Πάτμος, Τελειότητα με το κενό, Πολιτεία  (Patmos, Perfection par le vide, Ville d’Annie Salager)

ΠάτμοςΤα δρομάκια πετούσαν δια των περασμάτων
τον ορυκτό λαβύρινθό τους στον θαλάσσιον ορίζοντα
θραύσματα χρόνου και σχίσιμο περιβολιών.
Ανέβηκα προς το σπήλαιο όπου ξαναγεννιέται
μέρα με τη μέρα το μυστικό όνομα του νησιού.
Μύρισα το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη
άνοιξα την σκοτεινή σάρκα του καθολικού του
που χαλιναγωγεί την σάρκα
σβήνει τις αγιογραφίες, τα γλυπτά
κατόπιν τυφλωμένη από τα πετάγματα
των τρούλων και των σκαλών στον ουρανό
απόλαυσα του θάμβους του χώρου
κι έψαξα χωρίς να βγάλω λέξη
την αόρατη τάξη της χάρης.

PatmosLes ruelles jetaient dans les trouées
leur labyrinthe minéral sur l’horizon marin,
fragments de temps et dιchirure de jardins.
Je suis montée vers la grotte où renaît
jour après jour le nom secret de l’île.
J’ai respiré le monastère de Saint-Jean,
ouvert la pulpe obscure de son Catholicon
qui réfrène la chair
éteint les fresques, les sculptures,
puis aveuglée par des envols
de dômes et d’escaliers dans l’azur
j’ai joui des éblouissements de l’espace
et cherché sans mot dire
l’ordre invisible de la grâce.

Τελειότητα με το κενόΠίσω από τα βότσαλα
το νερό ξεπέρασε την διαφάνειά του
και οι βράχοι με πρόσωπα ανέμου
μεταδίδουν την δύναμή τους στο πρωί.

Ο ουρανός ενημερώθηκε
τα ξέχασε όλα.

Μια λυγισμένη πλάτη στην ακτή
αλλάζει κλίμακα στον ορίζοντα.

Perfection par le VideDerrière les galets
l’eau a franchi sa transparence
et les rochers aux figures de vent
communiquent leur force au matin

Le ciel s’est mis à jour
il a tout oublié

Un dos courbé sur le rivage
change d’échelle à l’horizon.

ΠολιτείαΑγάπησα
και τα βράδια στο Σύνταγμα,
αυτά από τα οποία ένα κυπαρίσσι
σκορπίζει την μυρωδιά τους,
όπου η αιωνιότητα
ανακατώνεται στα λουλούδια
των παλαιών λεμονιών.

J’ai aussi aimé
les soirs à Syntagma,
ceux dont un cyprès
disperse l’odeur,
où l’éternité
se mélange aux fleurs
des vieux citronniers.