Η Αθήνα γνωρίζει ότι υπάρχουν Έλληνες στην Ουκρανία και Κριμαία;

Θεωρείται δεδομένο στην παγκόσμια κοινότητα, να επιδεικνύει αμέριστο ενδιαφέρον η κάθε χώρα για τις μειονότητές της. Προφανώς, για την Ελλάδα ισχύουν άλλες προτεραιότητες.

Θεωρείται δεδομένο στην παγκόσμια κοινότητα, να επιδεικνύει αμέριστο ενδιαφέρον η κάθε χώρα για τις μειονότητές της. Δεν είναι μόνον συναισθηματικοί ή ιστορικοί οι λόγοι, αλλά και πολιτικοί, καθώς και οικονομικοί. Προφανώς, για την Ελλάδα ισχύουν άλλες προτεραιότητες.

Οι Έλληνες στην Ουκρανία έμειναν αβοήθητοι, αφού η Ελλάδα τάχθηκε ανεπιφυλάκτως υπέρ της Ουκρανίας. Ο κ. Ε. Βενιζέλος έσπευσε να επισκεφθεί το Κίεβο κάνοντας και δηλώσεις υπέρ ενιαίας Ουκρανίας, την ώρα που ήδη είχε αποσπαστεί η Κριμαία, η δε κα. Κεφαλογιάννη ματαίωσε δύο φορές επίσημες επισκέψεις της στην Μόσχα (μια το Μάρτιο μία τον Απρίλιο), τώρα δε «κρύβεται» πίσω από την Ε.Ε. για να μη φανεί ο βαθμός πίεσης της Ουάσιγκτον επί του θέματος.

Σε ένα ενδιαφέρον άρθρο του στη «Σύγχρονη Ρωσία», ο κ. Δημήτρης Λιάτσος, ανταποκριτής της ΕΡΤ και της ελληνικής υπηρεσίας της Deutsche Welle στην Μόσχα (η ΝΕΡΙΤ του κ. Καψή τον έβαλε στο ψυγείο), σημειώνει πως «η ελληνική κυβέρνηση, πρέπει να αξιοποιήσει τις μεγάλες οικονομικές ευκαιρίες που ανοίγονται στην Κριμαία, μακριά από την αποτυχημένη “λογική” των κυρώσεων».

Αυτό δεν το λέγει μόνον ο κ. Λιάτσος, αλλά και υψηλόβαθμος Ρώσος αξιωματούχος, που συνομιλούσε, φιλικά, με ανθρώπους της ελληνικής Διασποράς σε πρόσφατη ελληνορωσική εκδήλωση στη Μόσχα: «Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, οι δικοί σας στην Αθήνα πρέπει να συνειδητοποιήσουν έγκαιρα πως η επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία είναι πλέον τετελεσμένο ιστορικό γεγονός, και, ορμώμενοι από το εθνικό συμφέρον σας, μαζί με τη Λευκωσία, να επιδιώξετε τη διατήρηση και διεύρυνση των εμπορικών και οικονομικών σχέσεων μαζί μας».

Πράγματι, αν παρακολουθήσει κανείς προσεκτικά την προσέγγιση των μεγάλων χωρών της Ε.Ε. (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, κ.α.), πέρα από δημόσιους βερμπαλισμούς, δεν φαίνονται διατεθειμένες να συνεχίσουν τον αλόγιστο χορό των κυρώσεων κατά της Ρωσίας στο φόντο της κρίσης στην Ουκρανία, σε αντίθεση με την Ουάσιγκτον, η οποία πιέζει ολόκληρη την Ευρώπη προς αυτή τη κατεύθυνση.

Δύο είναι τα σοβαρά θέματα που πρέπει να δει κανείς στην Αθήνα, ενατενίζοντας από κει τον ανατολικό σλαβικό κόσμο, άλλως λεγόμενο «ρωσικό κόσμο». Το στοιχείο της ομογένειας. Από τη μεγάλη ομογένεια στον ευρύτερο χώρο της π. Σοβιετικής Ένωσης, στις περιοχές του Αζόφ και την Κριμαία, ο αριθμός αυτών προσεγγίζει τις 200 χιλιάδες.

