Κλίμαξ (1) 

(Βασισμένο σε κείμενο του Αγίου Ιωάννη του Σιναίτη )

Πόθησα σφόδρα , ο ευτελής

της γης ο πλέον ατελής,

να ανέβω στα ουράνια.

Να συναντήσω το Θεό

ίσως  λάβω στεφάνια…

Δρόμος μακρύς και δύσβατος

στο άπειρο και σιμά σου,

όμως υπάρχει ο Θεός

που θα είναι η σκιά σου…

Ενώθηκε η φύση μας

με του Υιό, αιώνια

με κλίμακα την Άνασσα

Φως , εις τα καταχθόνια….

Του Θείου Πνεύματος φορείς

ψάξε τριγύρω, τι θαρρείς,

θα ακουμπήσεις και θα δεις….

Σκεύη  της Θείας Τριάδος

και δεν  σκιάζει , πλέον  ο χάρος.

Μυριάδες Όσιοι και  Άγιοι,

αστέρες  στο  σκοτάδι,

θα σε οδηγήσουν ως  ταγοί,

μακριά από τον Άδει.

Άνθρωποι ήταν, τι θαρρείς

και πάψε πια να απορείς….

Θερμές πρεσβείες τους  ζητώ

και η βιωτή τους , φάρος

η υπομονή τα βάσανα

πάντα  θα δίδουν , θάρρος…

Ζήτησα τότε πρακτικώς

με άχθος τη  φύση, δυστυχώς

σαν τον σταυρό , στον ώμο,

έναν  να  δείξουν δρόμο…..

Και μου έδειξε ο καλός Θεός

της παναγάπης ο καρπός,

Άγιο Σιναίτη,

να με οδηγήσει  ((σπίτι))…

Με αίμα προσευχή και δάκρυ

απ, το τέλος έως την άκρη

σμίλευσε για τον αγώνα

Κλίμακα , προς το Άγιο δώμα

μέσω αυτής να ανεβούμε,

και τον Πλάστη μας , να βρούμε….

Με γέφυρα πνευματική

ο Ιωάννης  , πρακτική

μας βγάζει από τη φρίκη…

Με φάρο την Πατερική…

γεφύρωσε ,  ουρανό και γη

Κλίμακα, κάλεσε αυτή,

και είναι ο οδός  εις αρετή.

Έτσι είναι η πίστη , πρακτική

όσφρηση- ακοή και αφή

και έφτασες την κορυφή….

Με χριστολογική χροιά,

τριάντα έφτιαξε  λόγους,

όσα τα χρόνια του Χριστού,

να σώσει τους ανόμους….

Τρεις λόγοι οι πρώτοι ,  εισαγωγή

και ακολουθεί η αγωγή,

σαν θέτει αρετές, για αρχή…

Υπακοή, μετάνοια,

μνήμη θανάτου, πένθος.

Το αποκαλεί  χαροποιό,

κάτι γνωρίζει, ο ένθεος….

Και από τον  όγδοο, θα μας πει

για  τα σκληρά  τα πάθη,

είκοσι και έξι γράφει

και είναι όλα τούτα , λάθη…

Αμέσως ο αγωνιστής

πρέπει να πολεμήσει,

εάν θέλει στην αγάπη του

μία στιγμή να ζήσει….

Μνησικακία και οργή

καταλαλιά και ψεύδος,

ύπνος, δειλία , τι όνειδος

τα βλέπω ευθύς και φεύγω….

Πολυλογία , τι ντροπή

άλλη θα φέρει εκτροπή,

ακόμα και ακηδία,

που είναι στους αγωνιστές,

πνευματική κηδεία…….

Και  επιχαίρει ο πονηρός

που πράττεις  βλασφημία,

είναι στα χέρια του ισχυρό,

όπλο η  πονηρία…………..

Κενόδοξος  , περήφανος

και με αναισθησία,

μακριά σε παίρνει  απ, το Θεό

αυτή η πανωλεθρία

που  ζεις , πλέον ανήθικα

μες, τη   φιλαργυρία,

και  τέρψη σου εις  στο εξής ,

θα είναι , η γαστριμαργία…..

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής.