Η αποκάλυψη του Ιωάννη κατά Νίκο Παπακώστα – Κεφάλαιο πέμπτο

ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Εσύ είσαι ο μόνος άξιος  να πάρεις το βιβλίο

και τις επτά σφραγίδες του, να σπάσεις και να ανοίξει.

 Κι είδα στο χέρι το δεξί αυτού που ήταν στο θρόνο

βιβλίο επτασφράγιστο, που μέσα ήταν γραμμένο

κι άγγελος φώναζε, άξιος ποιός είναι για να σπάσει

και τις επτά σφραγίδες του μέσα να δει τι γράφει.

Κανένας δεν ευρέθηκε στη γη, στην οικουμένη

ουτε κανείς κάτω απ’ τη γη, ούτε και στα ουράνια

να σπάσει εκείνες τις επτά σφραγίδες που το δέναν,

ούτε να ανοίξει και να δεί τι γράφει το βιβλίο.

Με πήρε το παράπονο και έκλαιγα με δάκρυ

γιατί δεν βρέθηκε άξιος, να σπάσει τις σφραγίδες,

ούτε στη γη, κάτω από αυτή, ούτε και στα ουράνια

ν’ ανοίξει και σε εμάς να πει τι γράφει το βιβλίο.

Των πρεσβύτερων ένας τους Μην κλαις και δες, μου λέει.

Να το λιοντάρι νίκησε απ’ τη φυλή του Ιούδα,

και από  το γένος του Δαυίδ έρχεται για να σπάσει

και τις επτά σφραγίδες του, ν’ ανοίξει το βιβλίο.

Κι είδα στο θρόνο του μπροστά, ανάμεσα στα όντα

και τους πρωτοπρεσβύτερους ένα αρνί σφαγμένο

 που είχε τα κέρατα επτά και μάτια άλλα τόσα.

Ήταν τα πνεύματα τα επτά, που ο Θεός τα στέλνει.

‘Ηρθε το αρνί και το έπιασε απ’ το δεξί το χέρι

αυτού που κάθονταν ψηλά στον μεσιανό το θρόνο

κι όταν το κράτησε σφικτά τα τέσσερα τα ζώα

και οι πρωτοπρεσβύτεροι πιάσανε το τραγούδι

Κράταγαν τις κιθάρες τους και τις χρυσές φιάλες

γεμάτες με θυμιάματα, τις προσευχές αγίων,

κι ένα τραγούδι έλεγαν καινούργιο, έναν ύμνο

που δεν τον άκουσα ποτέ και μίλαγε για εκείνο

Εσύ είσαι ο μόνος άξιος  να πάρεις το βιβλίο

και τις επτά σφραγίδες του, να σπάσεις και να ανοίξει.

Εσύ γιατί το αίμα σου το έδωσες θυσία

και σε κρεμάσαν στο σταυρό, πέθανες κι ανεστήθεις.

Αγόρασες για το θεό κάθε φυλή και έθνος

και κάθε γλώσσα και λαό, πληρώνοντας με αίμα.

Όλοι να γίνουν ιερείς, άρχοντες, βασιλιάδες

να βασιλεύουνε στη γη και σένα να δοξάζουν.

Και είδα κι άκουσα φωνή πολλών αγγέλων γύρω

από το θρόνο και φωνή των ζώων των τεσσάρων

και πρεσβυτέρων, που ήτανε χιλιάδες των χιλιάδων,

άμα και περισσότεροι, μυριάδες των μυριάδων.

Έλεγαν και φωνάζανε με μιά  φωνή μεγάλη,

πως είναι άξιο το αρνί που σφάχτηκε να πάρει

τον πλούτο και τη δύναμη, τη δόξα, τη σοφία,

την ευλογία του θεού και την τιμή αιώνες

και κάθε κτίσμα, όπου βρεθεί, στον ουρανό ή στ’ άστρα

πάνω στη γη, κάτω απ αυτή, σε θάλασσα, σε αέρα

κι ότι υπάρχει μέσα τους-άκουσα να το λένε-

αφού θα είναι ο βασιλιάς και άρχοντας του κόσμου.

Σ’αυτόν πού ‘ναι στο θρόνο του αιώνες και στ’ αρνί του

θα ανήκει η δόξα κι η τιμή, η ευλογία, το κράτος.

Αμήν λέγαν τα τέσσερα τα ζώα και στο χώμα

πέσανε οι πρεσβύτεροι και ξαναπροσκυνήσαν.

  

Έμμετρη απόδοση στα σύγχρονα ελληνικά

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ

ΕΚΔΟΣΗ ΠΑΝΑς

e-mail:cosmomusica@gmail.com

p&c Nίκος Παπακώστας 2011