Περί αυτάρκειας και ελέγχου των επιθυμιών

 Τσακτσίρα Μαρίας

Νηπιαγωγού

Για τη σημασία της αυτοεξυπηρέτησης και τη συνήθεια της ανεξαρτησίας και της αυτάρκειας αναφέρονται: «Τά πλείω ἑαυτῷ διακονείτω». «Μηδέ ἱμάτιον τις ἐπιδιδότω, μηδέ ἐν βαλανείῳ(λουτρό) περιμενέτω τήν παρ’ ἑτέρου θεραπείαν, ἀλλά παρ’ ἑαυτοῦ πάντα ποιείτω. Τοῦτο καί εὔρωστον αὐτόν καί ἄτυφον(σεμνό) καί προσηνῆ(αξιαγάπητο) ἐργάσεται» (Παράγραφος 55). Πολύ ευεργετική θα αποδειχθεί η ήρεμη συμπεριφορά που πρέπει να συνηθίσουν να έχουν τα παιδιά όταν κάτι «πάει στραβά», ώστε να αποφεύγουν την αγανάκτηση και την ευθιξία.

Αν μάθει το παιδί να μπορεί να υπομένει τις μικρές ζημιές και κακοτυχίες, όπως π.χ. την απώλεια ενός αγαπημένου αντικειμένου, θα μπορέσει αργότερα να αντιμετωπίσει σωστά, με ψυχραιμία, αξιοπρέπεια και ανωτερότητα τις αληθινές δυσκολίες της ζωής και τις μεγαλύτερες συμφορές: «Ὁ περί ταῦτα ἀργός(ήρεμος) καί ἐπιεικής(ανεξίκακος) καί ἀνήρ γενόμενος εὐκόλως οἴσει ζημίαν ἅπασαν» (Παράγραφος 58).

   Αλλά είναι σοφό και να μην κακομαθαίνουν οι γονείς τα παιδιά. Μάλιστα η άποψη που ακολουθεί είναι εμφανέστατα σύσταση κατά του υπερκαταναλωτισμού!: «Καί μή εὐθέως ὠνήσῃ, ἀλλά ὅταν ἴδῃς οὐκέτι δεόμενον οὐδέ πάσχοντα(να μην αγανακτεί) τι, τότε θεράπευσον τό τραχυνθέν» (Παράγραφος 58).

http://www.enromiosini.gr/arthrografia

Πηγή: hristospanagia3.blogspot.gr