Κλίμαξ 12

( βασισμένο σε κείμενα του Ιερομ. Κλεόπα Ηλιέ, Περί λογισμών Βλασφημίας)

 

Η ρίζα δηλητήριο

η μάνα, παιδοκτόνος

υπερηφάνεια ακούγεται

και  είναι , ψυχοκτόνος….

 

Κάτω από ετούτη τη μιλιά

τι μήλο , άλλο να πέσει,

η βλασφημία θα γεννηθεί

που εκφέρουν οι απαίσιοι…..

 

Ας πάψουμε  πλέον αδελφοί

την κρίση , δίχως άλλο

μη κατακρίνεις αδελφό

να πάψει το παράλογο…..

 

Κλείσου εις το ταμείο σου

και άσε τα λόγια απέξω,

περιφρονάς τον  μαμωνά

και πάει το πάθος, έξω…..

 

Λύκοι οι προβατόσχημοι

δαίμονες και  τριβόλλοι

να ξεκληρίσουν το μαντρί

θα προσπαθήσουν όλοι….

 

Να μη σε αφήσει να χαρείς,

εχθρός θα προσπαθήσει,

πες μόνο, αμέσως  την ευχή

και δεν θα σε ακουμπήσει……

 

Το στόμα την εξέφρασε,

μη  ντρέπεσαι να εκφέρεις,

ενώπιον πνευματικού,

το πάθος και  υποφέρεις….

 

Δεν ειν δικοί σου τέκνον μου

ετούτοι οι λογισμοί,

πες την ευχή και σαν πουλιά ,

θα φύγουν την αυγή….

 

Ακούμπα εσύ την κεφαλή

στον στιβαρό μου ώμο

και παίρνω εγώ το βάρος τους

πες την ευχούλα μόνο…..

 

Και έγινε το πετραχήλι

του ουρανού μου , το αντιστύλι

η ευχή , είναι ευλογία

και  αγνοώ  τη βλασφημία…..

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής