ότι ο τάδε, ο τάδε, ο τάδε… (και άρχισε να μου απαριθμεί ονόματα αξιωματούχων του Αγ. Όρους και της Εκκλησίας γενικότερα) δεν επιδιώκουν το καλό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ελληνικής Πολιτείας».
Μετά από ένα μήνα ο Άγιος Παίσιος βγήκε από το νοσοκομείο και πήγε και πάλι στο μοναστήρι της Σουρωτής. Ο καθηγητής Μαρτζέλος είχε αναλάβει τα καθήκοντα του Πολιτικού Διοικητή του Αγ. Όρους και θεώρησε καλό, πρίν πάει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για να υποβάλει τα σεβάσματα του στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, να περάσει από το μοναστήρι της Σουρωτής και να πάρει και πάλι την ευχή του Παϊσίου. Τον συνόδευε ο μακαριστός Γέροντας Διονύσιος Μικραγιαννανίτης και δύο-τρεις άλλοι πατέρες της συνοδείας του. «Μόλις του ανέφερα ότι επρόκειτο να μεταβώ στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για να υποβάλω τα σέβη μου στον Οικουμενικό Πατριάρχη, μου είπε με ύφος παρακλητικό: «Θα ήθελα να μεταφέρεις στον Παναγιώτατο και τη μετάνοιά μου. Και να ξέρεις κάτι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ό,τι καλύτερο έδωσε ο Θεός στην Ορθοδοξία τα τελευταία χρόνια».
Σε αυτή την τελευταία συνάντηση ο καθηγητής Μαρτζέλος ανέφερε στον Γέροντα ότι, όταν ήταν μαζί του στο Θεαγένειο Νοσοκομείο και συζητούσαν, πέθανε η μητέρα του». Ο κ. Μαρτζέλος θυμάται τα τελευταία λόγια του Αγίου Παϊσίου: «Μη στενοχωριέσαι. Γνώριζε ο Θεός τι έκανε. Το επέτρεψε, για να κάνεις καλύτερα το έργο σου».
