Αυτό είναι το ζωντάνεμα ελπίδας που χρειαζόμαστε

Τό ζωντάνεμα τής δικής μας ζωής. Πρέπει νά ομολογήσουμε ότι ή μαρτυρία δέν δίνεται ώς οφειλή στόν κόσμο, άλλά άναδύεται φυσικά καί αύθόρμητα. Θά μποροϋσε νά τρώμε νηστήσιμα φαγητά άλλά νά μήν ξέρουμε νά νηστεύουμε, νά λέμε προσευχές άλλά νά μήν γνωρίζουμε νά προσευχόμαστε, νά πηγαίνουμε στή έκκλησία άλλά νά μήν λατρεύουμε, νά διαβάζουμε βιβλία άλλά νά μήν καλλιεργούμεθα, νά έξομολογούμαστε τίς αμαρτίες μας άλλά νά μήν μετανοοϋμε, νά κοινωνοϋμε ϊσως καί συχνά άλλά νά μήν μυσταγωγούμε- θα, νά τηροϋμε τούς έκκλησιαστικούς νόμους καί τις εύαγγελικές έντολές άλλά νά μήν έχουμε τήν χάρι. Οί ίερείς μας άπό τελετουργοί πρέπει νά γίνουν μυσταγωγοί, ο λαός μας άπό έκκλησιαστικοί οπαδοί πρέπει νά γίνουν πιστοί, τά δόγματά μας πρέπει νά γίνουν ζωή, ή Σύνοδός μας άπό διοικητικό σώμα πρέπει νά λειτουργεί ώς πνευματικός έκφραστής τής θείας βούλησης στή ζωή μας. Τότε ή όποια μαρτυρία, άκόμη καί αύτή τής σιωπής, άκόμη καί αν παρουσιάζει άτέλειες, είναι άληθής καί λειτουργεί ώς μάχαιρα τοϋ Πνεύματος.

Του Σεβ Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.Νικολάου

 

Πηγή: euxh.gr