Ευεργεσίες ……..

 

 

 

Σε δρόμους του ανεξήγητου

πάλι θα περπατήσω,

αυτά που δεν κατάλαβα

απόψε θα  εξηγήσω…..

Βρίθει η ζωή με θαυμαστά

και με ευεργεσίες,

λίγα καταλαβαίνουμε

και λέμε, ευχαριστίες…..

Είναι αλήθεια ο θεός

αυτούσια  αγάπη,

γνωρίζει τις προθέσεις μας

και κάνει , εάν πρέπει κάτι…

Και  είναι μύρια αληθινά

που γίνονται τα βράδια,

πέρα εις τα ψηλά βουνά ,

στο φως και στα σκοτάδια..

Παίρνει , κερί και προσευχή

ο μοναχός και λέει,

ελέησον το δούλο σου,

και από τον πόνο κλαίει…

Είπα και εγώ μια προσευχή

και ζήτησα δεήσεις,

για μια ψυχή που πόνεσε,

να έρθεις να βοηθήσεις…

Είπαν με στόμφο οι γιατροί

πως δεν υπάρχει ελπίδα,

είπα υπάρχει και ο Θεός

που βγάζει, απ, την παγίδα..

Αγόγγυστα πως καρτερεί

είπα Θεέ μου,  κοίτα

μια ευκαιρία δώσε του,

εάν θέλεις , ξανακοίτα…

Στο όρος το Πανάγιο

άρχισαν τις δεήσεις,

τάραξα γη και ουρανούς

να έρθεις, να βοηθήσεις…

Χρυσόστομο,  προσκάλεσα

Χαράλαμπο και άλλους,

Νικόλαο και  Σιλουανό,

και ας δε μου αξίζει , κάλλος…

Στο Τρίκορφο και στο νησί,

έκραξα, εκ καρδίας

στα σπήλαια, στην  Επίδαυρο

κτύπους , αγνής καρδίας….

Πλάστη  μου, είπα,   σώσε τον

τέκνον είναι δικό σου,

τα πρέπει  δώσε του εάν θες,

πριν δει το Αρχοντικό σου….

Και τέλος επιστράτευσα

Εκείνη που θησαύρισα,

στο βάθος της καρδίας,

Παντάνασσα μου έκραξα

δράξε της ευκαιρίας…

Για μυριοστή να δοξαστεί

φορά. το όνομά σου,

πως πάλιν ήρθες αρωγή

στα τέκνα τα δικά σου….

Με τον Σταυρό σου σφράγισα

το πονεμένο σώμα,

τόσες δωρεές, ψιθύρισα

και δεν ήρθες, ακόμα…..

Τάχος  διέψευσες Σεπτή,

γιατί  είσαι Μάνα αληθινή,

και σκέπεις τα τεκνία.

Αλήθεια πως το ξέχασα

είσαι , Παραμυθία….

Κάτι αλήθεια εδώ συμβαίνει

ποιος , δε το καταλαβαίνει.

Ψηλαφώ, το Θείο χάδι

διαλύεται το σκοτάδι……

Ωχριούν της φύσης , νόμοι,

Θείοι, τον βαστάζουν ώμοι…

Σείει, ακόμη η προσευχή

τη ζωή , απ, την αρχή.

Νέοι ανοίγονται πια δρόμοι

δεν χωρούν εδώ, οι νόμοι….

Απειρόκαλη Μητέρα

κράτα, πάλιν την φοβέρα.

Δώσε χρόνους και υγεία

ως Παντάνασσα- Κυρία…

Στην πρόνοια  σου, αφήνομαι

Κύριε και Θεέ μου,

και τα ενάντια, απέτρεψε

Πλάστη – Δημιουργέ μου…

 

Μνάσων  ο Παλαιός Μαθητής