Μοναχός….

 

Βίον μονήρη, πόθησε

αιτίες και άλλα , απώθησε

την ξενιτία, ((φόρεσε))

για το όρος αναχώρησε,

σε αποταγή, προχώρησε

το έλεος σου γνώρισε,

και η θλίψη του αποχώρησε.

Γύριν Ουράνιον, πόθησε

ακτήμονας, προχώρησε

Κύριε ,Κύριε, εκφώνησε

και αφού εχθρούς συγχώρησε

τους πειρασμούς αφόρισε.

Με παρθενίαν ενδύθηκε

ταπείνωση, στολίσθηκε

με την ευχή , οπλίσθηκε….

Στο έλεος σου, αφέθηκε

και στα ουράνια βρέθηκε….

Και έγιναν τα ασκηταριά,

ένα με τα ουράνια

φάτνη που ψάλλετε ωσαννά,

του μοναχού τα βράδια….

Με γόνυ κεκλιμένον

και ας είναι ευλογημένον,

με ευλόγησον και με ευχή

και αφού επανήλθε η συνοχή

ζητά , απ, τον πλάστη ανοχή

και εύχεται απ, την ταραχή,

να έχει ο κόσμος αποχή……

 

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής