Επιτέλους, ας κάνουμε σωστά τον σταυρό μας !

Να κάνης το σημείο του σταυρού κανονικά. Γιατί δυστυχώς στα άπιστα αυτά χρόνια που ζούμε έγιναν όλα μόδα. Μόδα στα μαλλιά, μόδα στα ρούχα, μόδα στα παπούτσια, μόδα παντού…
Έγινε μόδα δυστυχώς και η Eκκλησία μας. Κάτω στην Αθηνα βλέπεις δυστυχώς τους νομάρχες, τους υπουργούς, τους πρωθυπουργούς, δεν ξέρω ποιοί άλλοι είναι αυτοί όλοι, που δεν κάνουν το σταυρό τους.
Αυτό που κάνουν νομίζεις πως είνε κανένας γύφτος που παίζει βιολί. Δεν είναι σταυρός αυτός. Είναι εμπαιγμός, είναι κοροϊδία.
Είναι θεομπαίκτες αυτοί. Κ ἐσεῖς εδώ να μην είστε θεοπαίκτες.
Λυπήθηκα σήμερα, που κοίταζα τα μικρά παιδιά και μερικούς μεγάλους που μπαίνανε στην εκκλησιά και δεν κάνανε το σταυρό τους κανονικά. Δεν είνε ο σταυρός το βιολί του γύφτου.
Να τον κάνης κανονικά.

Αν πας στον πάπα, οι φράγκοι κάνουν το σταυρό τους με τα πέντε δάκτυλα. Οι χιλιαστές, οι γιαχωβάδες ―που δεν υπάρχει τέτοια χολέρα εδώ― τους κόβεις το χέρι και σταυρό δεν κάνουν.
Πως θα σε καταλάβω ότι είσαι Ορθόδοξος Χριστιανός; Θα σε καταλάβω από το σταυρό.
Πως δηλαδή;