Η πλειοψηφία είναι από τον Πόντο που μετά την πτώση του Βυζαντίου, βρέθηκαν να ζουν είτε στην οθωμανική είτε στη ρωσική αυτοκρατορία. Στη σύγχρονη εποχή την πιο μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα αποτελούν οι ελληνόφωνοι (οι Ρωμιοί), αλλά υπάρχει και ένα μικρό τμήμα τουρκόφωνων (ουρούμ), όπως είναι στα τούρκικα οι Ρωμιοί (πρόκειται για τους Γκαγκαούζους της Μολδαβίας, που μάλλον οι Τούρκοι κέρδισαν το παιχνίδι εις βάρος μας, αφού μόνον κάποιοι Σύλλογοι ιδιωτών ενδιαφέρθηκαν).

Στην Ανατολική Ουκρανία, ζουν έως και 150 χιλιάδες άνθρωποι με ελληνικές ρίζες. Στα δυτικά παράλια της Αζοφικής θάλασσας, στο Ντονιέτσκ, την Κωνσταντίνοβκα, κυρίως όμως στη Μαριούπολη αλλά και στην Οδησσό. Στην Κριμαία, οι πολιτογραφημένοι ανέρχονται στις 3.000 αλλά ντε-φάκτο στη Χερσόνησο ζούν γύρω στις 12.000 (οι περισσότεροι είναι τουρκόφωνο – ουρούμ) και ο αριθμός μεγαλώνει καθημερινώς, επειδή φεύγουν οι Έλληνες από την Ανατολική Ουκρανία -άλλη μια προσφυγιά- και εγκαθίστανται οι περισσότεροι στην Κριμαία. Σχεδόν όλοι τους μέσα στην Ουκρανία είναι φιλορωσικά και αντιτουρκικά διακείμενοι!

Ο κ. Λιάτσος μεταφέρει ένα απλό αίτημα των ομογενών, που όμως παραμένει ανικανοποίητο. Οι πολίτες με ελληνικές ρίζες στη Κριμαία εκείνο που θέλουν από την ιστορική τους πατρίδα, την Ελλάδα, είναι να ασκήσει η κυβέρνηση την επιρροή της ώστε να μη βρεθούν σε «προξενική απομόνωση», να μη χάσουν το δικαίωμα χρήσης της βίζας «Σέγκεν» ως αποτέλεσμα των κυρώσεων από την Ε.Ε. Ένα ουσιαστικό βήμα στήριξης των Ελλήνων στη Κριμαία θα ήταν -λένε- η προξενική υποστήριξη ακόμα και το άνοιγμα προξενείου εκεί ή τουλάχιστον η προξενική κάλυψη από το γειτονικό Νοβοροσίισκ.

Την απουσία του ελληνικού κράτους την καλύπτουν -είναι κανόνας αυτός- οι Έλληνες ιδιώτες. Καλά πληροφορημένες πηγές στη Μόσχα, πιστοποιούν ότι ομάδα Ελλήνων εφοπλιστών εκδηλώνει τη θέληση να προβεί σε στρατηγικής σημασίας σχέσεις με τη Ρωσία και να συμμετάσχει σε μεγάλα έργα υποδομών στη Κριμαία.

Οι εφοπλιστές και εταιρίες στους τομείς των κατασκευών μπορούν να πάρουν μέρος σε έργα μεταφορών αλλά και δημοσίων κατασκευών, κάνοντας χρήση και στελεχών της τοπικής διασποράς, δίνουν το μήνυμα στελέχη της τόσο στη Μόσχα όσο και στις περιοχές που ζουν μαζικά οι Έλληνες του Πόντου.

Ο Μακεδών

 

 

Πηγή: voria.gr