Φεβρουάριος 2014

Η μουσική παράδοση των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης, μίας περιοχής με εξαιρετικά μεγάλη πολιτισμική ποικιλομορφία, παραμένει μέχρι σήμερα σχεδόν άγνωστη. Η έκδοση του Κέντρου Ερεύνης και Προβολής της Εθνικής Μουσικής (Κ.Ε.Π.Ε.Μ.), με τίτλο «Λύρες του Σαμμακοβιού», έρχεται να προσφέρει λησμονημένα ακούσματα θρακιώτικης λύρας από το Σαμμακόβι, ένα κεφαλοχώρι ανατολικά των Σαράντα Εκκλησιών, εγκαινιάζοντας έτσι την νέα σειρά εκδόσεων ηχογραφήσεων από το Αρχείο Σίμωνος και Αγγελικής Καρά. Η έκδοση περιλαμβάνει ηχογραφήσεις του Σίμωνα Καρά στην Κομοτηνή, το 1958 και το 1964, από δύο παλιούς σαμμακοβιανούς λύραρηδες, τους τελευταίους του είδους τους, τον Χαράλαμπο Μενίδη και τον Γιώργη Γκόρε, καθώς και ένα ένθετο πολυσέλιδο αφιέρωμα-έρευνα για την ιστορία και την παράδοση του Σαμμακοβιού. Το ηχητικό υλικό περιλαμβάνει εικοσιτρία τραγούδια υπό τον υποβλητικό και αρχέγονο ...

Ένα μακρύ ταξίδι της "Πεμπτουσίας" ολοκληρώνεται σήμερα. Πρόκειται για τη διεισδυτική μελέτη του αρχιμ. Παύλου Παπαδόπουλου για την ακραία μα και ουσιαστική πνευματικότητα του παραδείγματος του βίου των δια Χριστόν σαλών (προηγούμενο άρθρο: http://www.pemptousia.gr/?=60896). Στο σημερινό καταληκτήριο απόσπασμα περιλαμβάνεται ο Επίλογος του πονήματος και η Βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκε. Πηγή: http://imverias.blogspot.gr/ ΕΠΙΛΟΓΟΣ Στην αντίληψη των κοσμικών ανθρώπων είναι αδιανόητο και άξιο περιφρόνησης να απαρνηθεί κανείς το συμφέρον του και την κοινωνική του επιφάνεια για την ελπίδα των αιωνίων αγαθών. Εάν η ίδια η κατά Χριστόν ζωή και περισσότερο η αποταγή των μοναχών για τους κοσμικούς αποτελεί αφροσύνη, πόσο μάλλον η σαλότητα είναι γι’ αυτούς αφροσύνη, η οποία αποτελεί μια ακόμα πιο ακραία μορφή άσκησης από αυτή των μοναχών. Όσο η άσκηση προχωρεί σε ανώτερα ...

  1.  Το θαύμα της αληθείας Ο ιερός Φώτιος, υπήρξε στους χρόνους του το εκλεκτό σκεύος του Θεού. Ήταν δηλαδή ο κατ’ εξοχήν γνήσιος φορέας της Παραδόσεως και γι’ αυτό απέβη ο πιο φημισμένος και άρα ο πιο σπουδαίος θεολόγος της εποχής. Το φρόνημά του και η θεολογία του ήσαν έκφραση του είναι της Εκκλησίας και αποτέλεσμα του φωτισμού του αγίου Πνεύματος. Το γεγονός τούτο, που δεν είναι όσο θα θέλαμε συχνό στην Εκκλησία, έστησε το Φώτιο στις καρδιές των πιστών όλων των αιώνων, τον έκαμε σύμβολο και φάρο της αληθείας. Είναι ορθή, λοιπόν, η απόφαση της Εκκλησίας να εορτάζει τη μνήμη του (6 Φεβρουαρίου) με τρόπο εξαιρετικό, ιδιαίτερα τονισμένο. Έτσι δημιουργείται η δυνατότης να συνειδητοποιήσουμε τις διαστάσεις, το βαθύ νόημα του εορτασμού. Απόψε και αύριο ...