Θα πάρης τα τρία δάκτυλά σου, θα τα ενώσης• Πατήρ, Υιός και άγιον Πνεύμα, είνε η αγία Τριας. Θα τα βάλης στο κούτελο. Γιατί στο κούτελο; Όπως ο αετός ψηλώνει, έτσι και ο Χριστός ήτανε επάνω στα ουράνια και χαμήλωσε χαμήλωσε χαμήλωσε, και ήρθε και κατέβηκε στη γη.
Χριστέ, που ήσουν στα ουράνια και κατέβηκες κάτω στην κοιλιά της υπεραγίας Θεοτόκου• Χριστέ, σ εὐχαριστοῦμε, που ήσουν πάνω στον ουρανό.
Όταν πάμε το χέρι κάτω, να λέμε• «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς».
Δεξιά• Χριστέ, αξίωσέ μας να πούμε μαζί με το ληστή, «Μνήσθητί μου, Κύριε, εν τη βασιλεία σου» (Λουκ. 23, 42).
Και αριστερά• Χριστέ μου, μη με βάλης στην κόλασι. Αυτά λέμε, αυτός είνε ο σταυρός. Όταν κάνης κανονικά το σημείο του σταυρού, κανονικά, κάνεις μια ολόκληρη προσευχή.
Επαναλαμβάνω• να μην είστε θεομπαίκτες.
Να κάνετε το σταυρό σας όπως τον κάνανε στη Σεβάστεια και στον Πόντο. Εκεί ήταν χριστιανισμός. Εκεί ήταν ο Χριστός.
Από την ώρα που μπήκατε στα καράβια οι Μικρασιάτες, χάσατε την πίστι σας. Μέσα στα καράβια μάθατε να βλαστημάτε το Θεό. Στη Μικρά Ασία κάνανε το σταυρό τους και κλαίγανε οι άνθρωποι• και ζούσανε 400 χρόνια μέσα στην Τουρκιά με τον τίμιο σταυρό.
Λοιπόν εσείς που κατοικείτε στα Ίμερα να κάνετε το σταυρό σας κανονικά.
ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΑΣ ;
Και πότε να κάνετε το σταυρό σας;
Ξυπνάς πρωί – πρωΐ; Κάνε το σταυρό σου. Πας στη δουλειά; Κάνε το σταυρό σου.
Πηγαίνεις στο χωράφι; Κάνε το σταυρό σου. Σπέρνεις, γυρίζεις από το χωράφι, μπαίνεις στο σπίτι; Κάνε το σταυρό σου. Κάθεσαι στο τραπέζι; Κάνε το σταυρό σου. Πας να κοιμηθής; Κάνε το σταυρό σου.
«Πέφτω κάνω το σταυρό μου,
άγγελο έχω στο πλευρό μου».
Εσύ η γυναίκα ζυμώνεις; Κάνε στη ζύμη το σταυρό σου. Παντού και πάντα να κάνετε το σταυρό σας. Ο σταυρός είνε φύλακας «πάσης της οικουμένης».
Και τώρα κάτι άλλο.
Σήμερα, του Σταυρού, τέτοια άγια ημέρα, μη φάτε τίποτε.
Μην κάνετε σαν κάτι εκεί στα Λιβερά, κάτι Πόντιους. Μπασταρδέψανε που ήρθαν εδώ στην πατρίδα μας. Τέτοια άγια ημέρα ψήνανε γουρουνόπουλα και κόττες και είχαν φέρει ολόκληρο αυτοκίνητο με μπιραρία από την Κοζάνη.
Στη Μικρά Ασία τέτοια μέρα τρώγανε τότε ψωμάκι με ξύδι. Τώρα σαν πεινασμένα όρνεα, σαν τα κοράκια πέφτουν πάνω στα κρέατα. Μην κάνετε εσείς σήμερα τέτοια πράγματα.
Να πάτε στα σπιτάκια σας και να κάνετε προσευχή. Γιατί έρχονται κακές ημέρες στο έθνος μας, χειρότερες απ αὐτὲς που είδαμε.
ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ
Και κάτι άλλο. Λίγοι είστε εδώ στην εκκλησία. Σας συμβουλεύω, αυτά που σας είπα, όπως ο Χριστός είπε τα λόγια του στους δώδεκα αποστόλους κ ἐκεῖνοι τα σκόρπισαν παντού, έτσι κ ἐγὼ σας εξορκίζω μπροστά στην εικόνα του Χριστού, κ ἐσᾶς τα παιδιά κ ἐσᾶς τους γέρους και όλους, αυτά τα λόγια που σας είπα να τα πήτε και στους άλλους.
ΔΕΙΞΤΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ
Και κάτι ακόμα. Τέτοια άγια ημέρα τι κάνανε οι χριστιανοί; Πηγαίνανε στα καφενεία; Όχι.
Παίρνανε το κεράκι τους και πηγαίνανε στα μνήματα και γονατίζανε επάνω στους τάφους.
Τέτοια άγια ημέρα κ ἐσεῖς να πάτε στα μνήματα και να παρακαλέσετε το Χριστό. Πέστε• Χριστέ, συγχώρεσέ μας μικρούς και μεγάλους, γιατί κολαστήκαμε στον κόσμο αυτό.
Να πάτε στα μνήματα, που εκεί μέσα είνε τ ἀδέλφια σας, οι γυναίκες σας, τα παιδιά σας, και να τα περιποιηθήτε. Να τα σκάψετε και να τα κάνετε όμορφα περιβόλια• γιατί τώρα είνε αχούρια, γεμάτα αγκάθια.
Δεν σας τιμά αυτό. Να πάτε μια Κυριακή όλοι με τις αξίνες και να σκάψετε βαθειά τη γη και να φυτεύψετε λουλούδια και κυπαρίσια.
Σας δώσανε οι γονείς σας χωράφια, σας γεννήσανε, σας μεγαλώσανε, θυσιαστήκανε. Τι περιμένουν από σας; Μια γλάστρα, ένα λουλούδι, ένα κυπαρίσι. Είναι αγνωμοσύνη αυτό, είναι θηριωδία• δεν είναι ανθρωπισμός.
Θα ξανάρθω στο χωριό σας, αν ζήσω, και θέλω να δω το νεκροταφείο σας περιβόλι. Να έχη λουλούδια και κυπαρίσια επάνω στα μνήματα των ανθρώπων που θυσιάστηκαν για την πατρίδα, θυσιάστηκαν για ένα μεγάλο ιδανικό. Θα είστε ανάξιοι, αν τα μνήματά σας δεν τ αλλάξετε.
Όχι σαν τα Γρεβενά, που μπαίνουν μέσα οι σκύλοι και παίρνουν τα κόκκαλα. Είναι αμαρτία μεγάλη και θα μας κολάση ο Θεός.
Άντε στην Ιαπωνία να δήτε. Δεν πιστεύουν στο Χριστό, αλλά τα νεκροταφεία τους είναι περιβόλια. Ενώ εδώ γίνανε αχούρια. Όχι.
Αν είστε χριστιανοί, να πάτε όλοι στους τάφους, ν ἀνάψετε κερί, να γονατίσετε και να θυμηθήτε τους νεκρούς σας. Παρακαλέστε το Χριστό να μας ελεήση. Και να κάνετε το νεκροταφείο σας περιβόλι με κυπαρίσια και λουλούδια. Και να μας αξιώση ο Θεός, όταν τελειώσουμε τη ζωή μας στον κόσμον αυτόν, να πούμε κ ἐμεῖς το «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου» (ε.α.).
† Ο Φλωρίνης, Πρεσπών & Εορδαίας
Αυγουστίνος
http://www.kivotoshelp.gr/index.php/eidhseis/606-epitelous-as-kanoume-ton-stavro-mas-sosta

 

 

Πηγή: hristospanagia3.blogspot.gr