Αγγελοφάνειες……

Προ της δημιουργίας,

του κόσμου του ορατού,

ο πλάστης της σοφίας

και ο Άρχων του ουρανού,

πέρα εις το παλάτι του,

μέσα στην παναγάπη του,

εις του ουρανού τα δώματα,

για εμάς, τα άθλια πτώματα,

λογικά νοερά και ασώματα

άυλα έφτιαξε , πνεύματα…

Μυριάδες εις τον αριθμό

να υπηρετούν τον Πλαστουργό,

να ψάλλουν ομοθυμαδόν,

στον Άνακτα, Δημιουργόν..

Και ως υπηρέτες του Θεού

πρώτα δοξολογία,

ως έργον να έχουν κύριο

και είναι αυτό, ευλογία…

Γελ- γελ την ανακάλυψη

ύμνους εις τον Σωτήρα,

και με το Άγιος Άγιος

δοξάζουν την ελπίδα..

Τέλος με το αλληλούια,

στολίζουσι το θρόνον

που βασιλεύει ο Άνακτας,

και συγκρατεί τον πόνον…

Αγγέλους και Αρχάγγελους

Αρχές και Εξουσίες,

Θρόνους, και Κυριότητες

μα και Δυνάμεις , θείες….

Τα Χερουβείμ και Σεραφείμ

να φέρνουν αγγελίες,

χαρμόσυνες , απ, ουρανού,

του Πλάστη επαγγελίες…

Για αυτό τους είπεν, Άγγελους

και μας σκεπάζουν , όλους,

με αρχηγούς στο έργο τους

τους δύο Αρχαγγέλους…

Τα προστάγματα αυτοί φέρνουν,

τις ειδήσεις απαγγέλλουν

την χαράν μας αναγγέλλουν. …

Και έχουν διακονήματα

στα ουράνια , τα βήματα,

να υπηρετούν αγίους

και να τους στέλνει ο Θεός,

να σκέπουν τους αθλίους,,,

Για στήριξη στις προσευχές,

και συνοδεία στις ψυχές,

αν θα ανεβούν στις κορυφές,

να λάβουν του Θεού ((αφές))…..

Για αυτό η Τριάς , στον Αβραάμ,

υπό μορφήν Αγγέλων,

ήρθεν η ομοούσια,

ως ήλιος, ανατέλλων…

Αρχάγγελος απήγγειλε,

στη Θεοτόκον Χαίρε,

και ευθύς κατακρημνίστηκε

το κράτος σου, εωσφόρε ….

Το γένοιτο, μετέφερε,

Ο Γαβριήλ , στα ουράνια,

και έτσι το γένος , φόρεσε

του πλάστη τα στεφάνια….

Άγγελος , πληροφόρησε,

το Μνήστορα , μη φύγει

πως είναι τέκνον του Θεού

και είναι Παρθένα Εκείνη…

Στην γέννηση Του, έψαλλαν

Άγγελοι την ειρήνη

και με τους θείους τους ψαλμούς,

βασίλευσε η γαλήνη……

Της εβδομάδος η αρχή

με αγγέλους, γίνεται απαρχή

και λέγεται Δευτέρα,

προς δόξαν του Πατέρα…

Στην βραδινή μας προσευχή

του αγγέλου μας την προσοχή

ζητούμε μέσα απ, τη ψυχή

να κάνουμε μια νέα αρχή….

Και εκείνος , πρόθυμος – λαμπρός

ο άγγελος του καθενός,

σαν σταματάει ο λογισμός,

στον πλάστη πάει ολοταχώς

να μη χαθεί ο αμαρτωλώς….

Έτσι απ, το Άγιο βάπτισμα

και εγώ , τον Άγγελό μου,

παρέλαβα ο απολωλός,

να έχω στο πλευρό μου..

Στο διάβα μου για να κρατεί,

το χέρι που θα τρέμει

τα βήματα μου να οδηγεί,

εκεί που ο Πλάστης θέλει…..

Μυριάδες γύρω σου πετούν

άγγελοι και σε σκέπουν,

κάλεσε έναν , απ αυτούς

και είναι τούτον πρέπον ….

Και στην λατρεία μας το Θεό

θερμά παρακαλούμε

άγγελο να έχουμε οδηγό

στο δρόμο, μη χαθούμε,,,,

Για αυτό στέλνει τα πλήθη του,

στη θεία λειτουργία,

και πλάι στο Δισκάριο,

λένε τη ψαλμωδία…

Έχουν και τα έθνη άγγελο

να σκέπει να εμποδίζει,

τους έφτιαξε ο Δημιουργός

τις χώρες να στηρίζει,,,,

Κάθε εκκλησιά και άγγελος

πάντα να μας θυμίζει,

πως με αγγελοφάνιες,

ο Κύριος μας στολίζει….

Οι Άγιοι ακούμπησαν

Σώματα , ουρανίων,

και πλήθος στιγμών άφησαν

των επαφών , αγίων….

Μέχρι προχθές στον Άθωνα

μέσα στην καταιγίδα,

παρόντα ήταν τα τάγματα,

μη πέσω στην παγίδα…..

Του ουρανού τα πετεινά,

Μετάρσια και τα Πτερωτά

ως φωτεινοί αστέρες,

μέσα απ, τις φάτνες του ωσαννά

μας βοηθούν, στα ((σκοτεινά))

να ((βάλουμε)) τις βέρες…..

Υπήρχαν και άλλοι άγγελοι

που ζήλεψαν, τον Πλάστη,

και έκτοτε, το τάγμα τους,

θα ζει ως μετανάστης….

Και έμεινε στην απώλεια,

ως τάγμα του εωσφόρου,

και δε θα δει παράδεισον

εις την διηνεκές, εφ, όρου…

Δίχως της μετανοίας , αρώματα

ως όντα, που είναι ασώματα,

θα σέρνονται ως πτώματα……

Για αυτό άφησε , πάνω στη γη

Ισάγγελους για προκοπή,

ως δέκατον , πλέον τάγμα,

και είναι της παναγάπης του

αλήθεια, αυτό το θαύμα….

 

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής