Παραμυθία…..

 

 

Μαύρο  σαράκι  είναι  η ζωή,

τίμημα εξορίας,

απότοκο των πράξεων,

εκ της αποστασίας…

 

Μα ο φιλάνθρωπος Θεός,

πάντοτε θα ζυγίζει,

πόσες θα έχουμε αντοχές,

και θα υπολογίζει…

 

Ποιο  βάρος ο καθένας μας

αλήθεια,  θα αντέχει,

και ανάλογο  τότε σταυρό,

στους ώμους αποθέτει…..

 

Σκέφτηκε ότι ο άνθρωπος,

χρήζει  και μεσητείαν,

και επέλεξε τον κάλλιστον,

να έχει Παραμυθίαν..

 

Παραμυθία –Παντάνασσα

Βοήθεια – Βακτηρία,

Τάχος Παρηγορήτρια

Άνασσα και Κυρία…

 

Τον πόνο με ένα νεύμα της

σαν το σφουγγάρι σβήνει

και δεν αφήνεις δυστυχή,

να ζει μες, την οδύνη…..

 

Κρατά  τον πόνο,  ορφανών,

γονιών που έθαψαν  τέκνα,

των νέων  που ασθενούν βαριά,

δεν έχει η αγάπη, μέτρα….

 

Φωλιάζουν   μες,  την αγκαλιά

της  Πάνσεπτης μορφής της

και τους ξυπνά  με ένα φιλί,

της Θείας αρωγής της …

 

Και είναι η εξ ύψους  αρωγή,

η ειρήνη στην καρδία,

βάλσαμο- παραμύθιον,

Γλυκεία Παραμυθία…

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής