Μια ικεσία…

Κύριε,

Συ που έγινες για χάρη μας παιδί μικρό, βρέφος άγιο, παραδομένο εντελώς στην στοργή της Παναγίας Μητέρας Σου και στην προστασία του Μνήστορος Ιωσήφ.

Τούτες τις άγιες μέρες της Γεννήσεώς Σου, Σε ικετεύω, Κύριε, για τα αθώα και απροστάτευτα αγγελούδια, τα παιδιά μας. Έρχονται να γεννηθούν σε έναν κόσμο σκληρό και αφιλόξενο. Σ’ έναν κόσμο εχθρικό προς τον Ουρανό που φέρνουν μαζί τους.

Φύλαξε τα παιδιά Σου, Κύριε. Να μείνουν παιδιά στον νου και στην καρδιά, παρά τις πολλές αντίθετες προσπάθειες. Φύλαξέ τα να παραμείνουν στον δικό τους κόσμο της αθωότητας, της αγνότητας, της αλήθειας, της ξενοιασιάς.

Κράτησέ τα με την ομορφιά της παιδικότητας στην όψη, για να μας θυμίζουν τους αγγέλους… τον Παράδεισο… Εσένα…

Τα παιδιά μας… Ηλιαχτίδες που φωτίζουν τον κόσμο. Λουλούδια που στολίζουν την ζωή. Καθρέφτες που αντανακλούν τον Ουρανό. Πρότυπα αιώνια που Εσύ ο Ίδιος ύψωσες μπρος στα μάτια μας: «Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία…».

Κύριε, φύλαξε τα παιδιά μας και από μας, που, σαν νεόπλουτοι, δεν ξέρουμε πως να διαχειριστούμε αυτόν τον αμύθητο ουρανόσταλτο θησαυρό.

Στείλε, Κύριε, τις ευλογίες της Φάτνης Σου στο λίκνο κάθε νεογέννητου παιδιού. Εκεί που γίνονται τα μεγαλύτερα λάθη. Εκεί που, παρόλα αυτά, στρεφόμαστε περιμένοντας να ανατείλει ένα καλύτερο αύριο.

 

Πηγή: Περιοδικό «Αγία Λυδία», τεύχος 489, Δεκέμβριος 2013

 

Πηγή: elafosdorkas.blogspot.gr