Οι Άγιοι Νεομάρτυρες Συνέσιος, Βενέδικτος, Τιμόθεος και Παύλος

Μαρτύρησαν στη Θεσσαλονίκη στις 12 Ιουνίου 1824, 1821, 1822, 1824 αντίστοιχα.  Αγιορείτες Άγιοι Μνήμη 12 Ιουνίου

 

Οι τέσσερις αυτοί Νεομάρτυρες ήσαν Αγιορείτες μοναχοί από την Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου. Το έτος 1821, ως γνωστόν, έγινε η μεγάλη Ελληνική Επανάσταση . Εξαιτίας της επανάστασης θανατώθηκαν πολλοί Έλληνες. Πολλοί από αυτούς μαρτύρησαν διότι τους προτάθηκε να αρνηθούν τον Χριστό για να σώσουν τη ζωή τους και δεν δέχθηκαν. Οι τέσσερις πατέρες μαρτύρησαν στη Θεσσαλονίκη, πασάς ήταν τότε ο φοβερός Εμπού Λουμπούτ ή Αμπλούτ –Ρομπούτ που το όνομά του σημαίνει ροπαλοφόρος.

Ο άγιος νεομάρτυς και οσιομάρτυς Συνέσιος καταγόταν από την Τρίγλια της Μ. Ασίας. Νέος ήρθε στο Άγιον Όρος, αρχικά στην Ι. Μονή Ιβήρων και ύστερα στην Ι. Μονή Κωνσταμονίτου , όπου εκάρη μοναχός. Κατά την Επανάσταση του 1821 τον πήραν οι Τούρκοι μαζί με άλλους μοναχούς απ’ όλες τις Μονές και με τον Επίτροπο του Όρους τον γνωστό άρχοντα της Θεσσαλονίκης Σπανδωνή ως όμηρο στη Θεσσαλονίκη. Εκεί κλείστηκαν στη φυλακή και βασανίζονταν για ν’ αποκαλύψουν τους θησαυρούς του Αγίου Όρους, οι οποίοι βρίσκονταν κατά τις πληροφορίες του πασά στο μετόχι της Ι. Μ. Διονυσίου τον Μονοξυλίτη. Στη φυλακή έμειναν δυόμισι χρόνια και παρέδωσαν όλοι εκεί μέσα την ψυχή τους από τις στερήσεις, τις κακουχίες και τα βασανιστήρια.

Ο άγιος Βενέδικτος καταγόταν από την περιοχή των Σερρών. Έγινε μοναχός μαζί με τον πατέρα του στην Ι. Μ. Κωνσταμονίτου. Κατά την Επανάσταση συνελήφθη στο μετόχι της Μονής στην Καλαμαριά και αφού βασανίστηκε μαζί με άλλους μοναχούς και λαϊκούς θανατώθηκε με αποκεφαλισμό.

Ο άγιος Τιμόθεος καταγόταν από την περιοχή της Βέροιας. Ήταν έγγαμος και μετά τον θάνατο της συζύγου του έγινε μοναχός στην ίδια Μονή. Κατά την Επανάσταση μαρτύρησε και αυτός σε ηλικία άνω των εξήντα ετών.

Ο άγιος νεομάρτυς Παύλος καταγόταν από τα Ιωάννινα. Από βρέφος έμεινε ορφανός και ανετράφη από την μητέρα του με πολλή επιμέλεια. Έμαθε και γράμματα στη σχολή που είχε ιδρύσει ο ευεργέτης Μπαλάνος στα Ιωάννινα. Ήταν, από μικρό παιδί , πολύ ευλαβής και φιλακόλουθος. Κάποτε επισκέφθηκε τα Ιωάννινα ο τότε ηγούμενος της Ι. Μ. Κωνσταμονίτου Χρύσανθος για κάποια υπόθεση της Μονής. Εκεί ο νεαρός τότε Πέτρος γνωρίστηκε με τον γέροντα της Μονής και τελικά τον ακολούθησε στο Άγιο Όρος όπου και εκάρη μοναχός με το όνομα Παύλος. Στη Θεσσαλονίκη βασανίστηκε και αυτός μαζί με τους άλλους πατέρες και θανατώθηκε με ραβδισμούς.

Υπέμεινε αγόγγυστα λέγοντας συνεχώς : Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με και Υπεραγία Θεοτόκε βοήθει ημάς , μέχρι που παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια του Κυρίου, σε ηλικία περίπου τριάντα ετών.