Δήλωσις της Α.Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά την αναχώρησιν Αυτού εκ Θράκης

(24 Σεπτεμβρίου 2014)

Κατακλείομεν σήμερον την επίσκεψίν μας εις τέσσαρας Μητροπόλεις του Οικουμενικού Θρόνου των λεγομένων Νέων Χωρών.
Επιστρέφομεν εις την Βασιλίδα των πόλεων και το Ιερόν μας Κέντρον έμφορτοι από βιώματα, συγκινήσεις, εντυπώσεις, εμπειρίας και αναμνήσεις, αι οποίαι θα μας συνοδεύουν διά βίου. Επιστρέφοντες εκάστοτε νοερώς πλησίον σας, παμφίλτατοι Θράκες, θα ευφραίνεται η ψυχή μας και θα αντλούμεν δύναμιν και αντοχήν διά να συνεχίζωμεν την πορείαν μας εις τον εν τη έδρα ημών ανάντη δρόμον του χρέους και της ευθύνης.

Όθεν, ευχαριστούμεν θερμώς τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκο-πον Αθηνών και πάσης Ελλάδος αδελφόν και συλλειτουργόν ημών κ. Ιερώνυμον, τους Ιερωτάτους αδελφούς ποιμενάρχας των Ιερών Μητροπόλεων τας οποίας επεσκέφθημεν, τους Εξοχωτάτους άρχοντας και τον λαόν του Θεού δι᾿ ο, τι μας εχάρισαν πλουσιοπα-ρόχως κατά τας ημέρας της εν τω μέσω αυτών Πατριαρχικής παρουσίας μας.

Μας ηρώτησε κάποιος, κατά τρόπον προκλητικόν, προ τινων ετών: Παναγιώτατε, έχετε την Διασποράν. Διατί θέλετε και τας Νέας Χώρας; Και απηντήσαμεν αμέσως και ευθέως: Διότι μας ανήκουν. Ανήκουν εις την Μητέρα σας μαρτυρικήν Εκκλησίαν, η οποία έδωσε το αίμα της δι᾿ αυτάς, διά να μείνουν επαρχίαι Ελληνικαί τας επροστάτευσε κατά τον Μακεδονικόν αγώνα και πάντοτε, διαχρονικώς. Αποτελούν αναπόσπαστον τμήμα της πνευματικής και κανονικής δικαιοδοσίας της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.

Η σχέσις μας δεν είναι ποσώς εθιμοτυπική, είναι πολλώ μάλλον ευχαριστιακή, λειτουργική.
Οι ποιμενάρχαι των Μητροπόλεων τούτων είναι προσφιλείς αδελφοί Ιεράρχαι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενώ συμμετέχουν εις την διοίκησιν της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, την οποίαν αι Ιεραί Μητροπόλεις των συναποτελούν ομού μετ᾿ εκείνων της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, συμφώνως και προς τον Καταστατικόν Χάρτην αυτής.

Προτρεπόμεθα και παρακαλούμεν αδελφικώς όπως οι Ιερώτα-τοι Ιεράρχαι ούτοι έχωσι πλήρη συνείδησιν του γεγονότος ότι ανήκουν δικαιωματικώς εις την Ιεραρχίαν της πρωτοθρόνου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, τουθ᾿ όπερ αποτελεί δι᾿ αυτούς υψίστην τιμήν και τουτ᾿ αυτό προνόμιον, το οποίον πολλοί θα εζήλευον.
Από της άλλης πλευράς, εις ουδένα επιτρέπομεν να αμφισβη-τήση τα από αιώνων απαράγραπτα δικαιώματα του Οικουμενικού Θρόνου επί των περί ων πρόκειται Μητροπόλεων, αι οποίαι αποτελούν την ενδοχώραν αυτού, ιδιαιτέρως μετά την απογύμνωσίν του από τας επαρχίας του εν ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία (πάντως, ουχί εξ υπαιτιότητος της Μητρός Εκκλησίας).
Προς ουδένα αντιδικούμεν. Αλλά και δεν πρόκειται να απεμπο-λήσωμεν ποτέ τα δικαιώματα της Μητρός Εκκλησίας επί των Ιερών αυτής Μητροπόλεων εδώ εις την αγιοτόκον Θράκην, την αναμφισβητήτως Ελληνικήν και αιματοβαμμένην Μακεδονίαν, την υψηλόφρονα Ήπειρον και τας ερατεινάς νήσους του Αρχιπελάγους, διότι το αντίθετον θα ήτο προδοσία της ιστορίας της πίστεως και του Γένους.
Ας σεβασθούμε όλοι την Μητέρα μας Εκκλησίαν. Η οποία αγωνίζεται κενωτικώς, διακονεί, προσφέρει, συμβάλλει εις την ενότητα της Ορθοδοξίας και τον διάλογον συμφιλιώσεως και συνεργασίας μετά των μη Ορθοδόξων, διά την ειρήνην του κόσμου, διά την δόξαν του Θεού.
Απευθύνομεν έκκλησιν από του Φαναρίου, από της Βασιλευού-σης, από του Ιερού μας Κέντρου, να το στηρίξωμεν, να το ενισχύσω-μεν, να το βοηθήσωμεν να εκπληρώση την οικουμενικήν αποστολήν του, η οποία συνάδει προς την οικουμενικότητα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Έρρωσθε εν Κυρίω!
Σας ευχαριστούμεν ευγνωμόνως και σας ευλογούμεν πατρικώς, ως ο Πατριάρχης του Γένους.