( Βασισμένο στη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

από  ομιλία του Γέροντος Εφραίμ Βατοπαιδινού ) 

θεολογίαν ,  σε εμάς

και είναι Φάρος στον αγώνα,

ο  Γρηγόριος   Παλαμάς. ..

Καρπός της εν Χριστώ ζωής,

που χάρισε στον Άθω,

ψυχές να λένε το ωσαννά,

και χαίρε, Υπερμάχω…

Στην περισπούδαστη Μονή,

Λάβρας Βατοπαιδίου,

αρχίζει τη μοναχική ζωή,

του φωτεινού του βίου,

στους πόδας, Άγιου Ησυχαστού

Νικόδημου , του πρεσβευτού,

του  Πνεύματος του Αγίου….

Την γνήσιαν  πατερική

πιστώς ακολουθώντας,

ανθίσταται , ο αθλητής

τη (( Δύση )) , απωθώντας

που θέλει τη μετάνοια,

εν τύποις, και είναι παράνοια….

Είναι η μετάνοια βαθιά,

έννοια,  μα  και βίωμα.

Μεταστροφήν θα ψηλαφάς,

πορείαν νέαν θα κρατάς

τους τύπους δεν ακολουθάς…

Δεν είναι μία παροδική

συναίσθηση αμαρτίας,

αλλά ,  μόνιμη κατάσταση,

πορείας προς τα Θεία,

με  συνεχή διάθεση,

για ανόρθωση και θεραπεία.

 Νέο είναι πια φρόνημα,

κατεύθυνση, πορεία

και  συνοδεύει αγωνιστές

μέσα στην εξορία,

έως  του τέλους τα σκαλιά

 να  σε οδηγήσει με χαρά,

στου Πλάστη μας , την αγκαλιά….

Μέσα στον στίβο του νοητού,

πνευματικού σου  αγώνα,

πορεία είναι αποστροφής,

στο βίον της διαστροφής,

μα και  πορεία επιστροφής

στο δρόμο, της ευθείας….

Είναι  η μετάνοια η αρχή,

το  τέλος και η απαρχή

σε αυτή την ((πολιτεία))

και άξια ή ανάξια, δια αυτής,

η της ζωής πορεία,

καθώς και   πρώτη υπόσχεση,

για την εκεχειρία,

που  δώσαμε  στο βάπτισμα,

μην έχεις απορία…….

Επίγνωση – συναίσθηση

της κάθε αμαρτίας

και μες, τη θλίψη  η καρδιά

αιτείται ευσπλαχνίας,

να ελκύσει το έλεος του Θεού,

και της Παραμυθίας….

Ως  νέα  πλέον, κατάσταση

πορεία στην ανάσταση,

και έχει καρπούς να δώσει…..

Και είναι η μετάνοια,

της παναγάπης δόση,

που  με εξομολόγηση,

και της ψυχής την κάθαρση,

της αμαρτίας  άφεση,

να ζωή θα δώσει….

Και ζώντας τα  αληθινά

πίσω πια δε γυρίζεις,

μακριά απ, τον κόσμο της φθοράς,

χαρά θα ατενίζεις ……

Προσβλέπεις εις  στα μέλλοντα,

τα πάθη, τιθασεύεις

επιδιώκες  αρετές,

στην προσευχή προστρέχεις.

Άγρυπνος θα προσεύχεσαι

θα γίνεσαι θυσία,

όσους σε αδικούν θα συγχωράς

για να  ακουμπάς τα Θεία….

Το φρόνημα το ταπεινό,

κατάνυξη και πένθος

και τη γαλήνη  στην ψυχή,

θα αποκτήσει ο ένθεος ….

Ποθείς  την καθαρότητα

και την δικαιοσύνη,

γαλήνη  υπάρχει στην καρδιά,

δε βιώνεις ((σκοτοδίνη)),

μέσα σε πόνους ,  σε  διωγμούς,

γεύεσαι μόνο, ειρήνη..